ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ..

Το σιγουροτερο πραγμα στην ζωη,ειναι ο θανατος.Ωστοσο,αυτο που θα πρεπει να απασχολει τους ανθρωπους δεν ειναι αυτος καθ'αυτος ο θανατος(καθως αφου επελθει δεν εχουμε να σκεφτουμε πολλα),αλλα το πως τον προσεγγιζουν και τον αντιλαμβανονται.Απο δυο εξαιρετικα κειμενα της Ελληνικης γραμματειας,το Περι πενθους του Λουκιανου και το Παραμυθητικον προς Απολλωνιον του Πλουταρχου,διδασκομαστε μια πιο ορθολογιστικη αντιληψη και συμπεριφορα απεναντι στον θανατο,ειτε τον δικο μας ειτε των κοντινων μας.
Στο Περι πενθους του Λουκιανου,επικρινεται η συνηθισμενη σταση των πολλων οι οποιοι εχουν αντιδρασεις που ξεπερνουν καθε μετρο και καταληγουν σε ανοητες και γραφικες γελοιοτητες.Θα παραβλεψω λοιπον αυτα τα σημεια του κειμενου και θα σταθω σε μια υποτιθεμενη απαντηση ενος νεκρου παιδιου στους γονεις:
"..Και ο υιος του θα ηδυνατο να του απαντησει αν ο Αιακος και ο Αϊδωνευς του επετρεπον να προβαλει ολιγον εκ του στομιου του Αδου δια να αποτρεψει τον πατερα του να παυσει τις ματαιας κραυγας:<<Δυστυχισμενε ανθρωπε τι φωναζεις και σκοτιζεσαι;Παυσε να τραβας τα μαλλια σου και να σκιζεις τα δερματα σου.Γιατι με υβριζεις με τους θρηνους σου και με αποκαλεις δυστυχο,ενω εγινα πολυ καλυτερος και ευτυχεστερος απο σε;Η' τι φοβερον νομιζεις οτι επαθα;Η΄σου φαινεται οτι ειμαι δυστυχης που δεν εγινα γερος ωσαν και σενα,φαλακρος εις την κεφαλην,με προσωπο ζαρωμενον,καμπουρης,βραδυκινητος και σεσαρθρωμενος εκ του χρονου;Ω ανθρωπε μου τι καλο βλεπεις στην ζωη το οποιο θα στερηθω;Η΄θα μου αναφερεις τα μεθυσια και τα γευματα και τους στολισμους και τας ερωτικας απολαυσεις και φοβεισαι οτι επειδη θα τα στερηθω θα χαθω;Αγνοεις οτι το να μην διψα κανεις ειναι καλυτερο απο το να πινει και το να μην πεινα απο το τρωγειν και το να μην νοιωθει κρυο απο το να εχει αφθονα ενδυματα;Αντι λοιπον να θρηνολογεις ως ανωτερω περιεγραψα,ανασκευασε και πες:Εφυγες κακοτυχε και εσωθεις απο αρρωστειες.Και ουτε πυρετο φοβασε πια,ουτε εχθρο,ουτε τυραννον.Ουτε ερως θα σε σκοτισει,ουτε συνουσια θα σε παραμορφωσει,ουτε θασωτευεις εις αυτην την υγειαν και την ζωης σου δις η΄τρις της ημερας.Αν ελεγες αυτα πατερα δεν σου φαινεται πως θα ελεγες πολυ αληθεστερα αλλα λιγοτερον απο τα πρωτα γελοια;Τι θα με ωφελισουν οι κλαυθοι σας,αυτο το ρυθμικο στηθοκοπημα και των γυναικων τα ατελειωτα θρηνοκοπηματα;>>"

Παρακατω ακολουθουν αποσπασματα απο το κειμενο του Πλουταρχου,Παραμυθητικος προς Απολλωνιον,οπου ο συγγραφεας στελνει ενα γραμμα σε εναν φιλο του ο οποιος εχει χασει το παιδι του..
"Οταν πληροφορηθηκα Απολλωνιε για την προωρη αποδημια του γιου σου,που ηταν αγαπητος σε ολους μας,πονεσα μαζι σου και ενιωσα το βαρος της θλιψης σου.Εκεινες τις μερες,το να σε παροτρυνω να υπομεινεις οπως αρμοζει στους θνητους αυτο που σου συνεβει θα ηταν ατοπο,καθως ησουν τσακισμενος σωματικα και ψυχικα απο την αναπαντεχη συμφορα.Τωρα ομως που εχει περασει λιγος χρονος,η κατασταση φαινεται πως απαιτει την βοηθεια των φιλων με σκοπο την κατα δυναμη ανακουφηση της θλιψης και των τερματισμο των πενθιμων και ματαιων οδυρμων.
Στ'αληθεια,αν και ειναι πολλα τα παθη της ψυχης,ωστοσο η λυπη φαινεται να ναι απο την φυση της το πιο δυσβασταχτο απ'ολα.Δεν μπορω να συμφωνησω με εκεινους που υμνουνε τη σκληρη και αναλγητη απαθεια,που ειναι σχεδον αδυνατη και δεν ωφελει,γιατι αυτη θα μας στερουσε το αισθημα καλοσυνης που προερχεται απο την αμοιβαια αγαπη και που ειναι απαραιτητο να διαφυλαξουμε πανω απ'ολα.Στην περιπτωση της απαθειας καποιος ειναι ατεγκτος και κτηνωδης ενω στην υπερμετρη θρηνολογια ειναι λυποψυχος και θυληπρεπης.Το να παρασυρομαστε περα απο καθε μετρο και να μεγαλοποιουμε την θλιψη μας ειναι εναντιο στην φυση και αποτελεσμα των φαυλων αντιληψεων που εχουμε μεσα μας,ενω η λελογισμενη στενοχωρια δεν ειναι κατακριτεα..Το ορθον στην ζωη ειναι να υπομεινει καποιος με μετρο και τα ευχαριστα και τα δυσαρεστα που του ερχονται στην ζωη.Ειναι γνωρισμα σωφρωνος ανθρωπου και πεπαιδευμενου να μενει συκρατημενος και ιδιος απεναντι στην φαινομενικη ευνοια της τυχης και να κραταει με γενναιοφροσυνη την πρεπουσα σταση απεναντι στην ατυχια.Ανθρωπος σε ολα ευτυχισμενος δεν υπαρχει και το χρωστουμενο δεν γινεται σε αχρεωστητο να το αλλαξεις.
Παρα το γεγονος οτι τα πραγματα ερχονται συνεχως ανω κατω για τους ανθρωπους,μερικοι λογω της ανοησιας τους,ειναι τοσο κενοδοξοι,ωστε μολις ανυψωθουν λιγο λογω περιουσιας,η' γενικοτερα αλλης επιτυχιας,χανουν το μυαλο τους χωρις να θυμουνται το αβεβαιο χαρακτηρα της τυχης και πως ολα αναποδογυριζονται συνεχως.Το να προσπαθει κανεις να βρει κατι σιγουρο μεσα στην αβεβαιοτητα της ζωης ειναι γνωρισμα ανθρωπου ανοητου.
Το καλυτερο φαρμακο λοιπον για την αντιμετωπιση της λυπης ειναι η λογικη και μεσω αυτης η προετοιμασια για ολες τις αλλαγες της ζωης.
Απο την στιγμη ακομα της γεννησης μας,σερνεται διπλα μας η ατελεια της ψυχης,οι ασθενειες,οι πονοι,οι εγνοιες και η γενικοτερη κοινη μοιρα των θνητων.Γεννηση αθλων ειναι η ζωη και απο κει προκυπτει και η λεξη γενεθλια.Κοινη καταληξη ολων μας ο θανατος.
Αλλα για τον θανατο ας θυμηθουμε τον Αισχυλο που λεει:-Δεν εχουν δικιο οι θνητοι που μισουν τον θανατο,που ειναι λυτρωση σπουδαια απο ολα τα δεινα.Τι δηλαδη,τοσο σκληρο και δυσβασταχτο υπαρχει στο να πεθανεις;Το φαινομενο του θανατου αν και τοσο φυσικο και οικειο,φαινεται στους ανθρωπους να ειναι κατι θλιβερο.Η ζωη ειναι ενα χρεος στην μοιρα και πρεπει αυτο το χρεος να το ξεπληρωνουμε με τον θανατο μας αγογγυστα και προθυμα,οποτε το απαιτει ο "δανειστης" καθως ετσι μονο θα εχουμε ορθη αντιληψη.Να θυμηθουμε τον Σωκρατη που μας λεει οτι ο θανατος μοιαζει με τον υπνο και πως αυτοι που κοιμουνται δεν παθαινουν τιποτα κακο.Προφανες ειναι πως παρομοιως και κεινοι που πεθαινουν δεν μπορουν να παθουν καποιο κακο.Χρειαζεται μηπως να υπενθυμισουμε πως ο βαθυτατος υπνος ειναι και ο πιο γλυκος;Ωστοσο αν και κανενας δεν γνωριζει αν ο θανατος ειναι το μεγαλυτερο απ'ολα τα καλα,ολοι τον φοβουνται σαν να γνωριζουν πως ειναι κατι κακο.
Ποσο διδακτικη μπορει να ειναι η ιστορια του Κλεοβη και του Βιτωνα,δυο αργειων νεων οι οποιοι βοηθησαν σε μια δυσκολη στιγμη την μητερα τους,η οποια ηταν ιερεια της Ηρας,να φτασει εγκαιρα σε ενα Ναο, εκεινη ευχαριστημενη απο την αφοσιωση των γιων της προσευχηθηκε να τους δοθει το μεγαλυτερο δωρο που μπορει να λαβει ανθρωπος απο την Θεα.Οταν εκεινοι επεσαν να κοιμηθουν δεν ξαναξυπνησαν ποτε,καθως η θεα τους ανταμειψε για την ευσεβειας τους.
Με τον θανατο επερχεται η πληρης επιστροφη σε οτι ειμασταν πριν γεννηθουμε.Και πραγματικα πολλοι ανθρωποι μη υπολογιζοντας το γνωθι σαυτον λογω της μηδαμινοτητας τους,πεθαινουν στην προσπαθεια τους να μην πεθανουν!Αριστη ζωη δεν ειναι η μακροχρονια αλλα η πιο σπουδαια και αξιολογη.Και η σπουδαιοτητα δεν υπολογιζεται απο την χρονικη διαρκεια αλλα με την αξια και την καταλληλη συμμετρια.
Μηπως ομως εκεινοι που πενθουν το κανουν για τον εαυτο τους παρα για αυτον που εφυγε;Αν το κανουν για τον εαυτο τους,επειδη στερηθηκαν την παρουσια η' το οφελος και την φροντιδα απο τον νεκρο,η αιτια της θλιψης τοτε ειναι εγωιστικη και πραγματικα αν δεν προκειται να θλιβονται λογω αδυναμιας ψυχης υπερμετρα παντοτε,αλλα προκειται να το ξεπερασουν,το καλυτερο ειναι το συντομοτερο να απαλλαγουν απο την δυστυχια.Διοτι υπαρχει μεγαλος κινδυνος επειδη η φυση του ανθρωπου αποφευγει σε καθε περιπτωση ο,τι την στενοχωρει,ολες οι καλες και χαρουμενες στιγμες που γινοντουσαν οσο ζουσε,μαζι με την λυπη να απομακρυνθουν μεσα απο την ληθη της μνημης,πραγμα πολυ αδικο.
Πρεπει συνεχως ενας ανθρωπος να προετοιμαζεται και να θυμαται παντα τον αδηλο και μηδαμινο χαρακτηρα των ανθρωπινων πραγματων,και ειναι γνωρισμα πεπαιδευμενων ανθρωπων να θεωρουν δεδομενο οτι εκεινοι που φευγουν "προωρα",απλως εχουν προηγηθει λιγο απο μας,γιατι ακομα και η πιο μακροχρονη ζωη ειναι μικρη μπροστα στην αιωνιοτητα.Και η βαρια θλιψη προερχεται απο τις ματαιες ελπιδες που πλαθουμε νομιζοντας πως επειδη εχουμε δει εναν ανθρωπο να ζει για καποιον καιρο,πως θα εχουμε μονιμη την παραμονη του κοντας μας.Γι'αυτο και τον θανατο ενος νεογεννητου,που ειναι κατ'εξοχην προωρος θανατος,τον περνουμε πιο ελαφρια,επειδη δεν εχουμε πλασει ακομα πολλες ελπιδες στο προσωπο του.
Η αγαπη και η στοργη προς αυτον που πεθανε δεν βρισκεται στο να βασανιζομαστε αλλα στο να ωφελουμε αυτον που αγαπαμε και ωφελεια γι'αυτους που φυγαν μακρυα μας ειναι να τους τιμουμε διατηρωντας μνημη αγαθη.Σε κανεναν καλο ανθρωπο δεν αξιζουν μετα θανατον θρηνοι αλλα υμνοι και παιανες,δεν αξιζουν πενθη αλλα τιμημενη αναμνηση,αφου αυτος που εφυγε μετεχει σε μια ζωη πιο θεϊκη,λυτρωμενος απο την δουλεια του σωματος και απο τις ατελευτητες εγνοιες και συμφορες,τις οποιες οι εναπομειναντες στην θνητη ζωη υποχρεουνται να υπομεινουν μεχρι οι νομοι του πεπρωμενου να παρουν πισω την ολιγοχρονη γηινη ζωη που ολοι μας χρωσταμε.Γι'αυτο οσοι σκεφτονται ορθα,δεν πρεπει να ξεπερνουν το φυσικο και το μετρο του πονου της ψυχης,και να παρεκτρεπονται σε ανωφελα πενθη,που αρμοζουν σε βαρβαρους.
Δεν πρεπει να δυσανεσχετουμε,οταν οι Θεοι απαιτουν απο μας αυτα που μας δανεισαν για λιγο.Εχουμε την ζωη μας σαν καποιο ειδος παρακαταθηκης απο τους Θεους, που αυτοι μας αναγκαζουν να δεχτουμε και δεν υπαρχει καθορισμενος χρονος για την επιστροφη της.Αν ο ανθρωπος αγανακτει υπερβολικα,ειτε οταν προκειται να πεθανει αυτος η' καποιος αγαπημενος του,δεν ειναι προφανες πως ξεχασε οτι δεν ειναι παρα ανθρωπος οπως και οι γυρω του;Δεν ειναι γνωρισμα λογικου ανθρωπου να αγνοει η' να αρνηται να δεχτει πως ειναι πλασμα θνητο και οτι γεννηθηκε για να πεθανει.
Δυο απο τις Δελφικες επιγραφες ειναι κατ'εξοχην απαραιτητες για την ζωη μας.Το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ και το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ(μην υπερβαλλεις),γιατι απο τα δυο αυτα παραγγελματα εξατωνται ολα τα υπολοιπα.Αυτες οι δυο επιγραφες βρισκονται σε αρμονια και συμφωνια μεταξυ τους,και η δυναμη τους ενος παραγγελματος γινεται πιο κατανοητη μεσω του αλλου.Στην αυτογνωσια δηλαδη,εμπεριεχεται η αποφυγη της υπερβολης,και στην τελευταια τουτη εμπεριεχεται η αυτογνωσια.Αν καποιος εχει κατανοησει αυτα,ευκολα θα μπορεσει να τα εφαρμοσει σε ολες τις δυσκολιες της ζωης και να τις υπομενει με συνεση και στα ορια της ευπρεπειας,χωρις να επαιρεται η' να ταπεινωνεται ξεπεφτοντας σε οδυρμους και θρηνους απο την αδυναμια της ψυχης και τον φοβο του θανατου που μας εμφυτευεται,ως αποτελεσμα δεισιδαιμονιων,αγνοιας και παραλογων πεποιθησεων λογω της απαιδευσιας.
Εχοντας κατα νου τα παραπανω,θ'απαλλαγουμε απο τις ματαιες και αχρηστες ακροτητες του πενθους,αφου ο καιρος που μας απομενει στην ζωη ειναι ελαχιστος.Γι'αυτο πρεπει να μαστε φειδωλοι απεναντι του,για να μπορεσουμε να ζησουμε χαρουμενα και χωρις να τον ταραζουμε με πενθη και λυπες,οπως αλλωστε θα ηταν και η επιθυμια του αποχωρησαντος..Οπως αλλωστε θα ειναι και η δικια μας επιθυμια,να μην γινουμε η αιτια μεγιστης λυπης και στενοχωριας των αγαπημενων μας προσωπων.."

