υμπατριωτες για σας δεν εχει καμια χρησιμοτητα η καταγωγη σας απο τον Ηρακλη αν δεν κανετε εκεινα για τα οποια αναδειχτηκε εκεινος ο πιο ενδοξος και ο πιο ευγενης." ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Ο ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ..


Θελω να περασω καποιες αποψεις απο αυτον τον αντρα προκειμενου να τονισω ακομη μια φορα πως καθε πολιτευμα μπορει να ειναι καλο η' κακο αναλογα με αυτους που το εκπροσωπουν και διοτι μερικες πληροφοριες ειναι επισταμενα αγνωστες στην κοινωνια.Σκευτητε και κρινετε λογια δικτατορα(μιας και αυτες τις μερες η Τσεχια και η Τσεχοσλοβακια την 17 Νοεμβρη συγκεκριμενα,γιορταζουν την απελευθερωση απο τον κομμουνισμο,και η Ελλαδα(!)την απελευθερωση απο την δικτατορια...)και καντε την δικια σας κριτικη.Νομιζω ειναι επικαιρα αυτα που θα γραφτουν γιατι σημερα(και ξεκιναει απο τα σχολεια το καταντημα αυτο) χανουμε ολοενα την πολιτικη ευθυκρισια μας και αδυνατουμε να αξιολογησουμε πολιτικους και πολιτικες...
Σημερα εξιδανικευευονται και εξουσιαζουν ανθρωποι που θα μετατρεπαν την Ελλαδα σε μια μπολσεβικικη επαρχια αν τους δινοταν η ευκαιρια και κατασπιλωνονται ανθρωποι που προσπαθησαν για την πατριδα μας...Μακαρι πραγματικα σημερα να βρεθουν πολιτικοι που θα ενεργουν με αρετη και οχι επιχειρηματικα-ωφελιμιστικα.Τα ιδεωδη των Ελληνων παραμενουν διαχρονικα και οποιος τα πρεσβευει θα ειναι καρποφορος για την πατριδα ..

...Ο ίδιος ο πρέσβης της Ιταλίας Εμμανουέλλε Γκράτσι, από το βιβλίο του «Η αρχή του τέλους - η επιχείρηση κατά της Ελλάδος» γράφει για τη μεγάλη εκείνη στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας οπυ της ζητηθηκε της Ελλαδος η υποδουλωση της απο την Ιταλια:

«Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησίς μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφον της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε: «Alors, c'est la guerre» (Λοιπόν, έχουμε πόλεμο).»

Στην συνάντηση αυτή, κατά την θυγατέρα του Μεταξά, ακολούθησε και η εξής στιχομυθία που ο Γκράτσι δεν την αναφέρει:

  • Γκράτσι: «Pas nécessaire, mon excellence» (όχι απαραίτητα εξοχότατε)
  • Μεταξάς: «Non, c'est nécessaire» (όχι, είναι απαραίτητο)
Διαγγελμα Μεταξα
Προς τον ελληνικόν λαόν,

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,

τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως

Ιωάννης Μεταξάς


Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πώς καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τοv τόπον από αυτόν έστω και δια παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικώτερα συμφέροντα του Έθνους. Εις σχετικάς βολιδοσκοπήσεις προς την κατευθυνσιν τον Άξονος μου έδόθη να εννοήσω σαφώς ότι μόνη λύσις θα μπορουσε να είναι μία εκουσία προσχώρησιν της Ελλάδος εις την "Νέαν Τάξιν" . Προσχώρησις που θα εγένετο όλως ευχαρίστως δεκτή από τον Χίτλερ "ως εραστήν του Ελληνικού πνεύματος".

Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς δια την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως "ασήμαντοι" εμπρός εις τα "οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα" τα οποία θα είχεν δια την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν αι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσιν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.

Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο "εις το ελάχιστον δυνατόν". Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς . Δηλαδή θα έπρεπε δια να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των.(...)

