ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ

ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ..
«ΟΥΤΕ ΤΟ ΖΕΙΝ ΘΕΜΕΛΟΝ ΚΑΛΟΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΝΗΣΚΕΙΝ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΑΥΤΑ ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΕΚΤΕΛΕΣΘΑΙ»ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
(Oυτε το να ζεις ειναι επιθυμητο,ουτε το να πεθαινεις,αλλα και τα δυο να τα πραττεις αξιοπρεπως)

Το κειμενο αυτό απευθυνεται σε οσους εκτιμουν και θαυμαζουν την ανδρειοτερη πολη της Ελληνικης ιστοριας(Λουκιανος),και θα ηθελαν μια συγκροτημενη παραθεση πληροφοριων για την τεκμηριωση της εκτιμησης τους.Ομως,απευθυνεται και σε οσους μεθοδευμενα και υπουλα επιθυμουν την αμαυρωση της ενδοξοτερης αυτης πολης της Ελλαδας,που είναι η πεμπτουσια της αρετης και της ανδρειοσυνης,ειτε από αμαθεια,ειτε από ημιμαθεια,ειτε ακομα χειροτερα(και αυτό είναι πιο επικινδυνο),επιτηδευμενα και στρατευμενα για διαφορους λογους.
Ακριβως επειδη ο ορθος λογος επιτασσει την αναζητηση της αληθειας και όχι την ικανοποιηση του εκαστοτε εγωισμου,θα υπαρχει από μερους μου η κατά δυναμη αποφυγη επικρισεων και σχολιασμων καθως και η αποφυγη υποκειμενισμου.Σκοπος πρεπει να είναι η ευρεση της αληθειας,αν υπαρχει αυτή και οποια είναι,και γι΄αυτόν τον λογο η αξιολογικη κλιμακα πηγων θα είναι επι τω πλειστον πρωτογενης και ιστορικα κοντα στα γεγονοτα που θα αναφερθουν.(π.χ.ο Αριστοτελης εζησε στα χρονια της παρακμης της σπαρτης και γραφει με γνωμονα αυτό το δεδομενο.Επισης,είναι λογικη η αρνητικοτητα του για τη Σπαρτη,αφου οι σπαρτιατες που ηταν πολύ κλειστοι απεναντι σε άλλες πολεις,ειδικα στην μακεδονια ,του στερησαν την προσβαση και κατ’επεκταση την ευρεση πληροφοριων.)
Ο λογος της συγκεκριμενης εργασιας είναι το βιβλιο ¨ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥΣ¨του Δ.Σαραντακου, στο οποιο γινεται αναφορα στην σπαρτη και για το οποιο κρινω την αναγκαιοτητα της αποσαφηνησης της αληθειας γυρω από το θεμα,και της κατακρισης καποιων μερων του βιβλιου που είναι εσφαλμενα και δημιουργουν συνχυση στους μη γνωστες.

Το μερος του βιβλιου που αναφερομαι,θα το παραθεσω στο τελος. Θα γραψω ο,τι εχω να γραψω χωρις να επισημανω τα σημεια του βιβλιου που αντιτιθεμαι επειδη επιθυμω να παραθεσω μια τεκμηριωμενη και ολοκληρωμενη αποψη για την Αρχαία Σπάρτη χωρις να διακοπτεται η ροη.Στο τελος,ο καθενας θα βγαλει το δικο του συμπερασμα.
- "Και ποιος δεν θαυμαζει τις αρετες αυτων των ανθρωπων?Οι οποιοι με μια γνωμη δεν εγκατελειψαν την θεση,στην οποια τους εθεσε η Ελλαδα,και προσφεραν προθυμα την ζωη τους χαριν της σωτηριας ολων των Ελληνων και προτιμησαν εναν λαμπρο θανατο απο μια επαισχυντη ζωη.Ποιος θα μπορουσε να φανταστει οτι 300 ανθρωποι θα επιτεθουν εναντιον μυριαδων?Γι΄αυτο απο τους μεταγενεστερους ολοι θα ζηλευουν την παλληκαρια αυτων των ανθρωπων οι οποιοι σωματικα μπορει να υπεκειψαν,εμειναν ομως αηττητοι στην ψυχη.Μονοι αυτοι αναφερονται στην ιστορια οτι με την πτωση τους εγιναν ενδοξοτεροι απο αλλους που ειχαν λαμπρες νικες.Γιατι δεν πρεπει να κρινουμε τους γενναιους αντρες απο τάποτελεσμα που ειναι αποτελεσμα τυχης αλλα απο τις διαθεσεις τους που ειναι αποτελεσμα προαιρεσης.Ποιος μπορει α θεωρησει αλλους ανδρες γενναιοτερους απο αυτους,οι οποιοι τολμησαν να αντιταξουν στα αμετρητα βαρβαρικα πληθη την ανδρεια τους?Η μαχη των θερμοπυλων αποτελουσε στιβο στον οποιο κρινοταν τα αριστεια μεταξυ εκεινων που ανεκαθεν υπηρξαν αντικειμενα θαυμασμου για την αρετη τους.Προτιμησαν ολοι τους να σωσουν τους νομους της πολης τους παρα την ζωη τους και χωρις να δυσφορησουν ενεπλακησαν σε μεγιστους κινδυνους.Δικαιως λοιπον μπορει κανεις να τους θεωρησει αιτιους της κοινης ελευθεριας των Ελληνων,παρα εκεινους που αργοτερα νικησαν τον Ξερξη.Γιατι το κατορθωμα των θερμοπυλομαχων οταν το φερναν οι περσες στο νου κατατρομαζαν ενω οι Ελληνες παροξυνονταν να επιτελεσουν παρομοια ανδραγαθηματα.Περασαν στην αθανασια για την υπερβολικη τους γενναιοτητα."Διόδωρος Σικελιώτης