"Ο θανατος δεν ειναι τιποτα για μας,επειδη συντελειται πληρης στερηση της αισθησης με αυτον.Με αυτην την γνωση χαιρομαστε την προσκαιρη ζωη μας εχοντας αποφυγει τον κοπο της αθανασιας.Οταν εμεις ζουμε ο θανατος δεν υπαρχει,ενω οταν ο θανατος ειναι παρων τοτε εμεις πλεον δεν υπαρχουμε.."ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ

Υ.Γ.Χρονια πολλα,αλλα κυριως καλα..

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ..

"
Οταν τα κοινωνικα δρωμενα σε εναν τοπο δεν πηγαινουν καλα,δινεται χωρος σε διαφορες ακραιες θεσεις να επηρεαζουν την συνειδηση των ανθρωπων.Αν και ο Χιτλερ υπηρξε ακραιος,εχει γραψει ενα πολυ ενδιαφερον βιβλιο στο οποιο διατυπωνονται πολυ ενδιαφερον προσεγγισεις για διαφορα κοινωνικα θεματα.Στο παρον θεμα ειναι ενδιαφερον να δουμε πως ενας ακραιος εξηγει τις αιτιες που καταληγουν καποιοι ανθρωποι να απελπιζονται και να κινουνται σε ακρα..
"..Η αβεβαιοτητα για το καθημερινο ψωμι μου φανηκε σαν μια απο τις μελανοτερες αποψεις της νεας ζωης.Η ασταθεια του μεροκαματου ειναι η πιο σοβαρη πληγη της αστικης οικονομιας.Οταν ενας ανθρωπος καταντα να χανει την δουλεια του και αναλωνεται σε μια συνεχη προσπαθεια ευρεσης μιας αλλης συνοδευομενος με αποτυχιες λογω της ασχημης καταστασης που επικρατει,οδηγειται στην στην τελεια εγκαταλειψη,ψυχικη και σωματικη, λογω της εξαθλιωσης.Η επαναληψη των γεγονοτων θα τον μαθει να υπομενει με αδιαφορια το αβεβαιο πεπρωμενο του.Ετσι αυτος που αλλοτε ηταν ενας ανθρωπος γεματος ορεξη για εργασια,υποχωρει κι εγκαταλειπεται στο καθε τι ωσπου να καταντησει στα χερια αυτων που επιδιωκουν ταπεινα κερδη.Η ανεργια του τον ντροπιαζει τοσο,οσο και το ν'αγωνιστει για τις οικονομικες του διεκδικησεις η' για να εξουδετερωσει εθνικες αξιες της κοινωνιας και του πολιτισμου.Κανει απεργια οχι απο συνειδηση αλλα απο αδιαφορια.Ναι η πεινα αφαιρει καθε σκοπο δημιουργιας σ'εναν υγιη οργανισμο και τον σπρωχνει σιγα σιγα στο ευκολο κερδος.Κανει να χορευει μπροστα στα ματια του σαν επιμονο αντικατοπτρισμα,η εικονα της "γλυκειας"ζωης.Δινει σ'αυτο το οραμα τετοια προκλητικοτητα που το μεταλλαζει σ'εναν ποθο αρρωστημενο που, με καθε θυσια πρεπει να πραγματοποιηθει μια και η πληρωμη θα κρατησει τοσο λιγο.Ο ανθρωπος που μολις βρηκε δουλεια για ην οποια τοσο εψαχνε,χανει καθε αισθηση μεσα του κι εγκαταλειπεται σε μια ζωη αδεια,μερα με την μερα.Αντι να κανονισει μια ζωη μετρημενη για την επομενη βδομαδα,χανεται εδω και εκει και σπαταλιεται.Και στο σπιτι υπαρχουν γυναικα και παιδια.Συμβαινει να εχουν μαθει να δουλευουν και αυτοι κατα αυτον τον τροπο..Κανουν σχεδια και με την κοιλια αδεια,ονειρευονται την "ευτυχια" που ισως ξαναρθει.Τα παιδια,απο την τρυφερη τους νεοτητα,αναπτυσσονται μεσα σε αυτην την αθλιοτητα...Παρευρεθηκα πολλες φορες σε παρομοιες καταστασεις.Εχθρικος κι επανασταστικος στην αρχη,στο τελος μπορεσα να συλλαβω την τραγικη πλευρα και την βαθυτερη αιτια των τρομερων αυτων καταστασεων.Λυπηθηκα και συμπονεσα αφανταστα τα δυστυχισμενα θυματα της κακοδαιμονιας του τοπου μας..
Το απαντο της κοινωνικης ενεργητικοτητας δεν θα επρεπε ποτε να ειναι η διατηρηση μιας αγονης ευημεριας,αλλα η αποφυγη απο την μετριοτητα της αγροτικης και παραγωγικης ζωης που αναγκαστικα θα οδηγησει το ατομο στον εκφυλισμο,οπου απ'αρχης τεινει να τον παρασυρει...Δεν ξερω τι με τρομαζε περισσοτερο:η οικονομικη αθλιοτητα των συνανθρωπων μου,η ηθικη τους κενοτητα,οι συνηθειες τους η΄η χαμηλη σταθμη πνευματικης καλλιεργειας..Και ολα αυτα ξεκινουν απο την απουσια παιδειας και της τελειως ανελλιπης διδασκαλιας στα σχολεια.Σε αυτην την κατασταση ερχεται να προστεθει και η χυδαια και απανθρωπη πολλες φορες σταση των γονεων με συνεχης φιλονικιες και ανηθικες λειτουργιες οπου τα παιδια παιρνουν την λαθος κατευθυνση.Αυτα τα παιδια,αυτοι οι μικροι πολιτες,δηλητηριασμενα ηθικα και φυσιολογικα υποαναπτυκτα,πηγαινουν στο σχολειο για να συσσωρευσουν επι το πλειστον αχρηστες γνωσεις.Μιλουν με τα χειροτερα λογια για το σχολειο και τους δασκαλους.Κανενα δημοσιο ιδρυμα απ'το σχολειο ως τα ανωτατα κρατικα δεν τους εμπνεει σεβασμο.Θρησκεια,ηθικη,εθνος και κοινωνια ολα σερνονται μεσα στην λασπη.Και οταν τελειωνει το σχολειο,δεν εχει τιποτα μεσα του:μια απιστευτη κοροιδια για ολα οσα εχουν θετικη σημασια,μια καυστικη αυθαδεια και ανηθικοτητα χαρακτηριζουν καθε του ενεργεια.Τι ενδιαφερον,τι εξελιξη θα'χει στην ζωη που παει να μπει,αυτος ο μικρος ανθρωπος που τιποτα δεν σεβεται και που ξερει πια ολη την χυδαιοτητα της ανθρωπινης υπαρξης;Το παιδι πριν καν ενηλικιωθει γινεται δηλωμενος υβριστης καθε εξουσιας.Και οταν μεγαλωσει θα ακολουθησει τα διαδαγματα που πηρε απο μικρος,απο τους γονεις.Ακους απο το στομα τους να απορριπτουν τα παντα:το εθνος ως επινοηση των καπιταλιστικων ταξεων,την Πατριδα οργανο της μπουρζουαζιας για την εκμεταλλευση της εργατικης ταξης,την αξια των νομων ως τροπος να χαλιναγωγηθει το προλεταριατο,τα σχολεια ως ιδρυματα για μαζικη παραγωγη σκλαβων,την ηθικη ως κανονας ανοητης υπομονης προς χρηση ηλιθιων κ.τ.λ.Τιποτα αγνο δεν αφηνουν που να μην το βουτηξουν στον βουρκο!
Και οι"αγαθοι" αστοι μας απορουν για τον αδυνατο "πατριωτισμο" αυτων των νεαρων πολιτων.Ο αστικος κοσμος βλεπει καθε μερα στο θεατρο και στον κινηματογραφο,στα φθηνα βιβλια και στον κιτρινο τυπο πως ξεχυνεται με τους κουβαδες το δηλητηριο πανω στον λαο και ομως εκπλησσεται για τα ελαφρα ηθη και την "εθνικη" αδιαφορια των μαζων!
Για τη μεταβολη ενος λαου σε εθνος,προϋποτιθεται η δημιουργια καταλληλων υγιεινων συνθηκων διαμονης απαραιτητων για την εκπαιδευση του ατομου.Μονον οποιος μαθει,στο σπιτι η' στο σχολειο να εκτιμα το μεγαλειο της χωρας του στον φιλολογικο,στον οικονομικο και προ παντων στον πολιτικο τομεα,μονο αυτος θα μπορεσει να αισθανθει την περηφανεια οτι ανηκει σ'αυτη την χωρα.Αγωνιζομαστε γι'αυτο που αγαπαμε,αγαπαμε οτι εκτιμαμε και για να εκτιμησουμε κατι πρεπει τουλαχιστον να το ξερουμε!
Η θεα ολης αυτης της μιζεριας με πηρε πολλες φορες στην αγκαλια της κι απειλησε να με τσακισει.Η θεληση μου εγινε ομως πιο δυνατη με τα εμποδια αυτα και θριαμβευσε τελικα.Ευχαριστω αυτα τα δυσκολα χρονια που με εκαναν σκληρο και ικανο να ειμαι σκληρος!
Ακομα πιο πολυ ευχαριστω αυτην την εποχη που με εβγαλε απ'την ανυπαρξια της ευκολης ζωης,που με αποτραβηξε απ'την μαλθακη φωλια του παραχαϊδεμενου αγοριου,που μου εδωσε ενα καινουργιο σκοπο στην ζωη,ριχνοντας με αθελα μου σ'εναν κοσμο φτωχειας και αθλιοτητας και που με εκανε ετσι να γνωρισω αυτους για τους οποιους επρεπε αργοτερα να αγωνισθω.Ετσι κατορθωσα να καλλιεργησω μια σταση ζωης που μου δημιουργουσε ναυτια οταν σκεφτομουν να βρισκομαι φυλακισμενος πισω απο ενα γραφειο,να μην ειμαι κυριος του χρονου μου και να ζω μια κενη ζωη στην αθλιοτητα της καθημερινης ρουτινας!.."
Mein Kampf-Adolf Hitler
Το βιβλιο αυτο γραφτηκε οταν κλειστηκε στην φυλακη το 1924 και εδω τονιζεται απο την επιχειρηματολογηση του ακραιου Χιτλερ,πως οταν τα πραγματα σε μια κοινωνια δεν βαινουν σταθερα και μετρια,παρουσιαζονται πολλες ευκαιριες για τα ακραια στοιχεια,ανεξαρτητου χρωματος.Ειδικα οταν αυτες οι συνθηκες συνοδευονται απο περισσεια βλακεια στον λαο,οι δυνατοτητες ισορροπιας γινονται ελαχιστες.
Οταν μια κοινωνια,ενα εθνος δεν εχει ομονοια και κανενας δεν εχει την διαθεση να πολεμησει εξαιτιας της γενικης δυσπιστιας,ειναι θεμα χρονου να χασει την ελευθεριας της...
(Γι'αυτο ας βλεπουμε τα τουρκικα,να συνηθιζουμε,μηπως μας ξαναχρειαστουνε..)

