ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Οι Ελληνες,πριν δυομισι χιλιαδες χρονια επινοησαν τον αστικο σχεδιασμο,τις κρατικες λειτουργιες και την πολιτικη.Το ελληνικο οραμα σταθεροτητας στην Πολιν δεν ηταν καποια σοσιαλιστικη πανακεια η' φωτισμενος ελενχος,αλλα μια ρεαλιστικη προσπαθεια να επιτευχθει μια χονδρικη ισορροπια αναμεσα στους καλους(τους απο πανω που κληρονομουν,εχουν τα γονιδια,εργαζονται σκληρα,ψευδονται και κλεβουν κ.τ.λ.)και στους πολλους(τους απο κατω που γεννηθηκαν χωρις πολλα,που δεν εχουν ευφυια,οκνυρουν,ειναι ατυχοι,ειναι πανεξυπνοι αλλα εντιμοι).Η σταθεροτητα ηταν συνηθως αποτελεσμα της πρακτικης να στριμωχνεις οσο γινεται περισσοτερο τους φτωχους και τους πλουσιους στο μεσο,και να τους κρατας απασχολημενους στα αγροκοτηματα και στα μαγαζια τους,μακρια απο τους αριστοκρατες οσο και απο τους προοδευτικους δημοκρατες,να τους διατηρεις στην φαλαγγα με τα δορατα και τις ασπιδες τους,μακρυα απο τους εφιππους(μονο οι πλουσιοι συντηρουσαν αλογα)και τους μισογυμνους ακροβολιστες.
Η πολιτικη της πολης-κρατος ηταν σχεδον παντα με το ιδιο σεναριο.Οι πλουσιοι προειδοποιουν την μεσαια ταξη για τον αδαη και με εγκληματικες τασεις οχλο.Οι φτωχοι προειδοποιουν την ιδια ταξη σχετικα με τους απληστους και αργοσχολους κηφηνες απο πανω.Οταν οι εποχες ειναι καλες οι αυταρεσκοι μεσαιοι ακουνε την ανωτερη ταξη ενω οταν η τροφη ειναι λιγη,προτιμουν περισσοτερο αυτα που λενε οι απλυτοι.
Αυτη ειναι η ελληνικη πολιτικη επιστημη,η τοσο κυνικη που παρουσιαζει την αντιφαση μεταξυ της κοινωνικης δικαιοσυνης και της εμφυτης εγωιστικης φυσης του ανθρωπου και που εκφραζεται επ'ακριβως στον Θησεα του Ευριπιδη:"Οι πλουσιοι δεν ωφελουν και γυρευουν παντα περισσοτερα,οι φτωχοι,που καν δεν εχουν το καθημερινο τους, φοβο φερνουν καθως,ξεγελασμενοι απο τους δημαγωγους και τον φθονο,σαιτες ριχνουν πικρες στους πλουσιους,η μεσαια ταξη σωζει τις πολεις,φυλαγοντας της πολιτειας τον νομο.."Τα ακρα ειναι πολυ χειροτερα πλασματα απο αυτους που ειναι στο μεσον.
Η πολη κρατος ηταν μια κοινωνικη οργανωση που χαλιναγωγουσε την επιθυμια,χωρις να καταπνιγει την πρωτοβουλια.Καταπιεζε το θηριο μεσα μας,προκειμενου να μας επιτρεψει να ζουμε ο ενας με τον αλλον,απαιτωντας υπευθυνοτητες ως ανταλλαγμα για την παροχη περιορισμενων δικαιωματων.Δεν ηταν θεραπευτικο ιδρυμα ουτε συνολικο συστημα πεποιθησεων που θα μπορουσε να μας ελευθερωσει επινοωντας ξανα την ιδιοσυγκρασια του ανθρωπου-στοχος του φασισμου,κομμουνισμου και ομοιως της συγχρονης τιτλοφορουμενης δημοκρατιας.Αφου ολοι οι ανθρωποι μετεχουν της ιδιας φυσεως,οι Ελληνες ενδιαφερονταν μονο για τον αυτοελενχο της,το καθηκον του ατομου προς την κοινωνια ισοτημων και την αναγκη να βρουν σωτηρια μεσα απο την αντιμετωπιση της μοιρας.Οι Ελληνες ηταν βαθια καχυποπτοι εναντι των αγιων και αυτου που σημερα αποκαλουμε "πολιτικη του νοηματος".Πιστευαν πως ο πολιτισμος και οχι η φυση μας σωζει,οτι το θηριο δεν ειναι η κοινωνια που δημιουργουμε αλλα η ιδια η φυση του ανθρωπου.Η υλικη και διανοητικη προοδος ειναι αντιθετες προς την ζηλοφθονη και αγρια φυση και κατα συνεπεια ειναι αδυνατες χωρις τα χαλιναρια και τις παρωπιδες της Πολης Κρατος..