-«"..ποιεῦσι γῶν τὰ ἂν ἐκεῖνος ἀνώγῃ· ἀνώγει δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν φεύγειν οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ μάχης, ἀλλὰ μένοντας ἐν τῇ τάξι ἐ π ι κ ρ α τ έ ε ι ν ἢ ἀ π ό λ λ υ σ θ α ι." ΗΡΟΔΟΤΟΣ Πολυμνια 104 (..και ο νομος αυτος επιτασσει παντα το ιδιο πραγμα,δεν τους επιτρεπει δηλαδη να εγκαταλειπουν το πεδιο της μαχης,οσο κι αν ειναι το πληθος τουεχθρου.Αντιθετα,τους επιβαλλει,παραμενοντας ακλονητοι στις γραμμες τους,να υπερισχυσουν η΄να σκοτωθουν.)Ηρόδοτος

-«Η Λακεδαιμονα είναι η μονη που δεν εχει υποδουλωθει ποτε κατά την αρχαικη και κλασσικη εποχη»Παυσανίας

-«Οι Λακεδαιμονιοι οιτινες θεωρουνται ως οι ανδρειοτεροι των Ελληνων..» Λουκιανός Περι ορχησεως

- «Οι Λακεδαιμονιοι εκλεγουν γεροντες εκεινους που από την παιδικη ηλικια μεχρι την γεροντικη ησαν εναρετοι.Επισης,ψηφιζουν τις προτασεις ενός καλου πολιτη ενώ τους λογους των κακων και των δειλων ουτε καν θα δεχονταν να τους ακουσουν.Ειναι σωστο να τους μιμηθουμε.» Αισχίνης κατά τιμαρχου

- «Οι Λακεδαιμονιοι εχουν δικαιως την ηγεμονια της Ελλαδος λογω εμφυτης ανδρειας και πολεμικης επιστημης και είναι οι μονοι εξ ολων των ελληνων που κατοικουν την πολη τους χωρις ποτε να εχει κυριευθει,χωρις να γινει ποτε στασις και επανασταση,χωρις ποτε να εχουν νικηθει,χωρις να εχουν φρουρια.Υπαρχει ελπις αιωνιως να είναι ελευθεροι και να είναι οι σωτηρες της Ελλαδος..»Λυσίας Ολυμπιακος

- «..Πρωτος και καλυτερος ο Λυκουργος εδιωξε από την Σπαρτη την πολυτελεια και τον πλουτο,εισαγωντας στην θεση τους την λιτοτητα και προτιμωντας για την ανδρεια έναν τροπο ζωης με ελλειψεις,αποκρουοντας την τρυφη ως καταστροφη.Με τις στερησεις αυτές οι νεοι αντεχουν την πεινα,την διψα,το κρυο,τους κοπους και τους πονους.Και ακριβως επειδη οι Λακεδαιμονιοι ανατραφηκαν με αυστηρα ηθη,αναγνωριζονται ως οι αριστοι εκ των ελληνων,και την φτωχεια τους την ανεδειξαν πιο ζηλευτη από τον πλουτο του βασιλια των περσων.Ο βαρβαρικος τροπος επιφερει σε αντιθεση με τον Σπαρτιατικο,πλαδαροτητα στο σωμα,αδυναμια στην ψυχη,ακολασια,ανανδρια,αδικια και πλεονεξια.»ΜΟΥΣΩΝΙΟΝ

- «Η γενια των Λακεδαιμονιων είναι η πιο τιμημενη και η πιο ενδοξη στην Ελλαδα.Τον Λυκουργο λοιπον που θεσπισε τους νομους και που υπακουοντας σ’αυτους ευτυχισαν οι Λακεδαιμονιοι,και τον θαυμαζω και τον θεωρω στο επακρο τον πιο σοφο.Γιατι εκεινος,χωρις να μιμηθει άλλες πολεις αλλα και νομοθετωντας αντιθετα προς τις περισσοτερες,ανεδειξε την πατριδα του πρωτη στην ευδαιμονια.»Ξενοφών

- «Οι Λακωνικοι ερωτες δεν ειχαν τιποτε το αισχρο αλλα μονο αυτοσυγκρατηση και φιλοτιμια για την αρετη»

- «Ο Λακωνικος τροπος εχει ειλικρινεια και δημιουργει ελευθερους ανθρωπους με αξιοπρεπεια που δεν ντροπιαζουν την ευγενεια ουτε λυγιζουν στην κακοτυχια.»

- «Οι νεοι εκπαιδευονταν και οι μεγαλυτεροι τους διδασκαν,και τα παιχνιδια στον ελευθερο χρονο τους ηταν γεματα αστεια και χαριτωμενες Λακωνικες συζητησεις..»

- «Ο Λυκουργος κατηργησε με το νομισμα και τον δανεισμο που επιφερει χρεη,και από τους ξενους τον εξοργιζαν μονο οσοι διεφεραν ως προς τις ασχολιες και τον τροπο ζωης(πολιτισμος)κι εκεινους τους εδιωχνε όχι επειδη ηθελε να πολεμησει το χρωμα τους η΄τα σωματα τους αλλα επειδη φοβοταν ότι με την συναναστροφη των πολιτων με αυτους θα επελθει ζηλος για τρυφη,μαλθακοτητα και πλεονεξια.»

- «Στη Σπαρτη δεν είναι ντροπη να κυριευει τους νεουςηδονη για δοξα,αλλα ηταν επιθυμητο να ενδιαφερονται για αυτή,να στενοχωριουνται όταν τα μαλωνουν και να υπερηφανευονται όταν τα επαινουν.Τη φιλοτιμια και την αγαπη για νικη επεφερε η Λακωνικη παιδεια μαζι με την περιφρονηση για οποιον είναι τεμπελης και απαθης προς αυτά τα ζητηματα..»