Υ.Γ.Στα χρονια του Χιτλερ ευσταθουσε ισως η αποψη του,πως λογω αμαθειας του λαου και της ολης προπαγανδας που γινεται,πρεπει να ειναι χρεος καποιων ανθρωπων να προσπαθουν να αναλαβουν την καθοδηγηση των υπολοιπων η' να θεωρησουν πως η κοινη γνωμη δεν εχει γνωμη,αρα πρεπει να επιβληθει ενα συστημα απο καποιους για το καλο του συνολου.Σημερα ομως,οπου η προσβαση σε γνωση ειναι πανελευθερη στον καθενα,και τα πολιτειακα συστηματα στις περισσοτερες περιπτωσεις επιτρεπουν στους πολιτες να ψηφιζουν και να αποφασιζουν για το μελλον τους,δεν υπαρχει καμια δικαιολογια για τους λαους!Ουτε υπαρχει καμια δικαιολογια για καποιες μειοψηφιες,που φορωντας τον μανδυα της "αγαπης" για το συνολο,θελουν να επιβαλουν το δικο τους χαριν της κοινωνικης καλυτερευσης και καταφευγουν σε χρηση οπλων η' αλλων τρομοκρατικων μεσων,φασιστικη αντιμετωπιση δηλαδη.Πλεον,ο καθε ανθρωπος μπορει να μαθει ο,τι θελει απο ολες τις πλευρες της προελευσης καθε πληροφοριας,και αν η μαζα συνεχιζει να βρισκεται σε αγνοια,ειναι πλεον δικια της υπευθυνοτητα και ειναι δικαιο να παιρνει ο,τι της αξιζει.Καποιοι που θελουν με προσχημα την "κοινωνικη απελευθερωση",να βρεθουν οι ιδιοι σε θεση εξουσιας,η' γενικοτερα να εγκαθιδρυσουν τις αποψεις τους,και γι'αυτον τον σκοπο,δεν χρησιμοποιουν την πειθω,αλλα οποιοδηποτε εξαναγκαστικο μεσο,ειναι οι συγχρονοι ΦΑΣΙΣΤΕΣ!Θα εχουμε ολοι μας το μελλον που μας αξιζει!!!!!

ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ..ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ!

Το κειμενο που ειχε γραφτει παλαιοτερα στο ιστολογιο αυτο για τον Αλεξανδρο,ειναι ενα εγκωμιο για τον Ελληνα βασιλια,ωστοσο δεν αναφερεται η αλλη πλευρα του Αλεξανδρου,η πιο σκοτεινη.Και ακριβως επειδη ενας ανθρωπος που θελει να λεγεται Ανθρωπος οφειλει να αναζητει παντα την αληθεια,πρεπει να γραφτει το συγκεκριμενο κειμενο που θα μας βοηθησει ταυτοχρονα να κατανοησουμε και την τεραστια διαφορα του πολιτισμου των κλασικων Ελληνων,απο ολους τους υπολοιπους.Επισης,θα γινει κατανοητη και η σθεναρη αντιδραση των υπολοιπων Ελληνων κατα του Αλεξανδρου και της γενικοτερης βαρβαρικης πολιτικης της συγκεντρωσης της εξουσιας σε βασιλια,σε μια εξουσια γενικοτερα.Δεν πρεπει να ξεχναμε πως πιο σημαντικα απο τα ιδια τα γεγονοτα,ειναι οι συνθηκες και τα προσωπα που προκαλεσαν αυτα τα γεγονοτα.Απο την μελετη και την διερευνηση αυτων ειναι που εχουμε πραγματικο οφελος..
Ενω ο Πελοποννησιακος πολεμος διεξηχθη για την ηγεμονια της Ελλαδας,κοντεψε να καταστρεψει τις ελληνικες πολεις κρατη.Η γυμνη επιθετικη λυσσα του Αλεξανδρου στην ανατολη ειχε το αντιθετο αποτελεσμα,την δημιουργια,και οχι την αναλωση κεφαλαιου για τον δυτικο κοσμο,και μεχρι εδω ολα καλα.Ωστοσο,ας εξετασουμε πως εγινε αυτο.
Οι Μακεδονες πηραν καποια πραγματα απο την κουλτουρα των υπολοιπων Ελληνων,αλλα σε καποια εθεσαν αυστηρο οριο.Ο Φιλιππος ειχε ζησει νεος ως ομηρος στην Θηβα,την εποχη της ακμης του σπουδαιου στρατηγου Επαμεινωνδα,και σαν βασιλιας πηρε απο την Ελλαδα την φαλαγγα,την αποφασιστικη κατα μετωπο επιθεση,την πειθαρχημενη ιεραρχικη οργανωση του στρατου και τις απαρχες μιας πραγματικης τακτικης ελιγμων.Υιοθετησε την παραδοση του ορθολογισμου και την αυτονομη αναπτυξη της επιστημης και της φυσικης ερευνας ανεξαρτητα απο θρησκεια και κυβερνηση.Ετσι καταφεραν να κατασκευασουν περιτεχνες πολιορκητικες μηχανες και καταπελτες.Δεχτηκε την παραδοση της ατομικης πρωτοβουλιας,συνδυασμενη με την αυστηρη στρατιωτικη πειθαρχια που εδινε μεγαλυτερη σημασια στην αλληλεγγυη της ομαδας παρα στον αριθμο των εχθρων που σκοτωναν οι μαχητες.Με αυτον τον τροπο μπορουσε να επιστρατεψει και να εκπαιδευσει ευψυχους φαλαγγιτες με παραγγελμα του οποιαδηποτε στιγμη και οι οποιοι θα επεφταν πανω σε ενα τειχος απο αιχμες δορατων.
Κατι ομως που δεν θα μπορουσαν να παρουν οι Μακεδονες βασιλεις ειναι η πολιτικη των Ελληνων.Εδω θα καταλαβουμε για αλλη μια φορα γιατι η ελληνικη γραμματεια και γενικοτερα η ελευθεριακη αντιληπτικοτητα των Ελληνων,κυνηγηθηκε τοσο πολυ και συνεχιζει να καταδιωκεται με διαφορους τροπους,απο διαφορους φορεις εξουσιας.Πριν απο την μαχη στα Γαυγαμηλα ο Αλεξανδρος υπενθυμιζε στους μισθοφορους του πως σε καθε περιπτωση ηταν "ελευθεροι" σε αντιθεση με τους Περσες που θα πολεμουσαν σαν δουλοι υπο την απειλη του μαστιγιου.Η θρυλικη Ελληνικη Ελευθερια δεν επρεπε να οριζεται με στενους πολιτικους ορους αλλα οπως την ειχε ορισει ο Αριστοτελης,δηλαδη ζην ως βουλεται τις.Στο μελλον θα αποδεικνυοταν πως ακομα και αυτοι οι μισθωμενοι μακεδονες φονιαδες,που δεν ηξεραν τι θα πει "πολιτης",θα απηυδιζαν με τον αυξανομενο εξανατολισμο του Αλεξανδρου και με εμετικα εθιματα οπως αυτα της προσκυνησης.Η πολιτικη κουλτουρα των Ελληνων ηταν επικινδυνη και ενοχλητικη για τον βασιλια Φιλιππο και τον γιο του καθως ποτε δεν νοιαστηκαν για στρατους εκ πολιτων,για πολιτικους ελενχους των οπλιτων η' για αφηρημενες πολιτικες ελευθεριες των ανδρων τους.Για να μην αντιμετοπιζουν τα προβληματα της ελευθεριας των Ελληνων,δημιουργησαν την Μεγαλη Ιδεα μιας πανελληνιας εκστρατιας στην Περσια,η οποια θα εφερνε την πληρη ενοποιηση των ελληνοφωνων λαων,και τους αντιδραστικους πατριωτες σαν τον Δημοσθενη και τον Υπερειδη που εναντιωνονταν στην "παγκοσμιοποιηση" των Μακεδονων βασιλιαδων,θα καταβαλλοταν καθε προσπαθεια εξαλειψης τους.Καταλαβαινουμε ολοι εδω πως δεν εχουν αλλαξει και πολλα πραγματα,και πως οι ιδιες τακτικες χρησιμοποιουνται απο αυτους τους λιγους που θελουν να εξουσιαζουν..
Με αυτην την Ιδεα της Μεγαλης Ελλαδας,η συνολικη σχεση του Αλεξανδρου με τον Ελληνισμο,υπηρξε αντιφατικη.Ενω δεν υπηρξε ποτε αλλοτε στον κοσμο ανθρωπος που να εχει διαδωσει την τεχνη,την λογοτεχνια,τη φιλοσοφια,την επιστημη,την αρχιτεκτονικη και την στρατιωτικη πρακτικη της Ελλαδας προς την ανατολη,ταυτοχρονα δεν υπηρξε και ποτε αλλος που να εκανε περισσοτερα για να καταστρεψει πεντακοσια χρονια αυτονομιας και ελευθεριας των Ελληνων μεσα στην Ελλαδα.Ενω ο Αλεξανδρος συσπειρωσε τους περισσοτερους Ελληνες απο οποιονδηποτε αλλον Ελληνα,ο ιδιος προκαλεσε τον θανατο των περισσοτερων Ελληνων μεχρι τοτε.Στον Γρανικο παραδειγμα,μεσα σε μια μερα σκοτωσε περισσοτερους Ελληνες απο οσους ειχαν πεσει στις μαχες του Μαραθωνα,των Θερμοπυλων,της Σαλαμινας και των Πλαταιων μαζι!Επισης,δεν υπηρξε αλλος φιλοσοφος,βασιλιας η' αγιος που να εκανε περισσοτερα για να εκβαρβαρισει τους Ελληνες,αφου αποτελειωνε τις κοσμικες ελληνικες πολεις-κρατη για να αγκαλιασει την ασιατικη θεοκρατια(προετοιμαζοντας και το εδαφος για τον χριστιανισμο)εχοντας πρακτικες ενος "θεου-βασιλια".Η πλειοψηφια των Ελληνων της εποχης τον απεχθανοταν επειδη τους στερησε την ελευθερια,την πολιτικη αυτονομια και τους κατεσφαξε.Ο βαρβαρικος πλουτος και αντιληπτικοτητα τροφοδοτησε την πολιτικη καταπιεση και οικονομικη ανισοτητα.Στην θεση αυτονομων ελληνικων πολιτειων εβαλε μοναρχιες εκμεταλλευσης.Στον κοσμο του Αλεξανδρου δεν υπηρχε χωρος για πατριωτες και πολιτικους,υπηρχαν ομως ευκαιριες και χρημα για τους καλλιτεχνες και τους λογιους.(Αυτοι που εχουν το χρημα τους βολευει η "υπερκαταναλωση"..)
Ο Αλεξανδρος χρησιμοποιησε την ατομικοτητα και την τεχνολογικη γνωση του ελληνικου κοσμου για να σφυρηλατησει ψυχωμενα στρατευματα που θα υπηρετουσαν ενα αυταρχικο καθεστως.Αυτο μπορουμε να το συμπερανουμε και απο τις διαφοροποιησεις στα οπλα που χρησιμοποιουσαν οι Μακεδονες.Και αν σκεφτουμε την προταση που λεει ενας καλος φιλος,πως ο τροπος που μαχεσαι δειχνει το πως σκεφτεσαι,εχουμε να διαγνωσουμε πολλα.
Ιδεολογικα,οι παραδοσιακες ασπιδες και ο εξοπλισμος των Ελληνων,αντκατοπτριζαν τις παλιες αστικες και αμυντικες αξιες του στρατου των ελευθερων πολεων-κρατων οπου η επιθετικη μαχη ηταν μια θαυμασια μεθοδος να σωζονται οσες γινεται ζωες και να περιοριζεται η μαχη σε ηρωισμους διαρκειας περιπου μιας ωρας αναμεσα σε βαρια οπλισμενους στρατιωτες,που κυριο μελημα τους ηταν η προστασια του συμπολιτη τους.
Αν αντιπαραβαλλουμε τον εξοπλισμο των υπολοιπων Ελληνων με αυτον των Μακεδονων(σαρισοφοροι,μικροτερη ασπιδα,κ.τ.λ.),θα αντιληφθουμε πως στοχος πλεον ηταν ο φονος και η προωθηση,παρα η αυτοπροστασια,η προστασια του διπλανου και η υπερασπιση της θεσης.Στον Μακεδονικο στρατο υπηρξε αποδεσμευση απο ηθικους περιορισμους και πολιτικους ελενχους και προσκολληση στον αφανισμο του εχθρου.Ο Ελληνικος κοσμος δεν ειχε δει ποτε κατι τετοιο.Χαρακτηριστικο ειναι που οι Σπαρτιατες οταν γυρνουσε ο εχθρος την πλατη σταματουσαν.Και σιγουρα ειναι μερος στρατηγικης αυτη η κινηση,αλλα δεν παυει να ειναι απορροια της ελληνικης αντιληπτικοτητας μεχρι τοτε.Στη μαχη της Ισσου,σφαζονταν πανω απο τριακοσιοι ανδρες το λεπτο επι οχτω ωρες(!)καταδεικνυοντας ξεκαθαρα πως πλεον η εκ παραταξεως μαχη χρησιμευε στον αφανισμο του εχθρου με κατασφαγη μεχρι τελευταιου και οχι στην γρηρορη διευθετηση καποιων συνοριακων διαφορων.Το ηθος του Ελληνα πολεμιστη δεν ηταν οπως των βαρβαρων δουλικο,αλλα εκεινο ενος ελευθερου ιδιοκτητη γης γεωργου-στρατιωτη,ο οποιος ηθελε το συντομοτερο να επιστρεψει στην πατριδα του για να συνεχισει τις αναγκαιοτητες της εργασιας του.Γι'αυτο και οι πολεμοι μεταξυ Ελληνων γινοταν συγκεκριμενες εποχες.Μονο ελευθεροι ανθρωποι που απολαμβαναν τα αγαθα της ανεξαρτησιας τους ηταν προθυμοι να υποστουν τετοιες τρομερες πολεμικες συγκρουσεις πεζικου,καθως μονο η αμεση επιθεση ειχε αποδειχθει συμφερουσα οικονομικα μεθοδος μαχης που επετρεπε στους αντιπαλους να ειναι συντομοι.Η συγκεντρωση της μεγαλυτερης δυνατης και καλυτερα εξοπλισμενης ομαδας αγροτων για την υπερασπιση της γης τους με τον φθηνοτερο και αποφασιστικοτερο τροπο ηταν ο ελληνικος τροπος πολεμου.Με τους Μακεδονες η σταση αυτη αλλαξε αντιθετα,και αυτο αναγκασε τον ρητορα Δημοσθενη να δηλωσει πως θλιβεται που μεταμορφωθηκε η αποφασιστικη μαχη των Ελληνων σε κατι τοσο τερατωδες! Βεβαια αυτο που συνεβει με τον Αλεξανδρο,ηταν λογικο να συμβει αφου συγκεντρωθηκε ολη η εξουσια σε εναν και αυτος ο ενας ηθελε να κατακτησει ολο τον κοσμο.Αλλα εκει ειναι που συγκρουονται οι διαφορετικες κοσμοαντιληψεις,γιατι ακομα πιο αξιο ειναι να μπορεσει καποιος να μην θελει να κατακτησει τον κοσμο.
Εν κατακλειδι,ο Αλεξανδρος παρ'ολη την δεδηλωμενη αφοσιωση του στον ελληνικο πολιτισμο,πεθανε ως ανθρωπος πιο κοντα στον Ξερξη παρα στον Θεμιστοκλη.Ωστοσο,απο το να ηταν καποιος Ξερξης στην θεση του,εφοσον πλεον οι ελληνικες πολεις ηταν παντελως αποδυναμωμενες,ειμαστε ολοι μας τυχεροι που το "κυκνειο ασμα" του Ελληνισμου επηλθε απο τον Μακεδονα Βασιλια.Ας θεωρησουμε το λαμπρο αστερι της Ελληνικης πολης-κρατος,καθως πεθαινε,πως η εκρηξη supernova του επιτελεσθηκε με τον Μεγα Αλεξανδρο.Ευτυχως,ο Αλεξανδρος,και οχι καποιος βαρβαρος βασιλεψε στο λυκοφως των Θεων!..

