ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Το ιστορικο των ολυμπιακων αγωνων,τα αγωνισματα και τις λοιπες λεπτομερειες μπορει ευκολα στο διαδυκτιο  καποιος να τα βρει.Συχνα ομως αυτο που δεν μπορει ευκολα να βρει,και πιο συγκεκριμενα,αυτα που σχεδον ολoι στον πλανητη αγνοουν ειναι τα "πολυακουσμενα" προσφατως ολυμπιακα ιδεωδη.Αυτo που αγνοειται σημερα ειναι το πως ηταν ο Ελληνας που δημιουργησε τους Ολυμπιακους αγωνες.Πως ηταν ο Ελληνας που παρακολουθουσε και αγωνιζονταν  στους Ολυμπιακους του αγωνες.Υπαρχουν καποιες βασικοτατες διαφορες στην αντιληψη μεταξυ Ελληνων και βαρβαρων για την ζωη(και οταν λεω βαρβαροι εννοειται πως η πεμπτουσια της εννοιας του ορου ανταποκρινεται ειδικα σημερα,σε αυτα τα χρονια,σε αυτους τους αγωνες)που εφοσον δεν ειναι γνωστες,ειναι γελοιο να κοκορευονται οι αθλιοι ελλαδιτες σημερα για πολιτισμο και αρχαια ελλαδα,ολυμπιακους αγωνες κ.τ.λ..Μαλιστα,υπαρχουν και υπουλοι εκ των εσω,απολυτοι εχθροι,που ειτε λογω αγνοιας χλευαζουν τους προγονους και τα επιτευματα τους,ειτε εχοντας γνωση,προπαγανδιζουν με επιλεγμενα εδαφια απο την ελληνικη γραμματεια και χωρις προσδιορισμο του πως,ποτε και γιατι γραφτηκαν,και χωρις παραθεση του γενικοτερου κειμενου,και περνανε την ανθελληνικη τους διαθεση και σκοπιμοτητα.Χαρακτηριστικο κειμενο στο διαδυκτιο που προερχεται απο τον χριστιανικο χωρο και επιλεγει καποια κομματια διεστραβλωνοντας την αληθεια(π.χ.του Λουκιανου και του Φιλοστρατου,οπου αναφερονται σε χρονια πολυ μετα την παρακμη της Ελλαδας και επιτηδευμενα και αοριστα οι ανθελληνες τα παρουσιαζουν σαν αρχαια ελλαδα,χωρις να προσδιοριζεται σε ποια εποχη,ουτε οτι τα κειμενα αναφερονται σε μια καθαρα παρηκμασμενη και εμπορευματoποιημενη εποχη)ειναι το βαρβαροτητα των Ολυμιακων αγωνων.Δειτε και θα καταλαβετε γιατι εξιζουν τον αφανισμο οι ελλαδιτες γραικυλοι.Συνεχιζω ομως στην αναλυση για την κατανοηση του Ελληνα και των ολυμπιακων αγωνων.

Ο Ελληνας οπως εχω ξαναγραψει εχει μια αποψη καθολικοτητας της σκεψης για τον ανθρωπο ως συνολο.Ο εντονος διαχωρισμος τον οποιο συνηθως εκανε ο χριστιανισμος και ο ανατολικος κοσμος μεταξυ σωματικου και πνευματικου,ηταν παντελως ξενος στον Ελληνα,τουλαχιστον μεχρι την εποχη του Πλατωνα.Ο διαχωρισμος σωματος και ψυχης,δεν ειναι μια καθαρα γνησια αποψη!Ο Ελληνας θεωρουσε την φυσικη αγωγη σημαντικοτατο και απαραιτητο τμημα της εκπαιδευσης.Οχι επειδη ελεγε στον εαυτο του:"Κοιτα,δεν πρεπει να ξεχναμε και το σωμα",αλλα επειδη ποτε δεν μπορουσε να περασει απο το μυαλο του να εξασκησει  κατι αλλο εκτος απο τον ανθρωπο ως συνολο.Για την πολη ηταν τοσο φυσικο να εχει γυμναστηρια οσο ηταν φυσικο να εχει θεατρα η πολεμικα πλοια,και τα γυμναστηρια αυτά χρησιμοποιουνταν από ολους συνεχως για σωματικη και πνευματικη εξασκηση κυριως.