- «Η πολη της Σπαρτης δεν εμοιαζε με ζωη πολης,αλλα με ζωη ενός ασκητικου και σοφου ανθρωπου»
Πλούταρχος Παραλληλοι βιοι

- «Η φιλοσοφια μεταξυ των Ελληνων είναι αρχαιοτερα εις την Λακεδαιμονα και εκει υπαρχουν σοφιστες περισσοτερο από κάθε άλλο τοπο.Αλλα αρνουνται και προσποιουνται ότι είναι αμαθεις,δια να μην φανουν ότι υπερτερουν των υπολοιπων Ελληνων.Κανοντας αυτό καταφεραν να εξαπατησουν τις υπολοιπες πολεις οι οποιες για να μιμηθουν αυτους κατακοβουν τα αυτια τους(φαινιμενο των παλαιστων που εχουν σπασμενα αυτια),αλλοι τυλιγουν τα χερια τους με λουρια(πυγμαχια)αλλοι αγαπουν τα γυμνασια και φορουν κοντα πανοφωρια γιατι νομιζουν ότι με αυτά οι Λακεδαιμονιοι εξουσιαζουν τους Ελληνες.Οι Λακεδαιμονιοι είναι αριστα μορφωμενοι και εις την φιλοσοφια και εις τις συζητησεις και αυτό φαινεται από το εξης.Αν θελησει κανεις να συζητησει με τον πλεον ασημαντο από αυτους,εις τα περισσοτερα σημεια κατά την συζητησην θα εχει την εντυπωση ότι προκειται περι καποιου ανιδεου,αλλα,ξαφνικα,οπου το φερει η σειρα της ομιλιας,πετα αυτος μια φραση αξιολογον,συντομη και περιεκτικη,ωστε ο συνομιλητης του μετα φαινεται σαν παιδι μπροστα του.ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΛΙΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΠΑΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ.Τετοιους λογους όπως των Λακεδαιμονιων μονο εξαιρετικα μορφωμενος ανθρωπος είναι δυνατον να τους λεγει.Ανθρωποι όπως ο Θαλης,ο Πιττακος,ο Βιας,ο Πρηνευς,ο δικος μας ο Σολων,ο Μυσων κ.α.ηταν ολοι εραστες της Λακωνικης παιδειας.Γι΄αυτό και ειχαν εντονη Λακωνικη βραχυλογια..»Σωκράτης*(Πρωταγορας 342)
(*ο Σωκρατης εθεωρηθηκε από ολον τον αρχαιο κοσμο ως ο σοφοτερος ολων….)