*Περισσοτερη αναλυση του θεματος δειτε στα βιβλια:Σφαγη και πολιτισμος και Ο δυτικος τροπoς πολεμου,του Victor Hanson.

Η ΨΥΧΗ

Ο ανθρωπος που γεννιεται και βιωνει σε αυτον τον πλανητη και δεν εχει ασχοληθει με το ερωτημα αν υπαρχει ψυχη,εχει χασει ολοκληρωτικα το νοημα της υπαρξης του σ'αυτον τον κοσμο.Πολλοι ειναι οι ορισμοι και οι αποψεις που εχουν υποθει σχετικα με το τι ειναι η ψυχη,χωρις ωστοσο να εχουμε καταληξει σε επισταμενα συπερασματα που θα μας εδιναν το δικαιωμα να προσδιορισουμε εναν πιο συγκεκριμενο ορισμο απο τον αφηρημενο μιας υποθετικης αυλης ουσιας που ειναι η αιτια λειτουργιας της υλης.Παρ'ολα αυτα,ειναι μαλλον αποδεκτο πως υπαρχει μια ενεργεια που ενυπαρχει στην υπαρξη μου και μπορω και λειτουργω.Το νεκρο μου σωμα θα βρισκεται σε αυτην την κατασταση επειδη καποια στιγμη η ενεργεια αυτη θα εχει "ελευθερωθει"απο αυτο.
Ο Αριστοτελης ισχυριζεται πως αρχη για καθε αποδειξη ειναι η ουσια.Η ουσια ειναι αποτελεσμα του περιεχομενου μιας ζητουμενης αποδειξης.Το περιεχομενο της ουσιας της γης,του ηλιακου μας συστηματος,του γαλαξια μας,του κοσμου και του συμπαντος ειναι η πειθαρχια στους μαθηματικους κανονες και τις γεωμετρικες σειρες που ακολουθουν μεσω της κινησης για να συγκροτουν την παγκοσμια αρμονια.Η παγκομια αρμονια υπαρχει επειδη υπαρχει η ψυχη του συμπαντος.
Ο ορισμος οτι η γη και το συμπαν ειναι εμψυχα,σε ταυτιση,οτι και ο ανθρωπος ειναι εμψυχος,μας δινουν το γενικο συμπερασμα οτι η ψυχη του ανθρωπου και του συμπαντος ειναι συμφυτες με την εννοια της κοινης εντελεχειας σε μια παγκοσμια ψυχικη κοινοτητα.Η ψυχη του ανθρωπου ειναι μερος της ψυχης του ολου,δηλαδη του παντος.
Αυτην την ενεργειακη κατασταση του συμπαντος,οι Ελληνες την αποκαλεσαν αιθερικη κατασταση.Ο αιθερας ειναι η παγκοσμια συμπαντικη ενεργεια που μας τροφοδοτει τα παντα.Η ενεργεια ομως ειναι φως και κατ'επεκταση η ψυχη του ανρωπου ειναι και αυτη ..φως.Οι παρακατω επιστημονικες πληροφοριες για την φυση του φωτος θα μας βοηθησουν να κατανοησουμε την ψυχη.
Η κορυφαια ιδιοτητα που εχει το φως ειναι η ταχυτητα του(περιπου 360000 χλμ το δευτ.).Επομενως με την απαλλαγη της ψυχης απο την δεσμευση του σωματος θα μπορει να ταξιδεψει με την ταχυτητα αυτη.Το πρωτο πραγμα ομως που συμβαινει σε κατι που κινηται με αυτες τις ταχυτητες ειναι η διακοπη της ροης του χρονου.Για την ψυχη δεν υπαρχει χρονος και η αιωνιοτητα για μια ψυχη που ταξιδευει ειναι μια στατικη στιγμη.Ενω ο ανθρωπος μεσω των ματιων του βλεπει τις εικονες του κοσμου σε δυο διαστασεις,η ψυχη που ειναι κυμα φωτος αντιλαμβανεται το περιβαλλον σε τρεις η' και περισσοτερες διαστασεις.
Το φως της ψυχης,οπως καθε φως,με ολες τις συνεπακολουθες ιδιοτητες και ποικιλιες του κλασσικου φωτος,ειναι μειγμα κυματων με διαφορετικα μηκη κυματος.Αν τα διαχωρισουμε με εναν πρισμα θα διαπιστωσουμε τους διαφορετικους χρωματισμους που εκπεμπουν τα διαφορετικα μηκη κυματος.Αυτο που περιεχει καθε ψυχη ως ποιοτικο υλικο που αφορα την αγαπη,το μισος,την κακια και καθε αλλο επιπεδο συμπεριφορας,καθοριζεται απο το δικο της μηκος κυματος.Καθε ατομικη ψυχη εχει ενα ενιαιο δικο της χρωμα που της αποδιδει την ταυτοτητα της.
Η σταθερη κατασταση του φωτος πιστοποιει την σταθερη κατασταση της ψυχης.Ο "αλλος κοσμος" που ειναι ο κοσμος της ψυχης,ειναι ενα περιβαλλον οπου ο χωροχρονος και οι βαρυτικες επιδρασεις,σε σχεση με την ταχυτητα του φωτους-ψυχης που ταξιδευει,δημιουργουν το περιβαλλον ενος αλλου συμπαντος με εντελως διαφορετικους νομους απο τους νομους της γνωστης φυσης του κοσμου.Ενος συμπαντος που ενω ειναι διαφορετικο απο αυτο που βλεπουμε,εμπεριεχεται μεσα σ'αυτο το "γνωστο"μας συμπαν.Το συμπαν των ψυχων μπορει να βρισκεται και ..στον χωρο που ζουμε καθημερινα!
Η ψυχη λοιπον εχει την δυνατοτητα,ως συνολο φωτονιων,να ταξιδευει σαν μια ηλιαχτιδα με την ταχυτητα του φωτος,μεσω κοσμκων σηραγγων.Κοσμικη σηραγγα,στην γλωσσα της αστροφυσικης, ειναι ενας λεπτος σωληνας χωροχρονου,που μπορει να συνδεσει δυο,σχεδον επιπεδες και με τεραστια αποσταση μεταξυ τους,περιοχες του συμπαντος.Οταν απελευθερωθει η ψυχη απο ενα σωμα εχει τη δυνατοτητα να ταξιδεψει σε μηδενικο χωρο σε οποιοδηποτε ακρη του Συμπαντος.Με γνωμονα αυτην την δυνατοτητα της ψυχης,συμπαιρενουμε πως το χαοτικο μεγεθος του Συμπαντος,αν συγκριθει με τις κινητικες δυνατοτητες της ψυχης,δεν ειναι πραγματικο αλλα πλασματικο.Η ψυχη και το Συμπαν ειναι δυο ισοτιμες δυναμεις που αθροιστικα παραγουν στον χωροχρονο την στατικη αιωνιοτητα.Αρα το Συμπαν αποτελει κατοικητηριο χωρο της Ψυχης.
Ο Αριστοτελης λεει πως η ψυχη ειναι αριθμος που κινει τον εαυτο του.Η καθε ψυχη δηλαδη ειναι μια αυτονομη εν δυναμει ατομικη υποσταση,με συγκεκριμενη αξια περιεχομενου,που αναλογως τον κωδικο αριθμο της ,προβαινει σε αναλογες πραξεις.Πιθανον για καθε ψυχη,αναλογα με την ιδιοσυγκρασια της,να αναλογει μια κοσμικη σηραγγα που οδηγει σε καποιον "παραδεισο"η' "κολαση"!
Εδω,ας σκεφτουμε λιγο τις θρησκειες και τις θεσεις τους.Απο μετενσαρκωσεις και καρμα εως οτου να φτασει μια ψυχη να εκπεμπει σε τετοια μηκη κυματος που να εξιλεωθει,μεχρι τον Χριστιανισμο που μιλα για κολαση και παραδεισο.Πιθανον μεσα απο τις διασταυρωσεις των κοσμικων σηραγγων με μαυρες τρυπες(κολαση) και πηγες φωτος(παραδεισος)μεσα στο Συμπαν,να αντιστοιχουν τερματικοι σταθμοι φωτος η' σκοτους για τις ανθρωπινες ψυχες.
Ο μεχρι σημερα αποδεκτος ορος για την μαυρη τρυπα ειναι οτι,αν ενα συνολο σημειων χωροχρονου εχει υπερβολικα μεγαλη βαρυτητα,τοτε τιποτα δεν μπορει να ξεφυγει,ακομα και το φως.Τα ορια μια μαυρης τρυπας σχηματιζονται απο τις διαδρομες στον χωροχρονο των ακτινων φωτος που δεν κατορθωνουν να ξεφυγουν απο αυτην και τριγυριζουν πανω στην περιμετρο της ενω το εσωτερικο της ειναι ενας καταβροχθιστης κοσμικης υλης.
Αν λοιπον ταυτισουμε τον Αδη με μια μαυρη τρυπα που συλλαμβανει τις διερχομενες στο κενο ακτινες φωτος(ισως οπως προειπαμε ψυχων)καταδικαζοντας τες σε αεναη περιστροφη χωρις δυνατοτητα διαφυγης,τοτε ισως προσεγγιζουμε επιστημονικοτερα τις θρησκευτικες εννοιες για μεταθανατιες καταστασεις,και να κατανοησουμε την αναγκαιοτητα εκπομπης της ψυχης μας σε τετοια μηκη κυματος που θα μας δρομολογησει σε κοσμικες σηραγγες "απελευθερωσης".
Να προσθεσω τελειωνοντας, πως επιστημονικα και πιο συγκεριμενα με την κβαντικη μηχανικη,μπορει να εξηγηθει και η νεκρανασταση του Ιησου,αλλα αυτο ειναι τεραστιο θεμα και θα προτεινω σε οποιον ενδιαφερεται για το θεμα αλλα και για αλλα σαν αυτο που αναπτυχθηκε πιο πανω,να προμηθευτει το βιβλιο του Π.Πισσανου,ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΣΤΟΝ HAWKING.Απο αυτο προερχονται και τα ανωτερω..

ΘΑΝΑΤΟΛΟΓΙΑ!

Ο θανατος ειναι για τον ανθρωπο η ουσιαστικοτερη γνωση και ταυτοχρονα ο καθοριστικοτερος παραγοντας επιδρασης στην ζωη του.Ο ανθρωπος συντηρει το λυχνο της ζωης καιγοντας το λαδι του θανατου.Την αυξηση της ζωης χορηγει η αφαιρεση του θανατου.Τη γνησιοτητα η' μη της ζωης προσδιοριζει η παραλληλη συνοδεια της μνημης η' της ληθης του θανατου.Αγρυπνια θανατου σημαινει κατασταση εξοδου απο τον υπνο της ζωης.Ο ολοφυρμος των ζωντανων μπροστα σε ενα νεκρο εκφραζει την οδυνηρη τους γνωση για τυν απουσια της ζωης απο το πτωμα,στο βαθμο που εκφραζει τη οδυνηρη τους αγνοια για την παρουσια θανατου στον ιδιο τον εαυτο τους.Η αναγνωριση η' η αγνοηση του θανατου καταντα να συμπιπτει αντιστοιχα με την αναγνωριση η΄την αγνοηση της ζωης.
Δεν ειναι βαναυσος ο θανατος,αλλα ο τροπος με τον οποιο μεταχειριζεται ο ανθρωπος τη ζωη ειναι αδεξιος και σκαιος.Η παρουσια "βαρβαρισμου" στην αντιδραση των ζωντανων,που συνοδευει το θανατο,απηχει την τιμωρητικη ανταποδοσης της φυσης για την απουσια παιδειας,που επιδεικνυει ο ανθρωπος απεναντι του.Ο,τι ενδιαφερει δεν ειναι η οντικη πραγματικοτητα του θανατου αλλα η οντολογικη του επεξεργασια απο τον ανθρωπο.Ειναι περιεργο οτι ο ανθρωπος προκειμενου να κατακτησει το φαινομενο της ζωης του,ιδρυσε πληθη επιστημων και παρελειψε να προχωρησει στην οργανωση της πιο σημαντικης επιστημης του θανατου,την Θανατολογια.Η πρωτη πληροφορια του ανθρωπου κατα την εξοδο του απο την φυση και την εισοδο του στην ιστορια ηταν η γνωση του θανατου του,και ολες οι υπολοιπες γνωσεις ακολουθησαν σαν συνεπεια αυτης.Κατω απο τετοια συσταση πραγματων ειναι απογοητευτικο που ο ανθρωπος ασχοληθηκε με τα πολλα και τα δευτερευοντα και αγνοησε εκεινο,του οποιου κατειχε την χρεια.Δεν μπορει παρα να εξοργισει η διαπιστωση οτι ανατρεφονται και παιδαγωγουνται μακαρια οι ηλικιες του ανθρωπινου γενους με τα φθοροποια προτυπα μιας αντεστραμμενης πραγματικοτητας!Ο απολυτος χαρακτηρας της ανθρωπινης πλανης ειναι εξωφρενικος.Αντιθετως στους Ελληνες τα πραγματα ειναι καπως διαφορετικα..
Η ιδεα της ζωης στους Ελληνες συναυξανοταν με την ιδεα του θανατου κατω απο συνθηκες ισονομικης ευκρασιας.Με την εννοια του ελληνικου μετρου νοηται η κατασταση της κυβερνητικης ισορροπιας,στην οποια κατηυθυνε τον ανθρωπο ενα σπουδαιο αισθητηριο σωφροσυνης,που απεβαλλε την ανασχεση ενωπιον της ζωης και την ενισχυση ενωπιον του θανατου.Οι Ελληνες ετηρησαν πιστα τη συνθηκη ενος ειδους εχθρικης φιλιας,κατα την οποια η λυπη του Μηδενος μετεβαλλε τη χαρα της ματαιοτητας σε χαρη ζωης.Ο τροπος αυτος,στον οποιο περιεχονταν η επιστημη,η ηθικη και η τεχνη των Ελληνων,υψωμενος σε κοσμοθεωρητικη σταση συνοψιζοταν στην εννοια της αρετης και θεωρητικα αποδιδοταν με την λεξη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.Το γεγονος αυτο εξηγει γιατι δεν παρουσιαστηκε στην Ελλαδα η αναγκη της επινοησης των επιστημων με την σημερινη τους εννοια.
Αντιθετα,ο μοντερνος ανθρωπος αισθανεται καταπληξη μπροστα στον θανατο καθως οι αιωνες εφορεσαν τον μανδυα του θανατου επικαλυψαν ομως με ληθη το σωτηριο μυστικο του.Ο,τι υπερτερει και οδηγει το πληθος ειναι ο ποθος απαλλαγης απο τον φοβο του θανατου.Αυτης της αιτιας ειναι το γεγονος οτι ο ανθρωπος χρησιμοποιει σημερα με δεινη δεξιοτητα την επιστημη,ενω εχει χασει την επαφη με την πηγη της φιλοσοφιας.Ο Ανθρωπος που τον φωτιζει το φως του γνησιου θανατου περιφερεται στην αγορα του μεγαλου Μεσημεριου σαν τον Διογενη με τον φανο του..
Η αναγνωριση του θανατου απο τον ανθρωπο υπηρετει τον γνησιο τροπο ζωης.Η αγαπη της σοφιας αυξανεται,οσο ευδοκιμει η γνωση του θανατου και ο φοβος του θανατου μεταβαλλεται σε αναπαραγωγικη δυναμη που εμβαθυνει και ολοκληρωνει την ζωη.Κατα συνεπεια αυτου ο θανατος ειναι ο αρχιτεκτονικος δεξιοτεχνης αυτων των μεγαλων μεγαλουπολεων και ταυτοχρονα ο τεκτονικος τους υπονομευτης.
Η διοφορετικη αντιμετωπιση του θανατου απο τον μη γνησιο τροπο ζωης ειναι ο λογος που ιδρυει και συντηρει την αναυθεντικη σταση απεναντι στον θανατο και κατ'επεκταση στην ζωη.Η ληθη θανατου συντονιζει το ρυθμο της ζωης γυρω απο εναν αξονα απατης και χαριζει την επιφαση της αθανασιας που συνοδευεται με κορακιστικα λογια "προσδοκω ανασταση νεκρων"(ειναι απο τις πρωτες προτασεις που ακουν και κατα την βαπτιση τα μωρα)κ.τ.λ..
Εν κατακλειδι,η μνημη του θανατου αφηνει ακαλυπτο τον ανθρωπο στις προσβολες της οδυνης,αλλα αντιπροσφερει πολυτιμο αντιδωρο σ'αυτον τον πονο της γνησιοτητα της ζωης!..*