όταν ένας λαός, όπως ο αγγλικός, αμύνεται δια την ζωήν του, θα ήτο πλήρως δικαιολογημένος να κάνη τα ανωτέρω. Αλλά τότε ο Ελληνικός λαός δικαίως θα ετάσσετο εναντίον της κυβερνήσεως η οποία δια vα τον προφυλάξη από τον πόλεμον θα τον κατεδίκαζε εις εθελουσίαν υποδούλωσιν μετ' εθνικού ακρωτηριασμού. Αυτή η δήθεν προφύλαξις θα ήτο δια την τύχην της εις το μέλλον Ελληνικής φυλής, πλέον ολεθρία και από τας χοιροτέρας έστω συνεπείας οποιουδήποτε πολέμου. Το δίκαιον λοιπόν, δεν θα ήτο με το μέρος της Κυβερνήσεως των Αθηνών, εάν η τελευταία ενήργει κατά τας υποδείξεις του Βερολίνου που ανέφερα. Το δίκαιον θα ήτο με το μέρος του Ελληνικού Λαού, ο οποίος θα κατεδίκαζεν αυτήν, και των Άγγλων οι οποίοι υπερασπίζοντες την ύπαρξίν των επίσης δικαίως θα ελάμβανον τα μέτρα που εφέροντο έχοντες μελετήσει, εισακούοντες άλλωστε τας δικαίας αιτιάσεις των Ελλήνων, οίαι θα προέκυπτον εν καιρώ εάν εδίδετο ή εύλογος αυτή αφορμή.

Θα εδημιουργούντο έτσι όχι δύο, όπως το 1916, άλλά τρείς αυτήν την φοράν Ελλάδες.(...)

Η Ελλάς είναι αποφασισμένη να μη προκαλέση, μεν, με κανένα τρόπο κανένα, αλλά και με κανένα τρόπο να μη υποκύψη. Προ παντός είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεως του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική, και πανεθνική ένωσί του .(...) Έκαμα το παν δια να κρατήσω την Ελλάδα μακράν της συγκρούσεως των μεγάλων κολοσσών. Ήδη μετά την άδικον επίθεσιν της Ιταλίας, η πολιτική την οποίαν ακολουθώ είναι η πολιτική του αειμνήστου Βενιζέλου. Διότι είναι η πολιτική του συνταυτισμού της Ελλάδος με την τύχην της δυνάμεως, δια την οποίαν η θάλασσα είναι ανέκαθεν όπως και δια την Ελλάδα, όχι το εμπόδιον που χωρίζει αλλά η υγρά λεωφόρος που συνδέει.(...)Η Ελλάς δεν πολεμά δια την νίκην. Πολεμά δια την Δόξαν. Και δια την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνη αξία της ιστορίας της.(...) Αλλά υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλη να μείνη μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθυκρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ' όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ότι ήτο δυνατόν δια να μη έχωμεν το παραμικρόν άδικον. Και θα εξακολουθήσωμεν την ιδίαν τακτικήν μέχρι τέλους.(...)Μη χάνετε το θάρρος σας, οτιδήποτε και αν γίνη. Διότι άλλως αδύνατον να φανήτε άξιοι του λαού σας και του καθήκοντος σας, το οποίον είναι να συντηρήσητε την ιερή φλόγα του ελληνικού λαού, να βοηθήσητε τον μαχόμενον Στρατόν, να υπάρξητε συνεργάται της Κυβερνήσεως, ότι και αν αισθάνεσθε δι' αυτήν. Πρέπει να πιστεύσητε σεις δια να μπορέσετε να μεταδώσητε την πίστιν εις το κοινόν σας, μολονότι αυτήν την φοράν έχομεν όλοι μας να πάρωμεν από τον Ελληνικόν λαόν, και από το απερίγραπτον θάρρος του και όχι να του δώσωμεν.
[Ανακοίνωσις του Πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του Αθηναϊκού Τύπου

ΑΠΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΣΚΕΨΕΩΝ του ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ. Ιανουάριος του 1940.