Όλα αυτά είναι καποιες ενδεικτικες παρατηρησεις διοτι εάν μπουμε στην διαδικασια να γραψουμε ότι εχει ειπωθει για την Σπαρτη,θα χαθει το νοημα του κειμενου.Οποιος επιθυμει να ασχοληθει περαιτερω υπαρχει βιβλιογραφια πλουσια.Μονο από τα Λακωνικα απφθεγματα του Πλουταρχου συμπεραινουμε πολύ ευκολα το μεγεθος της διανοιας,ετοιμολογιας,λεκτικης ευστοχιας,σοφιας και ελευθερης παιδειας που διακατεχει έναν Σπαρτιατη.
Επισης μας βοηθουνε να καταλαβουμε το ποσοστο της βλακειας που υπαρχει σε μερικους που ξεστομιζουν αποψεις όπως ότι ηταν αμορφωτοι και ανοητοι αξεστοι και αγροικοι που τους ενδιεφερε μονο η μαχη και ο πολεμος.Παρ΄ολο που πολύ από ολους αυτους γνωριζουν ότι πριν από τον πελοποννησιακο πολεμο,οι Λακεδαιμονιοι ηταν οι μονοι που προτειναν ειρηνη και μαλιστα τρεις φορες με τον Αρχιδαμο.Φυσικα όχι από δειλια,αλλα επειδη ηταν οι μονοι που καταλαβαιναν και γνωριζαν τι σημαινει πολεμος.
Την ισοτητα,την ακριβη και δυσκολοβασταχτη ισοτητα την εφερε πρωτη στον ανθρωπο η νομοθεσια του Λυκουργου.Στην Σπαρτη κυβερνουσαν οι εναρετοι και οι αριστοι,σε αντιθεση με τους υπολοιπους που κυβερνουν οι πλουσιοι.Και δεν μπορει να υπαρξει δημοκρατια οπου υπαρχει οικονομικη ανισοτητα,αφου αυτοματως δεν θα υπαρχει πολιτικη ισοτητα.Ο Πλατων στους νομους του λεει πως δεν υπαρχει δημοκρατια όταν η οικονομικη αποσταση του πλουσιου από τον φτωχο είναι πανω από πενταπλασια.Η αρχαια Σπαρτη,η αρχαιοτερη καταστατικη δημοκρατια στην Ελλαδα και σε ολην την ανθρωποτητα,μια πολιτεια που καλλιεργησε και τιμησε την εννοια της ελευθεριας οσο καμια άλλη πολη,παρουσιαζεται ως ολιγαρχικη και εχει αδικηθει πολλαπλως,η δε πραγματικη της φυση εχει σκοπιμως παραξηγηθει.Το να θεωρει καποιος ότι η περιφημη αγωγη εβασιζετο πανω σε μιλιταριστικη σκληροτητα και όχι στον αυτοελενχο,τον σεβασμο στην οργανικοτητα και την φιλοπατρια,οδηγει σε εσφαλμενη εικονα για την Σπαρτη,εξισου εσφαλμενη με αυτή που εχει διαμορφωσει στους αδαεις η χυδαια μονοθειστικη προπαγανδα για την αρχαια εθνικη ελληνικη θρησκεια.
Το γεγονος ότι η αρχαια Σπαρτη υπηρξε διαφορετικη από αυτή που θελει να πιστεψουμε το συνχρονο καταστημενο,το οποιο προσπαθει να φερει τα παντα στα αθλια μετρα του για να αισθανεται οσο γινεται λιγοτερο αβολα,είναι ξεκαθαρο.Το ιδιο το καθεστος κρυβει τα κοπρανα του πισω από τις αρχαιες κολωνες,για να προσποιηθει το άλλο πρωι ότι εκανε καποια ανακαλυψη.
Αυτό που εδειξε στην ανθρωποτητα και τον ελληνισμο η Σπαρτη,είναι η απολυτη ευθυτης και ελευθεροπρεπεια και μια αρετη μοιρασμενη ισοποσως αναμεσα στην αγαθοτητα και την ανδρεια.
Όλα αυτά επιτηδευμενα αποκρυπτονται επειδη κυριαρχει η φαυλοτης,η χυδαιοτητα και η κτηνωδια,ενώ παντα η πορεια προς τα κατω είναι ταχυτερη και ευκολοτερη.
Η ιστορια που συγγραφουν τα δουλικα του παγκοσμιου καθεστωτος,θα είναι παντα η ιστορια των νικητων,δηλαδη πλεον μια ιστορια που σχεδιαζουν οι πολυμορφοι εκπροσωποι της κτηνωδιας για να εξυπηρετει περαιτερω την κυριαρχια τους.
Η πεμπτουσια της ανθρωπινης υπερβατικοτητας και ανδρειας εκφραζεται με την μητερα των μαχων,τις θερμοπυλες,που όπως επισημανει ο Διοδωρος,παντα θα ζηλευουν οι παντες τους θερμοπυλομαχους. "...Απο που κατεβαζουν και σερνουν οι ποταμοι αυτης της ανθρωπινης δυναμης που ανατρεπει τους νομους της φυσικης μηχανικης?Πως οι λιγοι λιγοστευουν τους πολλους?Η αποκριση της μυθικης φωνης των μηδικων ειναι σταθερα καταφατικη.Το απλο μυστικο της πηγης που παραγει αυτην την θεικη υπερανθρωπινη δυναμη βρισκεται στη μετρια και συσπειρωμενη σταση του ανθρωπου εναντια στην εμφυτη ροπη του για τη ανεση,τον πλουτο, και την τρυφηλοτητα.Απεναντι σε τετοια ιδεωδη παιδειας ο συνχρονος ανθρωπος εχει να αντιπαραταξει το διαμετρικα αντιθετο..τη χρησιμοθηρια,την μαλθακοτητα, και την μαλακυνση.Ο μυθος των μηδικων δημιουργηθηκε απο την σθεναρη σταση του ανθρωπου εναντια στην λαιμαργια του ανθρωπινου φυσικου για πλουτο.Αιτια της κατακρισης ενος τετοιου τροπου ζωης ειναι η γενικη ταση του συνχρονου ανθρωπου να θηρευει τον ακαρπο ευδαιμονισμο με οποιοδηποτε επαισχυντο τροπο.Στη βαση αυτης της δυσφημησης βρισκεται η παρακμη,η αδυναμια,η ακρατεια,η δειλια και πανω απο ολα η πνευματικη αποβλακωση.....Η νομοθεσια του Λυκουργου εδημιουργησε έναν τυπο ανθρωπου εντελως ασυμμετρο,και κατ΄επεκταση ανεφικτο, απεναντι στα γνωρισματα του σημερινου ανθρωπολογικου μοντελου.Το αποτελεσμα αυτου είναι ότι σημερα που ολοι κοστολογουν τις αξιες τους με το χρημα,να λενε μερικοι ότι υπηρχε ισοτητα στη φτωχεια στη σπαρτη θελοντας προφανως να κανουν καποιο συσχετισμο με κομμουνισμο και επομενως δεν ¨περνουσαν¨καλα,όμως δεν μπορουν να καταλαβουν ότι όταν ΟΛΟΙ εχουν οικονομικη ισοτητα και δεν υπαρχει νομισμα,δεν ευσταθει η εννοια του φτωχου αφου δεν υπαρχει ο πλουσιος για να συγκριθει.
Το αγαλματιο του γελωτα που ειχε στηθει από τον Λυκουργο ,σημειο απουσιας κάθε περιττου στοιχειου ευθυμιας στο παιδαγωγικο ιδεωδες της πολιτειας του λυκουργου,συμβολιζει κατι μοναδικο.Απ’όλα τα ζωα ο ανθρωπος μονο γελα,γιατι μονο αυτος αντιλαμβανεται τον ψυχικο πονο και την λυπη καθως και το τελος του.Η αγωγη στη Σπαρτη οδηγησε τον ανθρωπο τοσο κοντα στη φυση,οσο κοντα βρισκονται τα ζωα.Αρκει να μην σχετισουμε απλο’ικα την ανθρωπινη ψυχικη κατασταση με τη κατασταση του ζωου.ΟΙ Σπαρτιατες ηξεραν να γελουν μονο μπροστα στη φοβερη θεα της αληθειας,που κατά κανονα παγωνει τα προσωπα των ανθρωπων.Εκει που οι αλλοι γελουν ο Σπαρτιατης διατηρει σχετικη σοβαροτητα,αλλα εκει που οι αλλοι λυγιζουν και κλαιουν μπροστα σε επικειμενο τελος,τοτε είναι αυτος που χαμογελα..Στις θερμοπυλες,λιγο πριν πεσουν,ο περσης ανιχνευτης τους βλεπει να χτενιζουν τα μαλλια τους και να στολιζουν την οψη τους με εορταστικη σοβαροτητα…