*Δ.Λιαντινης (εξυπνον ενυπνιον)

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Οι Ελληνες,πριν δυομισι χιλιαδες χρονια επινοησαν τον αστικο σχεδιασμο,τις κρατικες λειτουργιες και την πολιτικη.Το ελληνικο οραμα σταθεροτητας στην Πολιν δεν ηταν καποια σοσιαλιστικη πανακεια η' φωτισμενος ελενχος,αλλα μια ρεαλιστικη προσπαθεια να επιτευχθει μια χονδρικη ισορροπια αναμεσα στους καλους(τους απο πανω που κληρονομουν,εχουν τα γονιδια,εργαζονται σκληρα,ψευδονται και κλεβουν κ.τ.λ.)και στους πολλους(τους απο κατω που γεννηθηκαν χωρις πολλα,που δεν εχουν ευφυια,οκνυρουν,ειναι ατυχοι,ειναι πανεξυπνοι αλλα εντιμοι).Η σταθεροτητα ηταν συνηθως αποτελεσμα της πρακτικης να στριμωχνεις οσο γινεται περισσοτερο τους φτωχους και τους πλουσιους στο μεσο,και να τους κρατας απασχολημενους στα αγροκοτηματα και στα μαγαζια τους,μακρια απο τους αριστοκρατες οσο και απο τους προοδευτικους δημοκρατες,να τους διατηρεις στην φαλαγγα με τα δορατα και τις ασπιδες τους,μακρυα απο τους εφιππους(μονο οι πλουσιοι συντηρουσαν αλογα)και τους μισογυμνους ακροβολιστες.
Η πολιτικη της πολης-κρατος ηταν σχεδον παντα με το ιδιο σεναριο.Οι πλουσιοι προειδοποιουν την μεσαια ταξη για τον αδαη και με εγκληματικες τασεις οχλο.Οι φτωχοι προειδοποιουν την ιδια ταξη σχετικα με τους απληστους και αργοσχολους κηφηνες απο πανω.Οταν οι εποχες ειναι καλες οι αυταρεσκοι μεσαιοι ακουνε την ανωτερη ταξη ενω οταν η τροφη ειναι λιγη,προτιμουν περισσοτερο αυτα που λενε οι απλυτοι.
Αυτη ειναι η ελληνικη πολιτικη επιστημη,η τοσο κυνικη που παρουσιαζει την αντιφαση μεταξυ της κοινωνικης δικαιοσυνης και της εμφυτης εγωιστικης φυσης του ανθρωπου και που εκφραζεται επ'ακριβως στον Θησεα του Ευριπιδη:"Οι πλουσιοι δεν ωφελουν και γυρευουν παντα περισσοτερα,οι φτωχοι,που καν δεν εχουν το καθημερινο τους, φοβο φερνουν καθως,ξεγελασμενοι απο τους δημαγωγους και τον φθονο,σαιτες ριχνουν πικρες στους πλουσιους,η μεσαια ταξη σωζει τις πολεις,φυλαγοντας της πολιτειας τον νομο.."Τα ακρα ειναι πολυ χειροτερα πλασματα απο αυτους που ειναι στο μεσον.
Η πολη κρατος ηταν μια κοινωνικη οργανωση που χαλιναγωγουσε την επιθυμια,χωρις να καταπνιγει την πρωτοβουλια.Καταπιεζε το θηριο μεσα μας,προκειμενου να μας επιτρεψει να ζουμε ο ενας με τον αλλον,απαιτωντας υπευθυνοτητες ως ανταλλαγμα για την παροχη περιορισμενων δικαιωματων.Δεν ηταν θεραπευτικο ιδρυμα ουτε συνολικο συστημα πεποιθησεων που θα μπορουσε να μας ελευθερωσει επινοωντας ξανα την ιδιοσυγκρασια του ανθρωπου-στοχος του φασισμου,κομμουνισμου και ομοιως της συγχρονης τιτλοφορουμενης δημοκρατιας.Αφου ολοι οι ανθρωποι μετεχουν της ιδιας φυσεως,οι Ελληνες ενδιαφερονταν μονο για τον αυτοελενχο της,το καθηκον του ατομου προς την κοινωνια ισοτημων και την αναγκη να βρουν σωτηρια μεσα απο την αντιμετωπιση της μοιρας.Οι Ελληνες ηταν βαθια καχυποπτοι εναντι των αγιων και αυτου που σημερα αποκαλουμε "πολιτικη του νοηματος".Πιστευαν πως ο πολιτισμος και οχι η φυση μας σωζει,οτι το θηριο δεν ειναι η κοινωνια που δημιουργουμε αλλα η ιδια η φυση του ανθρωπου.Η υλικη και διανοητικη προοδος ειναι αντιθετες προς την ζηλοφθονη και αγρια φυση και κατα συνεπεια ειναι αδυνατες χωρις τα χαλιναρια και τις παρωπιδες της Πολης Κρατος..

ΣΠΑΡΤΗ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Πολλοι ειναι αυτοι που κατα καιρους εχουν κανει το "λαθος" να μπερδεψουν το πολιτικο συστημα της Σπαρτης με καπιταλιστικες ολιγαρχικες κοινωνιες.Πολλοι θελουν να νομιζουν πως στην Σπαρτη καποιοι λιγοι "εξυπνοι"ειχαν στα χερια τους την εξουσια και τον πλουτο.Θα γραψω ενα διαλογο απο το εξαιρετικο βιβλιο "ΕΡΜΟΚΟΠΙΔΕΣ" του Μπαλτακου,που γινεται μεταξυ δυο Σπαρτιατων,χαρακτηρες του βιβλιου,οπου ο ενας εχει αναλαβει μια αποστολη στην Αθηνα,και του δινεται η δυνατοτητα να την μελετησει..
<<....-Λαβαμε εντολη να προσεγγισουμε και να διεισδυσουμε σε μια απο τις εταιριες ολιγαρχικων.
-Τι ειναι οι εταιριες;
-Ομιλοι,μυστικες ομαδες ολιγαρχικων,με πολιτικα κινητρα και βλεψεις.Ασχολουνται μονο με την υπονομευση της Αθηναικης δημοκρατιας.Τελικο στοχο εχουν φυσικα την καταληψη της εξουσιας.Ειναι φιλολακωνες.
-Γιατι ειναι φιλολακωνες;
-Πιστευουν πως το δικο μας πολιτευμα δεν ειναι δημοκρατικο!
-Γιατι το πιστευουν αυτο;Ειναι ανοητο.
-Ισως επειδη διατηρουμε τον θεσμο της βασιλειας.
-Μα δεν γνωριζουν οτι οι δυο βασιλεις ειναι μονο επικεφαλης τους στρατου και απλα μελη της γερουσιας,χωρις αλλες εξουσιες;Δεν ξερουν οτι υπαρχει η Απελλα* και καθε σημαντικη αποφαση πρεπει να ληφθει εκει;
-Το ξερουν.Ξερουν ομως πως στην Σπαρτη δεν υπαρχουν πολιτικες παραταξεις.Κυβερνουν οι Γερουσια και οι Εφοροι,χωρις αντιπολιτευση.
-Ναι,αλλα οι εφοροι και η γερουσια εκλεγονται απο την Απελλα.Τι ολιγαρχικο εχει αυτο;
-Τιποτα,αυτους ετσι τους συμφερει και ετσι διαδιδουν,πως η Σπαρτη ειναι ολιγαρχικη.Γνωριζουν οτι δεν ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα αλλα παρ'ολα αυτα επιμενουν.
-Αυτοι ομως ειναι πλουσιοι,αριστοκρατες.Στην Σπαρτη ουτε πλουσιοι υπαρχουν,ουτε αριστοκρατες.Μονη αριστοκρατια που δεχομαστε ειναι η αριστοκρατια της αρετης.Αρετη στην ζωη,αρετη στην μαχη.Αυτους εκλεγουμε,τους εναρετους.Οποιος επιδιωκει την εξουσια η' απεδειχθει αναξιοπρεπης στην ζωη του,δεν εχει καμια αλπιδα να αναλαβει καποια εξουσια.Τι σχεση εχει το δικο μας πολιτευμα με τις δικες τους πολιτικες αποψεις;Αληθεια,ποιες ειναι οι αποψεις τους πραγματι;
-Πολυ απλες.Οι πλουσιοι μονο δικαιουνται να κυβερνουν.Αυτη ειναι η βασικη θεση.Ολα τα αλλα που λενε ειναι φτιασιδωματα για να συσκοτουν την πραγματικοτητα θελοντας να επιβαλλουν στους συμπολιτες τους ενα πολιτευμα που θα εξυπηρετει τα συμφεροντα των λιγων ευκαταστατων,σε βαρος εννοειται των υπολοιπων.
-Πως ομως εξισορροπουνται αριθμητικα οι λιγοι πλουσιοι με τους πολλους μη πλουσιους;
-Δεν εξισορροπουνται.Οι ολιγαρχικοι ειναι λιγοτεροι.Εχουν ομως στα χερια τους τη δυναμη του πλουτου.Αρα,μπορουν να δελεαζουν,να παρασερνουν,να εξαγοραζουν,να παραπλανουν,διαμορφωνοντας υπερ τους,τελικα, την αποψη των ανθρωπων που ανηκουν σε αλλες κοινωνικες ταξεις απο την δικη τους.Ετσι επιβιωνουν πολιτικα,πολλες φορες με τετοια ανεση,ωστε να απειλουν ακομα και με καταλυση της δημοκρατιας.
-Αρα ειναι θεμα παιδειας.
-Ποιο ειναι θεμα παιδειας;
-Η αποφυγη της παραπλανησης των πολλων.Οι πλουσιοι ποδηγετουν πολιτικα τους αλλους.Αρα η παιδεια των πολλων ειναι πλημμελης πολιτικα,γι'αυτο η παραπλανηση τους ειναι εφικτη πρακτικα.
-Ναι,αλλα και την παιδεια την ελενχουν οι πλουσιοι,οποτε τι νοημα εχει κανεις να συζηταει γι'αυτην;Ειναι πολιτικα αιχμαλωτοι.
-Το αντιλαμβανοναι.Ευτυχως που στην δικια μας πολη δεν υπαρχουν νομισματα,αρα ουτε πλουσιοι ουτε φτωχοι.Αλλιως,θα ειμασταν και εμεις σαν τους Αθηναιους.Θα μισουσαμε και μεις ο ενας τον αλλον μονο και μονο λογω διαφορετκων αποψεων.Ετσι ομως δεν εχει κανενα νοημα να κατοικεις στην ιδια πολη.
-Δεν ειναι μισος εξαιτιας διαφορετκων αποψεων.Αυτη ειναι η εξωτερικη πλευρα του φαινομενου.Το μισος οφειλεται στα διαφορετικα οικονομικα συμφεροντα που εχει ο καθενας.Αυτα ειναι που προκαλουν αντικρουομενες πολιτικες θεσεις και εμφυλιους σπαραγμους.
-Αρα το χρημα και η συσσωρευση του δημιοργουν το προβλημα.
-Ακριβως.
-Υποθετω λοιπον πως ειχε δικιο ο Λυκουργος που απαγορευσε το χρημα.
-Δικιο ειχε οταν επεβαλλε την περιουσιακη ισοτητα,την ισοτητα των κληρων.Πρεπει να ζησεις στην Αθηνα να καταλαβεις ποσο δικιο ειχε.Οι ανθρωποι αυτοι εχουν την περιεργη μανια να θεωρουν σημαντικους εκεινους που εχουν περισσοτερα χρηματα απο τους αλλους.Οι πλουσιοι αντι για χλευασμο,εισπραττουν καταξιωση και αναγνωριση.Το γεγονος οτι αυτοι εχουν την μεγαλυτερη μεριδα του συνολικου πλουτου της πολης,δεν φαινεται να ενοχλει κανεναν,ακομη και εκεινους που στερουνται τα κυριως αγαθα,παρακολουθοντας απαθεις την ματαιη συσσωρευση των αγαθων απο τους αλλους.Ωστοσο,θα ηταν καπως λογικο αν καταξιωνοντουσαν ανθρωποι που με πολυ κοπο,αναληψη κινδυνου και σοφες επιλογες συγκεντρωσαν αυτον τον πλουτο.Παρατηρειται ομως να θαυμαζουν και τα παιδια των πλουσιων που βρηκαν ετοιμη την περιουσια,καθως και οσους με αδικους τροπους αποκτησαν χρηματα...Η κατοχη πλουτου ασκει μια περιεργη γοητεια στο αθηναικο πληθος...>>
Η Σπαρτη,εχει τεραστια αποσταση απο τις αλλες Ελληνικες Πολεις σε ολους τους τομεις.Ξανατονιζω τα λογια του Λιαντινη.."..Η νομοθεσια του Λυκουργου δημιουργησε ενα τυπο ανθρωπου τελειως ασυμετρο και ανεφικτο απεναντι στα γνωρισματα του σημερινου ανθρωπολογικου μοντελου.Στη Σπαρτη η σκληροτητα του ανθρωπου απεναντι στον εαυτο του-πραγμα που αν δεν ακυρωνει,οπωσδηποτε μετριαζει τη σημασια της σκληροτητας του ανθρωπου απεναντι στον συνανθρωπο-αγγιξε τα ορια μιας τρισευγενης θηριωδιας!Σαν κρατος δεν ειχε πολιτευμα η Σπαρτη μας λεει η Πλουταρχος αλλα ζωη ανθρωπου που ζει συνεχως μεσα στην τραχυτητα της γνωσης και της μοναξιας."