« Υπάρχουν εκείνοι που λένε ότι η προσέγγιση της Ρωσίας προς την Γερμανία εσύγχισε την κοινή γνώμη της Αμερικής, γιατί πριν εκεί κυρίαρχη το ιδανικόν της δημοκρατίας και με την προσέγγιση αυτή το ιδανικόν το δημοκρατικό δεν μπορούσε να σταθεί. Δεν μου φαίνονται σωστά αυτά.

Aς εξετάσουμε καλά-καλά τι θα πει Δημοκρατία στην Αμερική και εις τας Δυτικάς Δυνάμεις, βρίσκουμε ότι πρόκειται περί του Φιλελευθερισμού, δηλαδή του Κοινοβουλευτικού Λιμπεριαλισμού. Γιατί αλλοιώς τι εννοούμε ως Δημοκρατία; Αλλοιώς Δημοκρατία είναι και η Γερμανία και η Ρωσία και η Ιταλία ακόμα. Αυτή λοιπόν η Δημοκρατία – ή Democracy – είναι το παιδί του Καπιταλισμού. Είναι όργανο με το οποίο ο Καπιταλισμός κυριαρχεί πάνω στην λαϊκή μάζα. Είναι όργανο με το οποίο κατορθώνει ο Καπιταλισμός να παριστάνει τη θέλησή του ως λαϊκή βούληση.

Αυτό το είδος της Δημοκρατίας χρειάζεται εκλογές καθολικής μυστικής ψηφοφορίας, άρα οργανωμένα κόμματα και συνεπώς μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζονται για τον ίδιο λόγο εφημερίδες, άρα μεγάλα κεφάλαια. Χρειάζεται εκλογική οργάνωση κάθε φορά και εκλογικούς αγώνες, άρα χρήματα. Και τόσα άλλα που απαιτούν κεφάλαια. Επομένως μόνον οι κάτοχοι του μεγάλου κεφαλαίου ή τα όργανά τους μπορούν να κάνουν τέτοιους αγώνες. Άνθρωποι ή και ομάδες ανθρώπων χωρίς κεφάλαια όσο μεγάλα και αν είναι τα ιδανικά που υπερασπίζονται, είναι προωρισμένοι να χάσουν. Όταν δε έχει κανείς τις εφημερίδες τότε μορφώνει και την Κοινή Γνώμη όπως θέλει. Και ακόμα υπερασπίζεται πράγματα που γυμνά θα τα απεστρέφετο ο λαός τα σκεπάζει με τέτοιο δημοσιογραφικό μανδύα ώστε τα καταπίνει ο λαός. Ή και εάν δεν τα καταπίνει, βάζει να γράφουν τις εφημερίδες ότι τα κατάπιε. Και τότε ο καθένας πιστεύει ότι οι όλοι άλλοι τα κατάπιαν. Και υποτάσσεται και αυτός.

Λοιπόν η Δημοκρατία είναι το μονογενές και γνήσιον τέκνον του Καπιταλισμού, και το όργανό του που επιβάλει τη θέλησή του κάνοντας τηνε να φαίνεται ως λαϊκή θέληση.

Από την άλλη πλευρά ο Καπιταλισμός, για να συσσωρεύσει κεφάλαια στα χέρια που τον εκπροσωπούν και να κάμει όλον τον κόσμο σκλάβους του – μα σκλάβους που θα νομίζουν πως είναι ελεύθεροι – έχει ανάγκη της ελευθερίας της οικονομίας και του περιορισμού του Κράτους από κάθε επέμβαση στην οικονομία της Κοινωνίας. Και αν πάλι που και που χρειάζεται καμία επεμβασούλα, πάλι πρέπει η μηχανή του κράτους να βρίσκεται στα χέρια του ώστε η επέμβαση να είναι όσον δυνατόν μικρότερη, να είναι πάντα προς όφελός του.