Η αναφορες αφορουν την ενδοξη Σπαρτη.Το να μιλησουμε για τα χρονια του Αγη και του Κλεομενη,οπου «..ο πλουτος συγκεντρωθηκε στα χερια λιγων,η φτωχεια μαστιζε την πολη,κι η πλεονεξια μαζι με την ενασχοληση με ποταπα πραγματα,επεφεραν την τρυφη,την πλαδαροτητα και την πολυτελεια,είναι λαθος.Η Σπαρτη ξεπεσε(και οσο πιο ψηλα βρισκεσαι τοσο μεγαλυτερη είναι η πτωση) από τις περισσοτερες αρετες κανοντας αναξια γι αυτην πραγματα.»Πλουταρχος Αγις-Κλεομενης.Δεν μπορουμε επομενως να λαβουμε ως μετρο αξιολογησης της Σπαρτης αυτά τα χρονια της παρακμης,αλλα θα επικεντρωθουμε στο απογειο της ενδοξης Σπαρτης.
Ολη η δομη της Σπαρτιατικης κοινωνιας στηριζοταν στον απολυτο σεβασμο στους νομους του Λυκουργου.Καμια εξαιρεση δεν ηταν νοητη,γιατι η μια εξαιρεση θα’φερνε την άλλη.Δεν αντλουσαν την δυναμη τους από το πληθος των ανδρων,καθως ησαν οι πιο ολιγαριθμοι,αλλα από αυτό το φρονημα τους και την κοσμοαντιληψη που προσφεραν στην ανθρωποτητα.Το πνευμα του σπαρτιατη είναι αντιδιαμετρικα αντιθετο από την σταση του ¨εφιαλτη¨που προσωποποιει την εννοια της προδοσιας και της χυδαιοτητας.Μια χαμερπης σταση ζωης,το προτυπο της μικροτητας,της ευτελειας,του χαλαρου τροπου,της εμπορικης θεασης της ζωης και του ατομικισμου.Η Σπαρτη υπερεχει επειδη διαφερει και δεν διαφερει επειδη υπερεχει.Ασπιδα της Σπαρτης είναι ο τροπος ζωης της που είναι ο στυλοβατης της ελευθεροπρεπειας.
Η πολύ μαζα της ανθρωποτητας,ψαχνει να βρει ανεκαθεν τροπους λυτρωσης από την τραγικη μοιρα που περιμενει τον ανθρωπο.Επιζητουμε την τερψη της ψυχης και τον ακρατο ευδαιμονισμο που οδηγει σε τρυφη και χαλαρωση.Χρησιμοποιουμε κάθε δυνατο μεσο,την διασκεδαση,το φαγητο,την καλοπεραση,τον ερωτα,την πολυτελεια για να λησμονησουμε το αναποφευκτο,τον θανατο που μας καταδυναστευει ολους από την πρωτη αναπνοη μας και από τοτε που ο Προμηθεας εκλεψε την γνωση από τον Δια και την εδωσε στους ανθρωπους.Υπαρχει διασκεδαση στη Σπαρτη αλλα μονο μετα από σκληρη καταπονηση ψυχης και σωματος,ως ένα μικρο και φευγαλεο δωρο.Δεν ξεχνα ποτε ο Σπαρτιατης να κοιταξει στα ματια τον θανατο και την σκληροτητα της ζωης,και να τους ανταποδωσει ένα υπεροπτικο χαμογελο.Και αυτό το χαμογελο είναι αποτελεσμα της ελευθεριας απεναντι στο φοβο του θανατου,η μεγαλυτερη μορφη ελευθεριας που μπορει να γνωρισει ο ανθρωπος.Πως μπορει αλλωστε να είναι ελευθερος ο φοβισμενος,αυτος που ζει για να φοβαται τον θανατο.Φυσικα όπως αναφερεται στο επιγραμμα των Λακεδαιμονιων που υπηρχε στην Σπαρτη,δεν ηταν πεισιθανατοι.Προτιμουσαν να νικησουν παρα να σκοτωθουν.Αποδεχοντουσαν τον θανατο μονο όταν ηταν αναποτρεπτος και προς οφελος της σεπτης Λακεδαιμονας.Γι αυτό και τον ομηρικο τροπο μαχης και ηρωες όπως ο Κυναιγηρος,μπορει να τον τιμουσαν αλλα δεν τον υιοθετουσαν.Ηταν μια αδελγοτητα πολεμιστων που ειχαν εκλειψει την εννοια δικο μου και δικο σου.Αυτο φαινεται και από το ότι δεν ευσταθουσε η εννοια της μοιχειας.Η σχεσεις γι’αυτους δεν ηταν η κτητικη σταση που επικρατει σημερα και που ουσιαστικα ο καθενας αγαπα μονο τον εαυτο του ικανοποιωντας τις αναγκες του.Αυτος είναι και ο λογος της ζηλειας.