*Η απέλλα ήταν η συνέλευση των πολιτών στην αρχαία Σπάρτη. Από αρχαίους ιστορικούς αναφέρεται και ως εκκλησία, όπως κατά κανόνα στις αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη. Καθεστώς σπαρτιάτη πολίτη και κατά συνέπεια δικαίωμα συμμετοχής στην απέλλα είχαν όσοι Λακεδαιμόνιοι ήταν 30 ετών ή μεγαλύτεροι.Η απέλλα ενέκρινε όλες τις σημαντικές αποφάσεις (κήρυξη πολέμου, συμμαχίες και συμφωνίες με άλλες πόλεις, απελευθέρωση ειλώτων), εξέλεγε τα μέλη της γερουσίας και πιθανότατα τους εφόρους, ενώ μπορούσε ακόμα και να ορίσει ή να παύσει βασιλείς, σε περίπτωση αμφισβητήσεων ή ερίδων. Η δημοκρατικότητα του σώματος περιοριζόταν όμως σημαντικά από τη διαδικασία, η οποία δεν επέτρεπε σε πολίτες να υποβάλουν πρόταση ή αντιπρόταση νόμου ή υποψηφίους σε εκλογές για κάποιο αξίωμα. Η αρμοδιότητα της απέλλα' ήταν μόνο να εγκρίνει ή να απορρίπτει προτάσεις της γερουσίας, ενώ τα μέλη της έπαιρναν το λόγο μόνο μετά από έγκριση των εφόρων. Η εκλογή για την αποδοχή ή απόρριψη προτάσεων γινόταν δια βοής. Μόνο αν ο προεδρεύων είχε αμφιβολία ως προς την ένταση των φωνών χωρίζονταν οι υποστηρικτές της κάθε άποψης και γινόταν καταμέτρηση.

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!

Εχω καταληξει στο συμπερασμα πως οταν καποιος ανθρωπος εχει την εντυπωση πως θα αλλαξουν τα πραγματα και θα επικρατησει καποτε παντου δικαιοσυνη και ισοτητα,οτι εχει πολυ στενη αντιληπτικοτητα.Βλεπω επισης πως ο καθενας νομιζει πως ζει μια ξεχωριστη εποχη,οτι η παρουσα χρονικη περιοδος που ζει ειναι η χειροτερη και οτι παλια ηταν καλυτερα τα πραγματα.Δυστυχως ομως,ΠΑΝΤΑ ετσι ηταν και μαλλον παντα ετσι θαναι..Η διαφορες ειναι στο αν θα'ρπαξουν υποβρυχια η' αν θα'ρπαξουν τα λεφτα της αμφικτυονιας για Παρθενωνες!Για να επισημανω αυτην την κατασταση παραθετω ενα Λακωνικο αποφθεγμα του Αγη:"Οταν ενας γεροντας της Σπαρτης ειπε σε αυτον,επειδη εβλεπε να εγκαταλειπονται τα παλαια ηθη,πως τα πραγματα πανε προς το χειροτερο του ειπε αστειευομενος:Λογικα ετσι γινονται τα πραγματα,ΑΝ αυτο εχει γινει,γιατι και γω ακουγα απο τον πατερα μου πως στην γενια του ειχαν χειροτερεψει τα πραγματα,και το ιδιο του ελεγε και ο παππους του!"Ετσι δεν πρεπει να απορουμε αν τα επομενα γινονται χειροτερα απο τα προηγουμενα,αλλα αν καπου γινονται καλυτερα.."
Μονο η Σπαρτη καταφερε να διαφοροποιηθει,και αυτο το καταφερε μονο με εναν τροπο ζωης που εκανε τον καθε πολιτη να ειναι υπερβολικα αυστηρος με τον εαυτο του.Αλλα αφηνω το πολιτευμα της Σπαρτης που ειναι τοσο ιδιαιτερο σε ολη την ιστορια.Η νομοθεσια του Λυκουργου δημιουργησε ενα τυπο ανθρωπου τελειως ασυμετρο και ανεφικτο απεναντι στα γνωρισματα του σημερινου ανθρωπολογικου μοντελου.Στη Σπαρτη η σκληροτητα του ανθρωπου απεναντι στον εαυτο του-πραγμα που αν δεν ακυρωνει,οπωσδηποτε μετριαζει τη σημασια της σκληροτητας του ανθρωπου απεναντι στον συνανθρωπο-αγγιξε τα ορια μιας τρισευγενης θηριωδιας!Σαν κρατος δεν ειχε πολιτευμα η Σπαρτη μας λεει η Πλουταρχος αλλα ζωη ανθρωπου που ζει συνεχως μεσα στην τραχυτητα της γνωσης και της μοναξιας.
Η επιπολαιη πιστη σε ιδανικες κοινωνιες ειναι τεκμηριο πνευματικης ρηχοτητας και πολυ περισσοτερο η προσπαθεια επιβολη αυτης της παιδιαστικης πιστης με χρηση βιας θα πρεπει να καταδιωκεται σθεναρα.Αν δεν γινεται αυτο,το αποτελεσμα ειναι να θυσιαζεται και να διαλυεται το κρατος των ανθρωπων για μια κοινωνια "αγγελων".Μια παραφροσυνη δηλαδη και αταξια,να κανει ο καθεις τις εξαιρεσεις του.Ειναι παραλογο να ζητα ο ανθρωπος να επιβαλλει την χωρις ορια βουληση του για ελευθερια απεναντι στη μεσα σε ορια δυνατοτητα κινησεων του συνολου(κρατους).Το δικαιο των νομων δεν ειναι να μας χαριζουν το μεγαλυτερο καλο αλλα να μας προφυλλασουν απο το μεγαλυτερο κακο.Ο νομος των ανθρωπων δεν φιλοδοξει να φερει τον παραδεισο.Του στεκεται αρκετο να αποτρεψει την κολαση να γκρεμιστει πανω του!Και ειδικα για την χωρα μας τωρα,ΟΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ποιος θα κυβερναει,και οχι καποιες μειοψηφιες διαφορων αποχρωσεων,ειναι σημαντικοτατο να κατανοησουμε αν αυτα που ζηταμε θα φερουν κολαση η' παραδεισο..
Ας δουμε τωρα καποια ιστορικα δεδομενα της Ελλαδας,για να κατανοησουμε πως δεν εχει αλλαξει τιποτα και να προσεχουμε τι μας "ταζουν"καποιοι "σωτηρες"..
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ(4 αιων π.Χ) Αθηναιων Πολιτεια:
"..Γι'αυτους τους λογους ο Σολων εφυγε.Και οταν αποδημησε η πολιτεια βρισκοταν ακομα σε ταραχη,και μονο για τεσσερα χρονια εμεινε ησυχη.Τον πεμπτο χρονο απο τοτε που ηταν αρχοντας ο Σολων,δεν μπορεσαν να εκλεξουν αρχοντα εξαιτιας της ΕΜΦΥΛΙΑΣ ταραχης.Τον Δαμασια που αναδειχθηκε αρχων τον καθαιρεσαν με την βια μετα απο δυο χρονια...Δεν επαυαν οι παραταξεις να υποβλεπουν η μια την αλλη.Μερικοι λογω καταργησεως των χρεων,αλλοι γιατι ειχαν φτωχυνει,αλλοι δυσανασχετουσαν με το καθεστως διοτι δεν τους ευνοουσε και αλλοι απο προσωπικα παθη,Υπηρχαν τρια κομματα.Το ενα των παραλιων του Μεγακλη που ακολουθουσε μετριοπαθη πολιτικη,το αλλο των πεδινων του Λυκουργου που επιδιωκε ολιγαρχικο καθεστως,και το κομμα των Διακριων του πεισιστρατου που φαινοταν ο πιο αφοσιωμενος στην δημοκρατια και πηρε με το μερος του τους πιο φτωχους και οσους ειχαν καταγωγη αμφισβητησιμη(!)...Οταν εγκαταστασθηκε το καθεστως των Τριακοντα,επειδη καταφεραν να πεισουν τον λαο πως θα ενεργουν για την καλυτερευση του,δημιουργησαν νεο σωμα μαστιγοφορων και στην αρχη ησαν μετριοπαθεις με τους πολιτες και προσποιουταν πως κυβερνουν συμφωνα με το πατριο πολιτευμα.Αφαιρουσαν και προσθεταν οποιο νομο ηθελαν με τον προσχημα πως διορθωνουν το πολιτευμα,αφαιρωντας παραλληλα καθε αιτια αμφισβητησεως.Οταν ομως στερεωθηκαν στην εξουσια επαψαν να σεβονται τους πολιτες και αρχισαν να σκοτωνουν οποιον ειχε πλουτο,καταγωγη η' αξιωμα θελοντας να εξαφανισουν τους επιφοβους και ταυτοχρονα να αρπαξουν τις περιουσιες τους(!).."
ΛΥΣΙΑΣ(5 αιων π.Χ.) Ολυμπιακος-:
"..Η Ελλας βρισκεται εις την κακιστην κατασταση διοτι πολλες περιοχες της βρισκονται υπο την εξουσια των βαρβαρων και των τυραννων.Ταυτα πασχομεν ενεκα των διαφωνιων μας και των μεταξυ μας φιλονικιων μας.Πως δεν αξιζει να παυσωμεν μεν τας διαφωνιας οπου υπαρχουν και να εμποδισουμε να αναπτυχθουν οπου δεν υπαρχουν ουτως ωστε η ελευθερια να γινει κτημα ολης της Ελλας;"
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ(4 αιων π.Χ.) Περι ειρηνης :
"..Απο παλια εχετε την συνηθεια να κατεβαζετε απο το βημα ολους τους αλλους εκτος απο εκεινους που με τα λογια σας ικανοποιουν(!).Εχετε αναγκασει τους ρητορες να μελετουν και να ψαχνουν να βρουν οχι τι ειναι συμφερον για την πολη,αλλα πως θα εκφωνισμουν λογους αρεστους(!!) γεματους ελπιδες..Αν θελετε πραγματικα να ακουσετε τι συμφερει την πολη,θα επρεπε να δινετε μεγαλυτερη προσοχη σε αυτους που σας εναντιωνονται στις αποψεις παρα σε οσους προσπαθουν να ειναι αρεστοι σε σας.Ειμαστε τοσο προσκολλημενοι στις ελπιδες μας και τοσο πολυ αχορταγοι στο να επιδιωκουμε κερδη υπερβολικα,ωστε ακομη και αυτοι που διαθετουν μεγαλα πλουτη δεν αρκουνται σε αυτα αλλα διακινδυνευουν να χασουν και αυτα που εχουν προκειμενου να αδραξουν ολο και περισσοτερα(!)...Ενω φαινομενικα εχουμε δημοκρατια(!) δεν υπαρχει πουθενα ελευθερια λογου,παρα μονο στην συνελευση για τους αφρονες που δεν νοιαζονται καθολου για σας και στα θεατρα για τους κομικους ποιητες.Αντιθετα αυτους που προσπαθουν να σας νουθετησουν με επιπληξεις και αληθειες τους απεχθανεστε..Με ευκολια αποδεχεστε αυτους που κλινουν προς τον πολεμο λησμονωντας πως μια ησυχη ζωη ειναι πιο ωφελιμη και πιο επικερδης απο την πολυπραγμοσυνη,καθως σε καιρο ειρηνης η πολη μας ευημερει και δυναμωνει ενω σε καιρο πολεμου δυο φορες καταλυθηκεΑντι αυτης της συλλογιστικης εσεις θεωρητε φιλους αυτους που προκαλουν τους πολεμους...Ολοι αναζητουν το προσωπικο τους συμφερον και εχουμε φτασει σε τετοιο σημειο απερισκεψιας που μερικοι θεωρουν πως η αδικια ειναι ντροπη αλλα επικερδης,ενω αλλοι υποστηριζουν πως η δικαιοσυνη ειναι αξιεπαινη αλλα ασυμφορη!...Εχουμε θεσπισει ενα σωρο νομους και ομως ελαχιστα φροντιζουμε για την τηρηση τους και μαλιστα αυτους που παρανομουν και δωροδοκουν τους περισσοτερους τους ανεβαζουμε στα υψηλοτερα αξιωματα!..Δεν πρεπει κανεις να μακαριζει την πολη που απερισκεπτα μαζευει πληθος διαφορων ανθρωπων και τους πολιτογραφει αδιακριτα,αλλα εκεινη που εξακολουθει να διατηρει την γενια των ανθρωπων που προερχονται απο αυτη..Η εξουσια που ολοι ευχονται να αποκτησουν,ειναι δυσκολομεταχειριστη και κανει αυτους που την εχουν να χανουν τα λογικα τους οπως κανουν και οι πορνες τους ανοητους ανδρες που τις ποθουν και κατατρεφονται υποκυπτοντας στα παθη τους..Εχετε παθει ο,τι χειροτερο και ανοητο μπορουσε να σας συμβει.Αγνοειτε οτι ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ,ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΣΥΝΕΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΔΡΑΣΗΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ!..Η ασυδοσια και η αλαζονεια ειναι η αιτια ολων των κακων που περναμε(!),ενω η σωφροσυνη η αιτια των αγαθων..Αυτο που μου προκαλει μεγαλυτερη εντυπωση απο ολα ειναι που διαλεγετε για αρχηγους του λαου αυτους που συμφωνουν με οσους εχουν καταστρεψει την πολη.Και δεν υπαρχει χειροτερο ειδος ανθρωπων απο αυτους τους φαυλους ομιλητες και τους λαικιστες πολιτικους που εκτος απο ολα τα κακα που προκαλουν,προπαντων θελουν να σας στερησουν και τα απαραιτητα για την επιβιωση για να σας αναγκασουν εξαιτιας της φτωχειας να βρισκεστε κατω απο την εξουσια τους(!).Δεν αναζητουν να βρουν πως θα εξασφαλισουν στους φτωχους τα ως προς το ζειν αλλα επιδιωκουν να εξισωσουν με τους φτωχους οσους θεωρουνται οτι εχουν καποια περιουσια.."