Κράτη που επικρατεί η διευθυνομένη οικονομία όσον και αν είναι δημοκρατικά - και εννοούμε αυτά που αποσκοπούν στο πραγματικό γενικό συμφέρον του λαού – δεν συμφέρουν στον Καπιταλισμό. Γιατί μέσα σε τέτοια κράτη δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευση του συνόλου του Λαού από τους εκπροσώπους του Καπιταλισμού. Ακόμα δε περισσότερο όταν τα κράτη αυτά είναι ολοκληρωτικά. Γιατί εκεί μέσα ούτε καν τον Τύπο μπορεί να έχει ο Καπιταλισμός στα χέρια του, ούτε την Κοινή Γνώμη να διευθύνει κατά τα συμφέροντά του, ούτε με κομματικές μανούβρες να αναποδογυρίζει ότι δεν τον συμφέρει, ούτε με εκλογές να γίνεται κύριος της Κρατικής Μηχανής».


εις το Γενικόν Στρατηγείον (ξενοδοχείον "Μεγάλη Βρεταννία) εις τας 30 Οκτωβρίου 1940]

Αιάκειον, 4/17.11.1917
Πρέπει εις πάσαν ώραν να είμεθα ηθικώς και υλικώς έτοιμοι
να αποθάνωμεν.

Αιάκειον, 11/24.11.1917
Δεν αρκεί να γνωρίζωμεν μόνον ότι θα αποθάνωμεν, πρέπει και να το συναισθανώμεθα. Η πλήρης συναίσθησις του ότι κάποτε
θα αποθάνωμεν δίδει την πραγματικήν αξίαν
εις όλα τα πράγματα της ζωής.

Νέον Φάληρον, 30 Ιουνίου 1921
Όταν οι Έλληνες αντί εθνικών ονείρων αποκτήσωσι εθνικούς σκοπούς, τότε μόνον θα δυνηθώμεν να δημιουργήσωμεν ζωντανόν κράτος εν Ανατολή. Σκοπός δε δεν είναι η εκπλήρωσις ονείρων
αλλ' εκπλήρωσις ανάγκης της ζωής.

Αθήνα- Πατήσια, 17 Ιανουαρίου 1932
Η αναδρομή στο παρελθόν, η εξέτασις του παρελθόντος,
δεν έχει αξίαν άλλην παρά εκείνην που του δίδουν
αι ανάγκαι του παρόντος

Αθήνα - Πατήσια, 6 Μαρτίου 1934
Το παν είναι να είναι κανείς προσωπικότης. Ολα τα άλλα,
εξουσία, πλούτη, ισχύς, επιρροή, τιμές και δόξα,
δεν είναι τίποτα απέναντι αυτού.



"Φτάνει να δεις μια και μόνη φορά, αυτούς τους λωποδύτες της πολιτικής να εκλιπαρούν με αγωνία κάθε φορά που θα πάρουν μια απόφαση, την έγκριση της πλειοψηφίας, για ν’ αποκτήσουν έτσι τους αναγκαίους «συν-ένοχους» και να μπορέσουν μετά σε κάθε περίπτωση, να πλύνουν τα χέρια τους από κάθε ευθύνη· ένας δίκαιος άνθρωπος, ένας τίμιος δεν θα αισθανθεί παρά αηδία κι απέχθεια μπροστά σε τέτοιες παρόμοιες μεθόδους πολιτικής πρακτικής. Αυτός που αρνείται να πάρει πάνω του τις προσωπικές ευθύνες για τις πράξεις του και που ζητεί πάντα να καλύπτεται, δεν είναι παρά ένας άθλιος δειλός.