Οι Λακεδαιμονιοι σε αντιθεση με σημερα ειχαν κατανοησει οσο σκεπτονται και ενεργουν για το συμφερον της πολης,αυτή θα είναι ακμαια και δυνατη.Αν όμως σκευτοταν πρωτα τον εαυτο τους και αν υπακουαν στα ενστικτα τους και όχι στους νομους,η πολη θα παρηκμαζε και μαζι με αυτην και ο εκαστοτε πολιτης.Αυτη η αποψη ειχε διατυπωθει και από τον Περικλής στους αθηναιους και φαινεται πως αποτελουσε κοινην παραδοχη σε ολους.
Οσον αφορα μερικους που λενε ότι ειχαν ¨δουλους¨θα πρεπει να εμημερωθουν ότι δεν ηταν δουλοι οι ειλωτες γιατι μπορουσαν να εχουν εγγεια περιουσια και πολεμουσαν μαζι με τους Σπαρτιατες στους πολεμους,που αποδεικνυει ότι δεν ειχαν σχεση με την εννοια του δουλου.Δεν υπηρχε περιπτωση να τους τοποθετουσαν οι σπαρτιατες ως βοηθους στην πλατη τους αν ενιωθαν ότι απειλουνται.Ειχε γινει κατανομη αρμοδιοτητων οπου καποιοι θα ασχολουνταν με γεωργικες εργασιες(ειλωτες),καποιοι με παραγωγη οπλων(περιοικοι)και καποιοι καλουνταν ανα πασα στιγμη να δωσουν την ζωη τους για την προστασια της Λακεδαιμονας(σπαρτιατες ομοιοι).Για την κατανοηση του πως ηταν η σχεση μεταξυ ομοιων και ειλωτων ειναι ενδεικτικο το κατωθι αποφθεγμα,οπου φαινεται καθαρα πως αν ο ειλωτας ειχε την προχειρη εννοια του δουλου οπως δινουν σημερα οι πολλοι,δεν θα τολμουσε να συμπεριφερθει ασχημα σε "αφεντη"και αν το εκανε,μπορουμε να φανταστουμε την συνεχεια.Κρινετε μονοι σας λοιπον.."Οταν ενας απο τους ειλωτες του συμπεριφερθηκε ασχημα του ειπε "Αν δεν ημουν οργισμενος θα σε σκοτωνα.."ΧΑΡΙΛΛΟΣ(Λακων.αποφθ.Πλουταρχος)
Γενικοτερα η κατασταση του δουλου στην αρχαια Ελλαδα ηταν μια μορφη αναγκαστικης εργασιας που εμπεριειχε δικαιωματα και δεν εχει καμια σχεση με την εννοια του σκλαβου που εννοουμε σημερα.Ηταν κυριως αποτελεσμα τυχης το να υπαρξεις δουλος εστω μια φορα.Χαρακτηριστικο παραδειγμα ο Πλάτωνας που υπηρξε τρεις φορες στην ζωη του δουλος.Οποιοι συσχετισμοι λοιπον των συνχρονων για ακρατες και κτηνωδης εκμεταλλευσεις των Ελληνων σε αλλους είναι ανθελληνικες.
Ηττημενος στη ζωη τι αξια εχει να νικησεις στη μαχη.Αγωνας εναντια στον εαυτο σου,εναντιον των ενστικτων,των παθων και των αδυναμιων,Αυτή ηταν η αντιληψη που διαφοροποιησε την Σπαρτη.Δημιουργησαν μια κοινωνια διχως διακρισεις στηριγμενες στον πλουτο.Αυτην την αντιληψη προστατευαν στρατιωτικα.Αυτη την δαδα ανδρειας , ηθικης και λιτοτητας.Με τις πραξεις ξςχωριζει ο αριστος και όχι με τα λογια,γι΄αυτό κανεις Σπαρτιατης δεν εγραψε ποτε τιποτα.Ο,τι ειχε να πει θα το πουν οι πραξεις του.Αυτοι διαβιωναν ολοι μαζι ενώ ολοι οι υπολοιποι συμβιωνουμε χωρια.Ανελιξη χωρις αξιοπρεπεια δεν είναι νοητηκαι αξιοπρεπεια χωρις γενναιοτητα ανεφικτη.Αυτο επιτυνχανεται μονο όταν εχεις ξεπερασει τον φοβο και εκει βρισκεται η επιτυχια τους με την σκληρη εκπαιδευση.Οταν οι αλλοι γονατιζαν από φοβο αυτοι δεν πατουσαν στη γη.Οποιος μαχεται με το κεφαλι ψηλα,οποιος αισθανεται την ιεροτητα της στιγμης,οποιος βγαινει από την μαχη τραγουδωντας όπως οι Λακεδαιμονιοι,εχει κανει ένα βημα στην ατραπο της γνωσης.Η εναρετη ζωη καταξιωνει και η συνεχεις επιδιωξη της αρετης.¨Να επιλεγεις τα δυσκολα για να σφυρηλατεις την αρετη σου¨ελεγε ο Πυθαγόρας.Ζωντας εναρετα εισαι πραγματικος πολεμιστης και όχι απλα συμμετεχοντας σε μια μαχη.Γιατι το να ζεις εναρετα σημαινει να εισαι Ηρακλης και να τα βαζεις με την Λερναια υδρα που αποσυμβολισμενη είναι οι ανρωπινες ορεξεις και αναγκες.Οποιος επιδιωκει την ευτυχια ικανοποιωντας τες,πετυχαινει μονο τον πολλαπλασιασμο τους.
Ο ασιατικος δεσποτισμος, η απολυταρχια και ο το ανθωπινο συνοθηλευμα περιττωματων και μηδενικων που προσωποποιουνται στους διαχρονικους εφιαλτες είναι ο πραγματικος εχθρος της αιωνιας Σπαρτης.
¨Βεβαια μεσα στη βαρβαροτητα και κτηνωδια που μεγαλωνουμε τα παιδια μας,βλαστους απαλους στη διακριση και το γουστο μαχλων τραγων,ποιος τολμα να πιασει στο στομα του τετοιους πολιτες?
Νομιζω πως οι Σπαρτιατες εκεινον που σημερα χλευαζει τη ζωη που εζησαν στην εποχη της ακμης τους,θα τον εκακιζαν στην γλωσσα τους σαν ακρατη,και προς την κοινην απομαλακιζομενον διαιταν..
ΜΗΝ ΜΙΛΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΥΣ!¨Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Υ.Γ.1Για εκτεταμενη ανημερωση σχετικα με το πώς ζουσαν οι Σπαρτιατες αναφορα γινεται στο λακεδαιμονιων πολιτεια του Ξενοφωντα ο οποιος ειχε ζησει στη Σπαρτη ένα διαστημα και τα παιδια του παρ’ότι ηταν Αθηναιος,περασαν την Σπαρτιατικη αγωγη)
Υ.Γ.2ΠΗΓΕΣ.Αρχαιες,Λιαντινης,Ρασσιας,Καργακος.
Υ.Γ.3Την εργασια αυτή την αφιερωνω στον παιδικο και αδελφικο μου φιλο Χρηστο,στον Αλφεο και στον Αντρεα..

Παραθετω το κειμενο του Σαραντακου(είναι και ¨λακωνας¨ αν κρινω απ την καταληξη –ακος)και τα συμπερασματα δικα σας..
«Η μελέτη της Σπάρτης και της κοινωνικής δομής της κρύβει αρκετές εκπλήξεις για τον ιστορικό. Εν πρώτοις πρέπει να διευκρινιστεί για ποια Σπάρτη μιλάμε, γιατί η Σπάρτη της αρχαϊκής εποχής σε πολλά σημεία διαφέρει τόσο από τη Σπάρτη των κλασικών χρόνων, που θα 'λεγε κανείς ότι πρόκειται για δυο διαφορετικές πόλεις.(*ασχετα αν μετα μιλα για την παρακμη(εποχη Αγησιλαου-Αγι-Κλεομενη και το παρουσιαζει ότι ετσι ηταν και στην ακμη της η Σπαρτη)Πολύ πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα, η Αθήνα εθεωρείτο το αντίθετο της Σπάρτης σε πολλά πράγ­ματα. Στην πραγματικότητα η Σπάρτη από τον 6ο αιώνα και μετά, ώς το τέλος της ιστορίας της δεν έχει προσφέρει τίποτα στην τέχνη, στην επιστήμη, στη φιλοσοφία, στον πολιτισμό γενικότερα. Ουσιαστικά ποτέ της δεν έπαψε να είναι ένα άθροισμα από πέντε χωριά, που οι κάτοικοι τους διαβιούσαν συνεχώς σε καθεστώς στρατοπέδου. Την πολιτείαν ομοίαν κατεστησάμεθα στρατόπεδο λέει ο Ισοκράτης.Η ευθυμία, τα αστεία και το χιούμορ ήταν επισήμως κατακριτέα και ελαφρώς ύποπτα. Όταν ο Αρχίλοχος ο Πάριος τόλμησε να απαγ­γείλει στο κοινό της Σπάρτης σατιρικό του ποίημα, για το πώς έχασε σε μάχη με τους Θράκες την ασπίδα του αλλά δεν τον ένοιαξε πολύ, γιατί μια και γλίτωσε θα 'βρισκε άλλην, οι Έφοροι, που δεν έπαιζαν με τέτοια «ιερά» θέματα, διέταξαν αμέσως την απέλαση του.Τη Σπάρτη διοικούσε μια σκυθρωπή και καχύποπτη ολιγαρχία, που είχε επιβάλει σε όλους την ισότητα, αλλά μιαν ισότητα στη φτώ­χεια, στη σκληραγωγία και στην αμάθεια. Σ' όλους ανεξαιρέτως τους Σπαρτιάτες απαγορευόταν να ταξιδεύουν έξω από την επικράτεια χω­ρίς ειδική άδεια, που σπανιότατα δινόταν. Ομοίως, ούτε οι ξένοι μπο­ρούσαν να μπουν και να μείνουν για πολύ στο σπαρτιατικό κράτος.Η διοίκηση ήθελε να ξέρει κάθε κίνηση και κάθε ενέργεια των πάντων. Δεν υπήρχε δυνατότητα ατομικής ζωής και για όλες τις πρά­ξεις του ο κάθε Σπαρτιάτης έπρεπε να παίρνει την έγκριση των κρα­τούντων. Ουδείς ην αφειμένος ως εβούλετο ζειν λέει ο Πλούταρχος.(*Μηπως όμως αναφερεται στην αναρχια κ.Σαραντακο και στο να κανει κανεις ο,τι γουσταρει?)Όταν ο Αγησίλαος αντελήφθη κάποιους Σπαρτιάτες να κάνουν κάτι το τελείως αθώο(?), αλλά με δική τους πρωτοβουλία και χωρίς εντολή, δεν τους είπε τίποτα, αλλά τη νύχτα έστειλε στρατιώτες και τους σκό­τωσαν.Ταυτόχρονα τη διοίκηση χαρακτήριζε η απόλυτη αδιαφάνεια και μυστικότητα στις αποφάσεις και στις ενέργειες. Ο Θουκυδίδης(*Αθηναιος του οποιου η στρατηγια του ειχε αφαιρεθει εξαιτιας της ηττας του από τον Βρασιδα και τους Σπαρτιατες.Ποσο γνωστης και αντικειμενικος ηταν?Σιγουρα παντως δεν ηταν σαν τον Ξενοφων που εζησε στη Σπαρτη και ξερει τι γραφει..)περι­γράφει εκτενώς της πολιτείας το κρυπτόν, τονίζοντας ότι η Εκκλησία του Δήμου στη Σπάρτη είχε καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα. Σπανι­ότατα συνερχόταν, κανείς εκτός από τον εισηγητή δε ζητούσε το λόγο και οι αποφάσεις δεν παίρνονταν με ψηφοφορία παρά «δια βοής», και ήταν πάντα επικυρωτικές των προτάσεων των εφόρων. Μία και μόνη φορά μίλησε εκτός από τον εισηγητή και άλλος ένας και έγινε ψηφοφορία, αλλά και πάλι όλοι ψήφισαν ομόφωνα την εισήγηση.Ζώντας ανάμεσα σε υποδουλωμένους πληθυσμούς (τους περίοι­κους και τους είλωτες), που ήταν τουλάχιστον πενταπλάσιοι σε αριθ­μό, οι Σπαρτιάτες ασκούσαν συνεχή και απίστευτα σκληρή τρομοκρα­τία σε βάρος τους. Κάθε χρόνο οι έφοροι κήρυτταν την «Κρυπτεία» κατά των ειλώτων. Ήταν μια επιχείρηση που γινόταν κρυφά τη νύχτα με σκοπό την εξόντωση των πιο θαρραλέων και πιο ρωμαλέων (και γι' αυτό επικίνδυνων για το καθεστώς) ειλώτων.Κατά το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου συνέβη ένα απαίσιο γεγονός, που μας το μαρτυρεί ο Θουκυδίδης. Οι είλωτες όπως και οι περίοικοι είχαν στρατευθεί και είχαν πολεμήσει γενναία για τη Σπάρτη και οι έφοροι κάλεσαν όσους είλωτες διακρίθηκαν να τους ανταμείψουν. Παρουσιάστηκαν δύο χιλιάδες είλωτες.Οι έφο­ροι τους στεφάνωσαν, τους άφησαν να παρελάσουν στο κέντρο της Σπάρτης και τους υποσχέθηκαν ότι θα τους ελευθέρωναν. Τη νύχτα όμως και οι δύο χιλιάδες εξαφανίστηκαν(?)(*μηπως τους πηραν εξωγηινοι?) και κανείς δεν έμαθε ποτέ, με ποιόν τρόπο και σε ποιο μέρος θανατώθηκαν!Αλλά και η θρυλούμενη ισότητα των Σπαρτιατών ήταν ψέμα. Ορι­σμένοι, και πρώτοι οι ελέγχοντες την πολιτεία έφοροι, ήταν «πιο ίσοι από τους ίσους» για να θυμηθούμε τον Όργουελ. Και προνόμια με­γάλα είχαν, και περιουσίες τεράστιες είχαν συγκεντρώσει, αλλά και τους δημόσιους πόρους και χρήματα σπαταλούσαν χωρίς έλεγχο.