Μεσα απο λιγες αναφορες της Ελληνικης γραμματειας που εγραψα(καθως ειναι αδυνατον να παραθεσω περισσοτερες διοτι ειναι ατελειωτες και θα ξεφυγουμε σε εκταση)αντιλαμβανομαστε πως οι βασικοι αξονες συμπεριφορας και αντιληψης δεν εχουν αλλαξει σχεδον καθολου.Αυτο φυσικα δεν σημαινει πως πρεπει να παραιτηθει καποιος απο την προσπαθεια για κατι καλυτερο,απλα αν η πιστη του η' η ιδεολογια του τον παροτρυνει να φτασει σε ακροτητες η' τον κανει να νομιζει πως θα αλλαξει τον κοσμο η' οτι αυτος ειναι ο σωστος και ο ηθικος η' οτι αυτος ειναι ανωτερος κ.τ.λ.,να φροντισει πρωτα να μαθει λιγο την ιστορια του ανθρωπου διοτι αλιως θα παραμεινει ενας ανουσιος ρομαντικος και ισως μαλιστα ενας επικινδυνος ανοητος!
Ο Τζ.Οργουελ που φαινεται να εχει καταλαβει πως οι διαφορες θεωρειες ειναι σχεδον τελεια διατυπωμενες,μας κανουν ομως να ξεχναμε το βασικοτερο απο ολα,τον ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ,γραφει στο τεραστιο 1984:"Στην ιστορικη διαδρομη επαναλανβανεται συνεχως ενας αγωνας που ειναι παντα ο ιδιος.Για μεγαλα χρονικα διαστηματα,η Ανωτερη ταξη φαινεται να διατηρει με ασφαλεια τη εξουσια.Αργα η'γρηγορα φτανει η στιγμη που χανει την πιστη στον εαυτο της και την ικανοτητα της διακυβερνησης.ΤΟΤΕ ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΤΑΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.ΜΟΛΙΣ ΠΕΤΥΧΕΙ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ Η ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ ΞΑΝΑΡΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΚΥΡΙΑΡΧΗ.Η ιστορια επαναλαμβανεται ουτω καθ'εξης."
Εδω καταλαβαινω τον Ιησου που ειπε πως ηρθε να φερει πολεμο μεταξυ φιλων και συγγενων{..Σας διαβεβαιω πως δεν ηρθα να φερω ειρηνη,παρα μονο διχασμο και διαιρεση σε εναρετους και μη..ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ.}.Οσοι αισθανονται "αγανακτισμενοι",ας κοιταξουν πρωτα τον καθρεπτη καλα και μετα τον διπλανο τους.Αυτο που πρεπει να καταδιωκεται ειναι οι νοοτροπειες και οχι καποια ονοματα.Πολυ θα θελα να ηξερα στους εκατο αγανακτησμενους,ποσοι αν τους δινοταν οι ευκαιρια να τα αρπαξουν απ'τα "υποβρυχια" δεν θα το εκαναν!(Αν και νομιζω πως ξερω..)
Θα κλεισω με μια επιστολη του Πλατωνα,που κατα την γνωμη μου λυνει ολα τα θεματα που περνουσε,περναει και θα περναει η ανθρωπινη κοινωνια..
"Οταν μια φορα ημουν νεος,μου συνεβει οτι συμβαινει σχεδον στους περισσοτερους:αποφασισα,αμεσως μολις γινω αυτεξουσιος ν'ακολουθησω την πολιτικη.Τοτε συνεβησαν και τα εξης πολιτικα γεγονοτα:Επειτα απο την κατακραυγη πολλων εναντια στο πολιτευμα που ειχαμε τοτε,γινεται μεταπολιτευση και εκλεχθηκαν πενηντα ενας αρχηγοι εκ των οποιων τριαντα εγιναν ανωτατοι με απολυτη εξουσια..Τοτε εγω επαθα κατι που ισως ηταν λογικο για τα νειατα μου,ΠΙΣΤΕΨΑ ΔΗΛΑΔΗ,ΠΩΣ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΔΙΚΗ ΖΩΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΔΙΚΑΙΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ και πως ετσι θα συνεχισουν να κυβερνανε.Τους παρακολουθησα λοιπον με μεγαλη προσοχη.Οσο περνουσε ο καιρος οι ανθρωποι αυτοι ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΧΡΥΣΑΦΙ!!Εκτος απο τα αλλα σκοτωσαν και τον σοφοτερο και δικαιοτερο ολων των φιλο μου Σωκρατη...Αργοτερα αλλαξε και η κυβερνηση των τριακοντα και γενικα το πολιτευμα εκεινο.Παλι με τραβηξε να ασχοληθω με την πολιτικα και τα κοινα.Τοτε,καθως ηταν ταραγμενα τα πραγματα,γινονταν πολλα που σε εκαναν να αγανακτεις και δεν ειναι καθολου παραξενο σε πολιτικες ματαβολες,οι εκδικησεις καποιων εναντιων εχθρων τους...Καθως εβλεπα ολους αυτους τους ανθρωπους που ασχολουταν με την πολιτικη και τους νομους και τον δημοσιο τροπο ζωης,οσο περισσοτερο συλλογιζομουνα κι οσο προχωρουσε η ηλικια,τοσο μου φαινοταν δυσκολοτερο να διαχειριζεσαι την πολιτικη εξουσια.Γιατι ουτε χωρις προσωπικους και πολιτικους φιλους πιστους ειναι δυνατον να ενεργησεις-ουτε αλλους καινουργιους ηταν δυνατον με ευκολια να κανεις,κι απ΄το αλλο μερος οι διαταξεις των νομων και τα ηθη διαφθειρονταν και η διαφθορα αυτη προχωρουσε εκπληκτικα.Ετσι,ενω στην αρχη ημουν γεματος ορμη για πολιτικη δραση,καθως κοιταζα ολα αυτα και τα εβλεπα να γινονται,στο τελος με επιασε ιλιγγος!Και να ερευνω βεβαια δεν επαψα,με ποιον τροπο αραγε θα ηταν δυνατον να διορθωθουν ολα αυτα και η πολιτεια γενικοτερα,για την δραση ομως παντα περιμενα την καταλληλη στιγμη,και στο τελος καταλαβα,οτι κανενα απολυτως απο τα συγχρονα κρατη δεν κυβερναται σωστα-αφου η νομοθεσια τους βρισκεται σε μια κατασταση που δεν επιδεχεται καν θεραπεια χωρις σοβαρη προετοιμασια μαζι με την βοηθεια καποιας καταπληκτικης τυχης-και ετσι αναγκασθηκα να πλεξω το εγκωμιο της αληθινης φιλοσοφιας και να λεω οτι μεσα απο αυτην μπορει κανεις να δει το δικαιο παντου,και στην πολιτεια αλλα και στων ατομων την ζωη,και οτι επομενως ΟΙ ΓΕΝΕΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ,Η΄ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΝ ΠΑΡΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ,Η' ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ,ΑΠΟ ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΒΟΥΛΗΣΗ,ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΑ!!"{Αθηνα 4 αιων π.Χ.}
Αυτα μας λεει ο Πλατων λοιπον και πιστευω πως ειναι ακρως περιεκτικος.Και αφηνω απ'εξω τον Επικουρο,που μεσα στην "συνταγη"για την ευδαιμονια,μας παροτρυνει να επεχουμε παντελως απο τα κοινα και την πολιτικη.Θεωρω ομως πως αυτο ειναι μια ανωφελη και προβληματικη σταση για την κοινωνια,και ειναι λογικο που καλλιεργηθηκε στα χρονια του Επικουρου οπου αρχισε και κατερρεε σαπιζοντας η πολιτικη δομη της πολης~κρατος..

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ..

Ποιος ειναι ο σκοπος της ζωης του ανθρωπου;Αυτο το ερωτημα θεωρω πως ειναι η πεμπτουσια των ερωτηματων για τον ανθρωπο.Φυσικα,ενα τετοιο φιλοσοφικο προβλημα τεραστιων διαστασεων,εχει αναλυθει επισταμενα απο τους Ελληνες και γι'αυτον τον λογο αποφασισα να παραθεσω τις θεσεις απο δυο Ελληνες φαινομενικα αντιθετης φιλοσοφικης κοσμοπροσεγγισης ,προκειμενου να εξετασουμε την ευρεια αξιολογικη κλιμακα του θεματος.Ο Αριστοτελης ειναι ο θεμελιωτης του ορθολογισμου που θετει ως ανωτερη επιδιωξη την γνωση ως αυτοσκοπο,σε αντιθεση με τον Επικουρο που την γνωση την θεωρει απλα μεσο για να μην υποφερει ο ανθρωπος απο βλακωδες και θρησκοληπτικες σκεψεις και να μην αφηνει τον δογματισμο να του καταστρεφει την ζωη.Ο Αριστοτελης ,θα μπορουσαμε να πουμε πως ανηκει στην "ιδεαλιστικη" σχολη,ενω ο Επικουρος στην "υλιστικη".Ο καθενας απο μας ειναι αμεσα τροποποιημενος συμφωνα με τις καταστασεις και τις εμπειριες που εχει ζησει.Αναλογως σε τι κατασταση ζεις διαμορφωνεις και την αναλογη προσωπικοτητα με τις αναλογες αντιληψεις.Οι δυο αυτοι φιλοσοφοι εζησαν σε εποχες που εγιναν συγκλονιστικες αλλαγες στον Ελληνικο κοσμο,καθως η "Πολις-κρατος"στα χρονια του Μ.Αλεξανδρου περνουσε στο παρελθον για να αφησει την θεση της στο ενιαιο κρατος της Ελλαδας υπο την ηγεσια ενος ανθρωπου,και αργοτερα,στα χρονια του Επικουρου,η δυναμη της Ελλαδος κατερρεε εκδηλωνοντας πληρως την παρακμη της.Την θεση της Πολις επαιρνε το μεγαλο εθνικο κρατος με τεραστιες πολιτικες,θρησκευτικες,κοινωνικες και οικονομικες συνεπειες στην καθημερινοτητα ολων.Ας δουμε τωρα τι υποστηριζουν οι δυο αυτοι Ελληνες για το ποιος ειναι ο σκοπος της ζωης.
Και οι δυο φιλοσοφοι συμφωνουν πως σκοπος του ανθρωπου ειναι η ευδαιμονια.Η διαφορα τους εγκειται στο οτι ο Αριστοτελης υποστηριζει πως η ευδαιμονια επιτυγχανεται με εναρετες πραξεις,ενω ο Επικουρος υποστηριζει πως επιτυγχανεται με την αταραξια της ψυχης,την ελλειψη δηλαδη σωματικων και ψυχικων πονων.Για τον Επικουρο η αρετη ειναι μεσον για μια ηρεμη και ευδαιμων ζωη και οχι αυτοσκοπος.Με γνωμονα πως την πολυτελεια την απολαμβανουν καλυτερα οσοι την χρειαζονται λιγοτερο,ο Επικουρος μας προτρεπει σε εναν τροπο ζωης γεματο αυταρκεια και λιτοτητα,οχι ομως με την ασκητικη εννοια της απαρνησης καθε πολυτελειας,αλλα στην επιδιωξη της συμμετοχης σε αυτην χωρις η ελλειψη της να μας προκαλει στερηση η' θλιψη.Επισης και ο Αριστοτελης μας τονιζει να επιλεγουμε πραγματα που εξαρτωνται απο μας και ειναι μεσα στις δυνατοτητες μας.Το μεγαλυτερο κερδος της αυταρκειας ειναι η ελευθερια.Αυταρκεια ομως που να κινηται σε μετρημενα πλαισια διοτι οποιος κινηται σε υπερβολες σχετικα με την λιτοτητα,σφαλλει το ιδιο με αυτον που ενδιδει στην αχρηστη πολυτελεια και τον ακαρπο ευδαιμονισμο.
Στα πολιτικα θεματα,ο Αριστοτελης προσδιοριζει σαν σκοπο της πολιτειας να ζουν καλα οι πολιτες και γι'αυτο προτασσει την ευημερια της πολιτειας απο αυτην του πολιτη.Αντιθετως,ο Επικουρος διδασκει πως η ευδαιμονια επιτυγχανεται μακρυα απο την συμμετοχη στα κοινα και πως πρεπει να επιδιωκουμε την ατομικη μας ευδαιμονια,αδιαφορωντας για οποιες κρατικες υποθεσεις.Ο σοφος δεν πολιτευεται λεει.Η διδασκαλια του απευθυνεται στον ανθρωπο και οχι στον "πολιτη".Η επιδιωξη πλουτου,δοξας και δυναμης που υπαρχει σε ατομα που ασχολουνται με κοινωνικοπολιτικα θεματα,ειναι καταστασεις που προκαλουν μεγαλη ταραχη στην ψυχη η οποια δεν μπορει να απαλλαγει απο την συγχηση που προκαλουν αυτες οι ανθρωπινες αδυναμιες που μεγεθυνουν την επιθυμια για αποκτηση τους ολο και περισσοτερο.Σε κοινωνικα συστηματα οπως το δικο μας και του Επικουρου,οπου ο μεσος ανθρωπος ειναι απογοητευμενος απο την κοινωνια που ζει,ειναι λογικο να δημουργει αντιληπτικοτητες που εκδηλωνουν αρνηση στην πιστη η' την συμμετοχη στα κοινα.Αντιθετως,σε κοινωνιες οπως η Πολις-κρατος,οπου η επαφη στα κοινα ηταν αμεσοτερη,ειναι λογικη συνεπεια η συναισθηση συμμετοχης στην κοινωνια και η πιστη σε αυτην.Αυτο ισως ειναι και το κριτηριο αξιολογησης μιας κοινωνιας ως υγιης η' αρρωστης.Ειναι αλλο πραγμα να εισαι υπηκοος σε ενα κρατικο συστημα,και αλλο πραγμα να εισαι πολιτης αυτου του εθνους.Αμεση συνεπεια των πιο πανω ειναι και ο διαφορετκος καθορισμος βασικων εννοιων σε μια κοινωνια οπως η δικαιοσυνη.Ο Αριστοτελης πιστευει πως η δικαιοσυνη ειναι η,μεσοτητα αναμεσα στην υπερβολη και στην ελλειψη(οπως καθε αρετη),και θεμελιωνεται στην φιλια των ανθρωπων που ενωνονται χαριν της χρησιμοτητας και συμφεροντος.Οι ανθρωποι αντιλαμβανονται το δικαιο με βαση το συμφερον τους.Ο Επικουρος υποστηριζει πως δεν υπαρχει δικαιοσυνη με απολυτη εννοια,αλλα διαφορετικα τροποποιηται αναλογα με τις σχεσεις των ανθρωπων.Οπου τα υφισταμενα δικαια δεν συμφερουν πια την κοινωνια,επειδη αλλαξε η κατασταση των πραγματων,θα πρεπει να τροποποιουνται με βαση το αμοιβαιο συμφερον.
Στο τελικο κομματι που ισχυει για ολους μας,για τον Θανατο που ειναι και το τελος(=σκοπος στα αρχαια Ελληνικα),ο Αριστοτελης θεωρει τον θανατο το φοβεροτερο ολων,και πραγματικα ανδρειο οποιος τον αντιμετωπιζει.Αντιθετα για τον Επικουρο,η αντιληψη αυτη ειναι προιον ανυποστατων και βλαβερων δεισιδαιμονιων.Εχοντας ως σκοπο να απαλλαξει τον ανθρωπο απο το αγχος του θανατου,λεγει πως σαν φυγει ο φοβος,η ζωη γινεται πολυ γλυκεια.Την θεση αυτην την τεκμηριωνει με το επιχειρημα πως ο θανατος ειναι η στερηση των αισθησεων,επομενως οταν μεν εμεις υπαρχουμε ο θανατος απουσιαζει,ενω οταν ο θανατος ειναι παρων,τοτε εμεις δεν υπαρχουμε πλεον.Δεν υπαρχει δηλαδη καμια πιστη σε μεταθανατια κατασταση.Για τον Επικουρο,η αναζητηση της αθανασιας δεν εχει νοημα γιατι οδηγει σε ψυχικη ταραχη,αγχος και δυστυχια.Η σωστη αντιληψη για τον θανατο μας βοηθα να απολαυσουμε την ζωη,οχι γιατι προσθετει απειρο χρονο σε αυτη,αλλα γιατι μας αφαιρει την επιθυμια της αθανασιας και μας βοηθα στην παρθενικη θεαση και απολαυση της καθε στιγμης.Ο σοφος ουτε παραιτηται απο την ζωη,αλλα ουτε και φοβαται τον Θανατο.
Στην συγχρονη κοινωνια,ο μεγαλυτερος εχθρος ειναι το αγχος και οι ψυχικες αρρωστειες(που επιφερουν και τις σωματικες)και καταδεικνυεται πως μαλλον η ανθρωποτητα ακολουθησε κακεκτυπα την σταση του Αριστοτελη,καθως ο μεσος ανθρωπος μπαινει σε διαδικασιες κυνηγιου πολλαπλων στοχων,πολλες φορες μακρυα απο τις δυναμεις του,και παραμερησε τον Επικουρο που μας τονιζε πως αυτοσκοπος μας πρεπει να ναι η καλη και αταραχη ζωη και υστερα ολα τα αλλα...

ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΠΑΤΗΡ..

Ενας σωφρων ανθρωπος σε καμια περιπτωση δεν υποστηριζει πως ο πολεμος ειναι κατι καλο και επιθυμητο.Μονο ενας αδαης που δεν εχει ζησει ποτε σε πολεμο,και ο οποιος δεν μπορει καν να φανταστει στο ελαχιστο τι σημαινει,θα επελεγε επιπολαια τον πολεμο.Ωστοσο,πρεπει να διευκρινηστει αν οι ανθρωποι που υποστηριζουν την ειρηνη,επιλεγουν αυτη σκεπτομενοι "πολεμικα" η' αν την επιζητουν μονο και μονο επειδη ειναι υποδουλωμενοι στην μαλθακοτητα και στην καλοπεραση και ειναι διατεθημενοι να ανεχτουν τα παντα αρκει να μην χασουν την καλοπεραση.Επισης πρεπει να δουμε ποιες ειναι η κινητηριες εκεινες δυναμεις που προκαλουν εναν πολεμο και αν εν τελει υπαρχει κατι καλο σε αυτον.Ας το δουμε λιγο επιστημονικα..
Ο Καρολος Δαρβινος ειναι ο επιστημονας που περισσοτερο απο καθε αλλον κλονισε την βιβλικη παραδοση και την πρωτοκαθεδρια που αυτη δινει στον ανθρωπο μεσα στην πλαση.Μεσα στο εργο του "Περι καταγωγης των ειδων.." μιλαει για καποια φυσικη επιλογη στην διαιωνιση των ειδων.Αυτη η "φυσικη επιλογη" της φυσης ειναι ενας μηχανισμος επιλογης των ισχυροτερων ειδων που καταφερνουν να προσαρμοστουν και να επιβιωσουν στην φυση.Μαλιστα,ο αγωνας επιβιωσης των ειδων ειναι σκληροτερος οσο πλησιεστερα βρισκονται τα ειδη αυτα μεταξυ τους διοτι αναγκαζονται να παλεψουν για την ιδια τροφη.Εκει ειναι ακριβως που επενεργουν οι μικρες λεπτομερειες και καποιες θετικες παρεκκλισεις που παιζουν αποφασιστικο ρολο.Οσο σκληροτερος ειναι ο αγωνας για την επιβιωση τοσο πιο γρηγορα προχωρα η εξελιξη των ειδων.Οσο λιγοτερη τροφη υπαρχει τοσο γρηγοροτερη και ποιοτικοτερη εξελιξη επιτυγχανεται λογω της αναγκης να επιβληθουν οι ισχυροτεροι για να κατακτησουν την "τροφη".
Ετσι λοιπον εχουμε ως δεδομενο πως η προσαρμοστικοτητα,η αναπαραγωγικοτητα και η ανθεκτικοτητα στα ειδη ειναι τα στοιχεια που εξασφαλιζουν την επιβιωση και κατ'επεκταση την διαιωνιση.Εδω ειναι που πρεπει να δουμε καποια θεματα για το ανθρωπινο ειδος.Ο ανθρωπος εχοντας εμφυτη την ροπη του προς την ευκολια,και λογω της εξελιξης της τεχνολογιας τεινει να αυτοκαταστραφει σε βαθος χρονου.Πριν οχι πολλα χρονια,η παιδικη θνησιμοτητα ηταν τοσο μεγαλη που μπορεις να πεις πως οσοι καταφερναν να επιβιωσουν και να φτασουν σε ωριμη ηλικια,ηταν πραγματι δυνατοι και ανθεκτικοι οργανισμοι.Ταυτοχρονα,η δημιουργια ισχυρων φαρμακων καθιστουν τις αρρωστειες που καταφερνουν να επιβιωσουν απο τα φαρμακα,πολυ πιο ανθεκτικες και βλαβερες για τον ανθρωπο.Η ιατρικη δηλαδη κατα καποιο τροπο εξουδετερωσε τον μηχανισμο φυσικης επιλογης και βοηθωντας τα ασθενικα ατομα να γλιτωνουν απο τον θανατο,σε συνδυασμο με την δημιουργια πιο ισχυρων αρρωστειων,βλαπτει μακροπροθεσμα την ανθεκτικοτητα της ανθρωποτητας ως ειδος!Συμπερασματικα να πουμε πως η τακτικη των Λακεδαιμονιων οταν γεννιοταν ενα μωρο,να ελενχουν την ανθεκτικοτητα του λουζοντας το με κρασι(καθως θεωρουσαν πως με αυτον τον τροπο ενα αδυναμο θα πεθαινε),ειναι μεγιστη ενδειξη αγαπης για την ανθρωποτητα και μεγιστη προσπαθεια για την εξελιξη της.Να τονισω εδω πως η σημερινη ιατρικη,η οποια οπως και πολλες αλλες επιστημες σημερα,χρησιμοποιηται οχι για την εξασφαλιση μιας καλης ζωης,αλλα για την αποκτηση της γνωσης με απωτερο σκοπο το κερδος,δεν εχει καμια σχεση με τη φιλοσφικη ιατρικη του Ιπποκρατη.Η ιατρικη σημερα ενεργει με σκοπο να πλασσει ασθενικοτερα ατομα που θα εχουν αναγκη περισσοτερα φαρμακα!Μια κατασταση που ειχε μαλιστα εκφραστει απο τον Σωκρατη που ειχε πει πως σε μια κοινωνια που υπαρχουν πολλοι γιατροι αυτη ειναι μια αρρωστη κοινωνια!Ποσο μαλλον σημερα που απο τον απλο γιατρουδακο μεχρι τις φαρμακευτικες εταιριες κολοσσους,επιδιωκεται η μεγιστη προωθηση φαρμακων που τους βολευει.Σε μια εποχη που ο ανθρωπος βομβαρδιζεται απο πολλους και συχνα επιζημιους για την υγεια του τροπους ζωης και διατροφης και υποφερει απο πολλων ειδων ασθενειες,ειναι κατι παραπανω απο απαραιτητος ενας κωδικας υγεινης ζωης που θα χαρακτηριζεται απο την διατηρηση του μετρου που μπορει να οδηγησει στην εγκαιρη αποφυγη δυσαρεστων ασθενειων.Ετσι,σκοπος της ιατρικης θα επρεπε να ειναι η προωθηση μιας υγιεινης ζωης και οχι η προσκολληση στην αρρωστεια και στα κερδοφορα φαρμακα.
Αν τωρα θεωρησουμε ως αντικειμενικο σκοπο του ανθρωπου,αλλα και καθε ειδους,να ωριμασει αναπαραγωγικα και να αναπαραχθει,ετσι ωστε να εξασφαλισει την διαιωνιση,επιτυγχανοντας αυτο,η ζωη του δεν θα εχει περασει ματαια ουτε θα μεινει για παντα παραγκωνισμενος.Συναμα,δευτερευον αλλα ουσιαστικοτατος σκοπος που προκυπτει,ειναι η επιδιωξη της "τελειοποιησης"του ειδους προκειμενου να μεταβιβασθει περισσοτερη ανθεκτικοτητα στις επομενες γεννιες.
Ωστοσο,μπορει καποιος να υποστηριξει πως επειδη ο ανθρωπος ειναι το μοναδικο τραγικο πλασμα που αντιλαμβανεται πως εχει ημερομηνια ληξης,δεν αξιζει καμια προσπαθεια,και πολυ περισσοτερο ισως να θεωρει πως καλυτερα ο ανθρωπος να μην γεννιεται.Πρεπει να ειναι σεβαστη μια τετοια αποψη,ομως ειναι μια καταστροφικη αντιληψη.Για οσους σεβονται το εργο της φυσης και αναγνωριζουν πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο,αλλα ολα οφειλονται σε καποια ανεπαισθητη εστω μικρη αλλαγη που με τον καιρο καταφερε να εδραιωθει ως βασικο γνωρισμα του ειδους,τοτε θα πρεπει να διαγνωσουν πως μετεχουν σε κατι μεγαλο,οπου ακομα και η πιο μικροσκοπικη ζωουλα συνδεεται με την αρχεγονη αλυσιδα της ζωης και εχει σημασια για την περαιτερω εξελιξη της.
Γι'αυτο λοιπον,θα πρεπει να αναθεωρησουμε ισως τους λογους που πιστευουμε πως γινονται καποια πραγματα (π.χ. οπως ο πολεμος) στην ζωη και να ενδιαφερθουμε να δημιουργησουμε δυνατους απογονους.Καποιες θεσεις και αντιληψεις μπορει φαινομενικα να φαινονται πως ειναι φιλανθρωπες,σε βαθος χρονου ομως ισως ειναι καταστροφικες.Αν η προσκολληση στην ειρηνη απο τους "φιλειρηνιστες" γινεται λογω μαλθακοτητας και δειλιας,πρεπει να ειναι αξιοκατακριτη.Αν ομως η ειρηνη εκλαμβανεται ως μια πολεμικη αναπαυλα,και ως ενα δωρο της τυχης,τοτε σιγουρα και θα εκτιμηθει αναλογως αλλα και δεν θα μας γεμισει εφησυχασμο και νωθροτητα,κανοντας μας αδυναμους.Μην ξεχναμε επισης πως ολα τα παραπανω περικλειονται σε μια προταση:.. ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΠΑΤΗΡ!!