Ένα πράγμα δεν έχουμε το δικαίωμα να ξεχνάμε: η πλειοψηφία δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει το άτομο. Αντιπροσωπεύεται πάντα όχι μονάχα από ηλίθιους, αλλά ακόμη κι από δειλούς. Κι είναι αλήθεια πως εκατό τρελά μυαλά δεν αξίζουν ένα σωστό και εκατό δειλοί δεν θα πάρουν ποτέ έστω μια ηρωική απόφαση. Κανένας από αυτούς τους εκπροσώπους του λαού δεν θα μπορέσει ποτέ να συγκινηθεί από μια αλήθεια ανώτερη για να θελήσει κατόπιν να τη θέσει στην υπηρεσία του λαού. Όχι κανένας δεν θα ενεργήσει μ’ αυτά τα κίνητρα, εκτός αν ελπίζει ότι έτσι θα διασώσει την επιτυχία του σε μια νέα εκλογή. Μόλις όμως αντιληφθούν ότι το κόμμα τους μπορεί να αποτύχει στις επόμενες εκλογές, αυτά τα πρότυπα ανδρικού θάρρους το εγκαταλείπουν κι ακολουθούν ένα νέο κόμμα ή μια νέα κίνηση που οι εκλογικές της πιθανότητες είναι μεγαλύτερες… Έτσι συμβαίνει, όταν ένα κόμμα επισύρει την τόσο εκδηλωμένη λαϊκή αποδοκιμασία που προδικάσει συντριπτική αποτυχία, να επακολουθεί μια μεγάλη μετανάστευση: Οι ποντικοί του κοινοβουλίου εγκαταλείπουν το πλοίο του κόμματος. "

Adolf Hitler, Ο Αγών Μου

7 σχόλια:

  1. "Παιδί μου, διατί ήλθες εις το Πανεπιστήμιον;εισήλθες εις το Πανεπιστήμιον δια να πάρης ένα χαρτί; Αν, παιδί μου, αυτός είναι ο σκοπός σου, τότε έλα μαζί μου, χωρίς να πούμε τίποτε εις άλλον, έλα να σε πάρω να φύγωμε, διότι δεν πρόκειται να γίνεις αληθινός επιστήμων, πρόκειται να γίνης πλαστογράφος της επιστήμης. Διότι αυτό το χαρτί θα είναι μία πλαστογραφία της επιστήμης, με την οποίαν θα πας να επιδιώξης τις οίδε ποία μικροωφελήματα και με το οποίον χαρτί θα καταντήσης μίαν ημέραν ελεεινός και τρισάθλιος. Και δεν θα σέβεσαι τον εαυτόν σου ούτε συ ο ίδιος. Πάμε λοιπόν να φύγουμε.
    Αλλά είμαι βέβαιος ότι ο καθένας από σας θα μου είπη: όχι, δι’ όνομα του Θεού. Τέτοια σκέψις να περάση από το κεφάλι μου; Θέλω να μάθω την επιστήμην την οποίαν εδιάλεξα. Θέλω να καταβάλω κόπους δια να σπουδάσω πραγματικά και σοβαρά. Αλλά και εγώ πάλιν θα σε ερωτήσω: μήπως έχεις στο μυαλό σου να αποκτήσης μάθησιν και γνώσιν και σοφίαν δια να ανέβης επάνω εις αυτά τα σκαλοπάτια, δια να ανέβης την κοινωνικήν κλίμακα, δια να αποκτήσης τιμάς, τίτλους, πλούτον, κοινωνικήν επικράτησιν ή επικράτησιν εις άλλα πεδία σαν της πολιτικής; Μήπως έχεις στο μυαλό σου τέτοιο πράγμα; Μήπως δι’ αυτά θέλεις ν’ αποκτήσης την μάθησιν και την γνώσιν; Τότε βέβαια δεν είσαι πλαστογράφος της επιστήμης, είσαι όμως μεταπράτης της επιστήμης. Διότι παίρνεις αυτήν την σοφίαν, πληρώνοντας όσα παίρνεις με τον κόπον σου, όχι δια να τα αφομοιώσης μέσα σου και να παράγης κάτι τι άλλο νέον, αλλά δια να τα μεταπωλήσης εις την κοινωνίαν, την οποίαν θέλεις να εκμεταλλεύεσαι υπέρ των ιδιοτελών σου σκοπών. Και ίσως-ίσως πωλώντας να τα νοθεύσης συγχρόνως, να τα δηλητηριάσης δια της νοθείας αυτής και κατά τον τρόπον αυτόν να την βλάψης την κοινωνίαν μόνον και μόνον δια να ωφεληθής εσύ.Αν θέλετε να είσθε πραγματικοί επιστήμονες, αναζητούντες την αλήθειαν εις τον κλάδον τον οποίον ο καθένας σας έχει διαλέξει, τότε πρέπει να είσθε εξ ολοκλήρου αληθινοί άνθρωποι εις όλην την έκφανσιν του βίου σας.Εάν βγήτε απ’ αυτήν την αντίληψιν, τότε δεν είσθε αληθινοί άνθρωποι, τότε δεν δύνασθε να είσθε ούτε επιστήμονες, διότι επαύσατε να σχετίζεσθε με την αλήθειαν."Μεταξας προς φοιτητες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγκλονιστικα λογια μεγαλων ανδρων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΠΟΥ ΕΠΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.8ΩΡΟ-ΑΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ-ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΙΚΑ-ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ-ΥΠΟΧΡΕΟΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ....ΚΛΠ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,ΜΗΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μεταξάς δεν συμμάχησε με καμία φασιστική χώρα. Η βασική διαφορά του καθεστώτος του Μεταξά με τα φασιστικά ήταν ότι στηριζόταν στη δύναμη του στρατού, ο οποίος αρκείτο στη βεβαιότητα ότι δεν θα επανέλθουν οι βενιζελικοί αξιωματικοί. Επομένως, πλην των εξωτερικών αυτών χαρακτηριστικών, ο Μεταξάς χρησιμοποίησε τις κλασσικές μεθόδους κάθε δικτάτορα.
    Ο Μεταξάς δημιούργησε και διέδωσε την ιδεολογία του «Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού», στην οποία στηρίχτηκε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι είναι οι συνεχιστές του Αρχαίου (Α΄) και Βυζαντινού (Β΄) Πολιτισμού και ότι είχαν ως στόχο την φυλετική ενότητα του έθνους καθώς και την διατήρηση των παραδόσεων. Το ιδανικό πολίτευμα κατά τον Μεταξά δεν ήταν η Αθηναϊκή Δημοκρατία αλλά η στρατοκρατική Σπάρτη. Ουσιαστικά ο Μεταξάς προσπαθούσε να προβάλει τον εαυτό του ως την μοναδική ελπίδα σωτηρίας για το Ελληνικό Έθνος γι' αυτό καθώς και την μοναδικότητα του Ελληνικού πολιτισμού απέναντι στα ξένα πρότυπα. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου, προσπαθώντας να κατευνάσει την κοινωνική αναταραχή, προώθησε κάποια φιλολαϊκά μέτρα, όπως το οκτάωρο και κάποιες υποχρεωτικές βελτιώσεις στο εργατικό περιβάλλον, ενώ επένδυσε στην άμυνα, όσο αυτό του επιτρεπόταν από τις μεγάλες δυνάμεις. Τέλος τα αγροτικά προϊόντα άρχισαν να πωλούνται ακριβότερα και ελευθερώθηκαν τα χρέη πάνω στη γη. Από πλευράς επενδύσεων η περίοδος της 4ης Αυγούστου μπορεί να θεωρηθεί ευνοϊκή, αφού την περίοδο 1936-1938 ιδρύθηκαν 567 εργοστάσια.
    Επειδη καποιοι ισχυριζονται πως η φιλολαικη πολιτικη ηταν τεχνασμα για χειραγωγηση δεν θα μπω σε αυτην την αναλυση και θα μεινω μονο σε αυτα που ειπωθηκαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΜΑΣ.ΑΠΛΑ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΗΣΗ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.ΤΑ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ,ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ.Η ΟΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1936 ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΓΟΥΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όλα καλά με τον Μεταξά και είναι όπως τα λέτε. Υπάρχει όμως ένα τεράστιο μείον. Ο Μεταξάς ήταν υπό τον άμεσο έλεγχο του βασιλιά (Γεώργιος Β΄) ο οποίος ήταν πράκτορας των άγγλων και 33ου βαθμού μασώνος της αγγλικής στοάς. Έτσι πέρα από μικρά θετικά βήματα και έναν (αναγκαίο αλλά στείρο) αντικομουνισμό δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Η Ελλάδα δέθηκε στο άρμα της αγγλίας που μας θυσίασε για άλλη μια φορά στο βωμό των δικών της συμφερόντων. Θέλοντας να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο ενάντια στον Άξονα μας έριξε στην κρεατομηχανή του ΒΠΠ. Είναι γνωστό εξάλλου όχι μόνον ότι ο χίτλερ δεν γνώριζε και δεν ενέκρινε την επίθεση της Ιταλίας στην χώρα μας αλλά και ότι αυτή είχε υποκινηθεί από τον υπουργό εξωτερικών και γαμπρό του Μουσολίνι κόμη Τσιάνο, ο οποίος αποδείχθηκε ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ. Όταν ο Μεταξάς προσπάθησε να αντιδράσει ο άγγλος αρχίατρος του έκανε μια ένεση το βράδυ και την άλλο πρωί ήταν νεκρός. Ο διάδοχος του θα αυτοκτονούσε λίγο καιρό αργότερα μετά με ΔΥΟ σφαίρες στο κεφάλι...
    Ιστορικά πάντως και ο Πλαστήρας είχε εκδηλώσει τον θαυμασμό του για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
    ΕΥΡΥΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο Μεταξας αποδειχτηκε ενας υπερμετρα οραματικος αντρας της νεοτερης Ιστοριαε. Η αναλυση του και η συνδεση που κανει στη δημοκρατια και στον καπιταλισμο ειναι εξαιρετικη. Πολλοι λενε πως εξιλεωθηκε μονο απο το ΟΧΙ. Παρ' ολα αυτα στη μικρη Ελλαδα του σημερα με τους μηδενιστες αριστερους και τους φαιδρους δεξιους (αν υφιστανται πλεον αυτοι οι οροι) μαθαινουμε επιφανειακα την Ιστορια αξιολογων ανθρωπων. Αυτη η ενοχλητικη, παρανοϊκη και εξοργιστικη αποστροφη προς οτιδηποτε το εθνικιστικο που εχει καλλιεργησει η αριστεροκρατουμενη νεοφιλελευθερη κοινωνια με αηδιαζει. Χρειαζεται ενας αγνος πατριωτης που θα βγει στο προσκηνιο και θα μιλησει ξανα για Εθνος,Φυλη,Εθνικισμο περα απο κομματικες σκοπιμοτητες και προγονολατριες δικτατορικων καθεστωτων ή γερμανικου εθνικισμου. Το κοινοβουλευτικο τοξο και με ο,τι συνεπαγεται αυτο, νεκρωσε τη πολιτικη ζωη στη χωρα μας και εδωσε την ευκαιρια σε καποια ανθρωπακια την ευξκαιρια να διαχειρζονται τον ιερο τοπο μας. Ο Νιτσε μιλησε για επανπροσδιορισμο αξιων. Αυτο ειναι κατι παραπανω απο αναγκαιο σημερα! Ο Ελληνικις Εθνικισμος που μας διδαξε ο Δραγουμης υπαρχει και σημερα. Πρεπει να τον επαναφερουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή