ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ

Υπαρχει μια προταση του Κορνηλιου Καστοριαδη η οποια ειναι σημαντικοτατη και πανουσιωδης για καθε ανθρωπο.Μας λεει ο Καστοριαδης πως "μονο ενας φαντασιοπληκτος και προγονοληπτος θα δεχοταν ως προτυπο και ως μοντελο αντιγραφης της καταστασης που θελει να ζει,την Αρχαια Ελλαδα.Καμια ιστορικη φαση δεν πρεπει να αποτελει τετοιο προτυπο.Ο Ελληνικος πολιτισμος ωστοσο,ειναι σπερμα γονιμοποιο στην αντιληψη και στον πολιτισμο των λαων."Θα αναφερθω στον Χρυσο Αιωνα της Ελλαδας και πιο συγκεκριμενα στο δικαστικο συστημα της Αθηνας εκεινη την εποχη.Στοχος ειναι να γινει κατανοητο πως εκεινοι οι ανθρωποι δεν ζουσαν σε μια κοινωνια αγγελων οπως μπορει να φανταζονται καποιοι,αλλα βρισκοντουσαν σε μια κατασταση ιση η' χειροτερη απο την δικη μας.Η τεραστια διαφορα ομως εγκειται στο οτι αυτοι δημιουργουσαν,προσπαθουσαν την αυτοβελτιωση τους και κατανοουσαν πως ειχαν την δυναμη στα χερια τους να αναλαβουν τις ευθυνες της επιγειας ζωης τους με πολυ δυσμενεστερες συνθηκες και πολυ πιο περιορισμενες δυνατοτητες απο οτι ζουμε εμεις σημερα.Ο τροπος σκεψης,προσεγγισης και αντιμετωπισης των συνθηκων ειναι για μας διδακτικος και πολυτιμος.Το κειμενο προερχεται απο μια αναλυση του εργου του Αριστοφανη,Σφηκες,και ειναι πολυ σημαντικο να καταλαβουμε πως "δεν γνωριζουμε τιποτα για την Αρχαια Ελλαδα,αν δεν γνωριζουμε τι ηξεραν ,τι σκεπτονταν και τι αισθανονταν οι ιδιοι οι αρχαιοι Ελληνες για τον εαυτο τους"(Κ.Καστοριαδης).
Στο εργο Σφηκες ο Αριστοφανης πρωτοτυπει σε δυο σημεια:α)στο οτι εμφανιζει ζωομορφο χωρο,αντιστοιχωντας διαφορα ζωα σε αντιστοιχους ανθρωπινους ψυχικους χαρακτηρες και β) στο οτι σατιριζει εναν ιεροτατο θεσμο,που καταρχην δεν σηκωνει σατιρα:Προκειται για τον δικατικο θεσμο!Βεβαια στη ουσια του εργου ο ποθητής σατιριζει οχι αυτον καθ΄εαυτον το θεσμο της δικαιοσυνης ,αλλα το συστημα λειτουργιας ,που στον καιρο του ειχε παθει φοβερη καταπτωση.

 Το δικαστικό σύστημα στην Αθήνα είχε το εξής περίεργο :δεν ήταν επαγγελματικό,όπως άλλωστε όλα τα δημόσια λειτουργήματα και o καθένας μπορούσε να γινει δικαστής.Έτσι ένοιωθαν την ισότητα οι Αθηναίοι και διαμέριζαν την κάθε εξουσία η οποία ειναι στη φυση της να διαφθείρει.Στην αρχή οι δικαστές δεν είχαν αμοιβή,άλλα o περικλής καθιέρωσε κάνοντας ολέθριο λάθος,έναν οβολό για καθε συνεδρίαση με αποτέλεσμα να τρέχουν όλοι οι αργόσχολοι και κατώτερης διανοητικής και οικονομικής στάθμης άνθρωποι μόνο και μόνο να εισπράξουν τον μισθό,ενώ οι μορφωμένοι και εύποροι δεν ασχολούνται με αποτέλεσμα το λειτούργημα του δικαστή να καταπέσει σε φτηνή φρασεολογία. Οι φτωχοί αθηναίοι για να αυξήσουν την πελατεία επιδίωκαν πολλές δικές εναντίων οποιουδήποτε με άμεσο αποτέλεσμα την πολιτικη διαφθορά όπου διάφοροι δημαγωγοί,εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των πολιτών βρήκαν τρόπο να εξοντώνουν πολιτικούς αντιπάλους. Σε αυτό το πνιγηρό κλίμα της φαυλοτητας ευδοκίμησε και τύπος του συκοφάντη που κατέδιδε τους συμπολίτες του. Στο έργο του o Αριστοφάνης παρουσιάζει την ψυχολογία άθλιων ανθρώπων που θεωρούν δεδομένη την ανωτερότητα τους έναντι αυτών που κρίνουν .Έχοντας το ιερό σύμβολο της εξουσίας,την ράβδο,χωρίς συναίσθηση ευθύνης και με μόνο γνώμονα το συμφέρον και τα πάθη τους,εκτελούν στο έργο τους αλόγιστα ακολουθώντας εντολές των σκοτεινών δυνάμεων της πολιτικής σκηνής.Τονίζει o ποιητής στο έργο του ποσό ανόητος είναι ένας δικαστής να νομίζει πως με τον τίτλο τού έχει αξιοπρεπή υπόσταση.Δεν είναι το αξίωμα άλλα η ευσυνείδητη άσκηση του αυτή που προσδίδει αξίες και πως οι μισθοί είναι μία παγίδα για να τους έχουν υποχείριους οι πολιτικάντηδες. Είναι συγκλονιστικό ποσό επίκαιρος φαντάζει o Αριστοφάνης ενώ στην πραγματικότητα αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως γινομαστε ανόητοι να θεοποιουμε καταστάσεις,όπως μας μαθαινουν άλλωστε και οι Έλληνες μεσα απο  την παιδεία τους,και πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά.Απλά οι Έλληνες μας δίνουν δυνατότητες να βελτιωθούμε ..