(*ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ??ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ ΟΛΑ ΕΙΧΑΒ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ) Κι όταν κάποτε το κακό έφτασε στο απροχώρητο και βρέθηκαν κάποιοι σαν τον Άγη και τον Κλεομένη να ανασυγκροτήσουν το καθεστώς και να κάνουν αληθινή ισότητα, οι έφοροι και οι περί αυτούς πλουτίσα-ντες τους σκότωσαν. Κι αυτό σήμανε και το τέλος της Σπάρτης.Το πρόβλημα είναι πως για τη Σπάρτη, την ιστορία της και την κοινωνική της δομή δεν έχει γράψει κανένας Σπαρτιάτης ούτε μία γραμμή. Όσα ξέρουμε τα έχουν γράψει ξένοι, ιδίως Αθηναίοι ή φιλο-Αθηναίοι. Έτσι μας εντυπωσιάζουν κάποιες αντιφάσεις, όπως για παράδειγμα το ότι υπήρχε άγαλμα του Γέλωτος και είναι τουλάχιστον περίεργο να τιμάται το γέλιο σε μια σκυθρωπή πόλη, που οι άρχοντες της δε σήκωναν τα αστεία.Πολύ σημαντικότερη όμως είναι η ανακολουθία που διαπιστώ­νουμε, εξετάζοντας τη θέση των γυναικών στη Σπάρτη. Θα περίμενε κανείς πως στη δημοκρατική Αθήνα οι γυναίκες θα ήταν πιο ελεύθε­ρες παρ' ό,τι στην ολιγαρχική Σπάρτη. Εντούτοις συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Στην Αθήνα η γυναίκα δεν είχε κανένα πολιτικό ή κοινω­νικό δικαίωμα. Αντίθετα στη Σπάρτη οι γυναίκες είχαν πολύ μεγάλες ελευθερίες. Όχι* μόνο διατηρούσαν τα δικαιώματα τους στην πατρική περιουσία, αλλά μπορούσαν και παντρεμένες να αποκτήσουν δικιά τους. Έτσι, τον καιρό του Άγη και του Κλεομένη τα περισσότερα χω­ράφια της Λακεδαίμονας ανήκαν σε Σπαρτιάτισσες.Πολύ μεγάλες ήταν και οι σεξουαλικές ελευθερίες των γυναικών της Σπάρτης. Το λεγόμενο ότι «στη Σπάρτη δεν υπήρχαν μοιχοί» δεν έχει καμιά σχέση με την συζυγική πίστη, αλλά υποδήλωνε ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπήρχε η έννοια της μοιχείας, γιατί οι Σπαρτιάτισσες μπορούσαν ελεύθερα να έχουν ερωτικές σχέσεις με άλλους άντρες,(*ουδεν σχολιον.Αμμετρη η ασχετοσυνη..) παντρεμένους και μη. Όταν μάλιστα, στον Β' Μεσσηνιακό Πόλεμο, οι άντρες τους λείψανε πολλά χρόνια μακριά τους, οι Σπαρτιάτισσες δέχτηκαν τις ερωτικές περιποιήσεις των ειλώτων, χωρίς καμιά συνέπεια σε βάρος τους, μολονότι από όλη αυτή την ιστορία γεννήθηκαν πολλά παιδιά, οι λεγόμενοι Παρθενίαι, τους οποίους τελικά η πολι­τεία, μη μπορώντας να τους εξομοιώσει με τους πατεράδες τους αλλά μη θέλοντας να τους κάνει ισότιμους με τους άλλους Σπαρτιάτες, τους ξεφορτώθηκε στέλνοντας τους να ιδρύσουν στη Μεγάλη Ελλάδα την αποικία του Τάραντα.Αυτή η ελευθερία εκφραζόταν και στη γυναικεία αμφίεση. Δυο χιλιάδες χρόνια πριν εφευρεθεί η «μίνι» φούστα, οι Σπαρτιάτισσες φορούσαν τις φαινομηρίδες, που ήταν πολύ κοντοί χιτώνες, που όχι μόνο άφηναν τους μηρούς των γυναικών ακάλυπτους, αλλά ήταν και σχιστοί στο πλάι, περίπου ώς τη μέση.Εκτός αυτού σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούσαν (οι νέες κοπέ­λες φυσικά) να κυκλοφορούν τελείως γυμνές. Αυτό το θέσπισε, κατά την παράδοση, ο Λυκούργος, αρχικά μόνο κατά τα στρατιωτικά γυ­μνάσια των νεαρών, θέλοντας έτσι να τους εξασκήσει ώστε να προσέ­χουν τα παραγγέλματα του «επιλοχία», όταν γύρω τους στις κερκίδες του σταδίου, στέκονταν εκατοντάδες ολόγυμνα κορίτσια.Η ιδιάζουσα ελευθερία των γυναικών στη Σπάρτη, που σκανδάλι­ζε τους Αθηναίους δεν ήταν η μοναδική περίπτωση στην Αρχαία Ελ­λάδα. Μολονότι στις περισσότερες ελληνικές χώρες η γυναίκα ήταν πλήρως υποδουλωμένη στον άνδρα, σε ορισμένες άλλες απολάμβανε σημαντική ισοτιμία μ' αυτόν. Εκτός από τη Σπάρτη και σε άλλες δω­ρικές πόλεις, όπως στο Άργος, τη Γόρτυνα της Κρήτης (και σε όλη την Κρήτη γενικώς), αλλά και σε αιολικές, όπως στις πόλεις της Λέσβου, οι γυναίκες είχαν εξέχουσα θέση.Στη Λέσβο επίσης οι γυναίκες ήταν πολύ πιο ελεύθερες, όχι μόνο από τις Ατθίδες αλλά κι από τις περισσότερες Ελληνίδες. Μπορού­σαν να μορφωθούν, διατηρούσαν τα δικαιώματα τους στην πατρική εξουσία και είχαν κοινωνικές δραστηριότητες. Φαίνεται πως στη δω­ρική και στην αιολική φυλή επιβιώσανε πολλοί θεσμοί και συνήθειες της παλαιότερης μητρογραμμικής κοινωνίας, που επικρατούσε κατά την προϊστορική εποχή στο Αιγαίο.

Υ.Γ Για αψογη αναληση του τι εστι Σπαρτη δειτε το παρακατω βιντεο με τον πλεον αρμοδιο αναλυτη και μεγαλο συνχρονο φιλοσοφο Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗ:http://video.google.com/videoplay?docid=-6941156671492100116&hl=en&emb=1