Οι αγωνες,τοπικοι η΄πανελλαδικοι,αποτυπωνουν ξεκαθαρα αυτην την πλευρα της ελληνικης σκεψης.Ο Ελληνας εκανε τους αγωνες μερος της θρησκειας του,καταδεικνυοντας την σημαντικοτητα τους.Οι Ολυμπιακοι αγωνες,η μεγαλυτερη απο τις τεσσερις πανελληνιες εορτες,διεξαγονταν προς τιμην του Δια της Ολυμπιας,τα Πυθια προς τιμην του Απολλωνα,τα Παναθηναια προς τιμην της Αθηνας .Επιπλεον διεξαγονταν σε ιερες περιοχες.Οι αγωνες ηταν ενας τροπος αναδειξης και ενθαρρυνσης της αρετης και αυτό είναι ένα εγχειρημα που μπορει να προσφερθει στον Θεο.
Οι αγωνες σκοπευαν να δοκιμασουν  την αρετη του ανθρωπου συνολικα,οχι απλως μια εξειδικευμενη δεξιοτητα..Ποτε δεν υπηρχε περιπτωση να εχει ο Ελληνας σαν αγωνισμα τον Μαραθωνιο!Οι Ελληνες αυτο θα το θεωρουσαν τερατουργημα!Ειδικα για τη δεξιοτητα που επιδεικνυουν οι αθλητες σε ολα τα αθληματα,με αποκλειστικη προσκοληση σε αυτη,με την υστερικη αναγκη για μεταλλοθηρια,και την παντελη αδιαφορια για την σωματικη υγεια με την χρηση αφυσικων μεθοδων και φαρμακων,θα κατηγοριοποιουσαν μια ειδικη,καινουργια κατηγορια βαρβαρων!Σιγουρα θα εντυπωσιαζοντουσαν απο τα επιτευματα των δεξιοτητων στα αθληματα,αλλα θα ηταν ξεκαθαρα μονο για εναν δουλο,με την προυποθεση πως δεν θα μπορουσε κανεις να τον χρησιμοποιησει καλυτερα καπου εκτος απο να τον εκπαιδευει κατα αυτον τον τροπο.Αδυνατον θα ελεγε να αποκτησεις τετοια δεξιοτητα και να κανεις αυτα τα πραγματα,και να ζεις την κανονικη ζωη ενος ανθρωπου η΄ενος πολιτη!
Ο νικητης,ο ολυμπιονικης,ηταν ενας ηρωας.Του απονεμονταν δημοσιες τιμες,οπως δικαιωμα σιτισης με δημοσια δαπανη για ολη του την ζωη και αναθεση δημιουργιας συνθεσης πανηγυρικου χορικου υμνου προς τιμην του στους ποιητες οπως συνεβη με τον Αισχυλο και τον Πινδαρο.Ειδικα ο Πινδαρος ειναι σε μας αποκλειστικα γνωστος για την συνθεση επινικιων ωδων οπου δεν βλεπει απλα το αθλητικο γεγονος-το οποιο δεν καταδεχεται να περιγραψει σε κανενα ποιημα του-αλλα την αρετη που επεδειξε ο νικητης.Για τον Πινδαρο και τους Ελληνες, η φυσικη,ηθικη και πνευματικη τελειοτητα ηταν ολα μερη του ιδιου συνολου.

Η κάθοδος του Θεού στον άνθρωπο γίνεται με την ενέργεια της δημιουργικής έκχυσης θεϊκής ενέργειας. Αντίθετα η άνοδος του ανθρώπου προς το Θεό επιτυγχάνεται με την λεγόμενη ηθική υπέρβαση, η οποία προϋποθέτει το στοιχείο του αγώνα.
Ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται ως σωματικό, ψυχικό και πνευματικό ον. Όλα αυτά τα στοιχεία του, συμμετέχουν στον αγώνα της υπέρβασης: στους σωματικούς, ψυχικούς και πνευματικούς αγώνες αντίστοιχα.
Οι αρχαίοι Έλληνες ζώντας στο φυσικό περιβάλλον, κατανόησαν νωρίς το πνεύμα του αγώνα αυτού για την υπέρβαση. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο αγώνας αυτός προϋποθέτει το "μόνος προς μόνον". Οι Ολυμπιακοί αγώνες υπηρέτησαν το πνεύμα αυτό καθώς το σώμα ήταν το μέσο της πράξης αυτής και η ολοκληρωμένη πνευματική υπέρβαση ο στόχος της. Ο αθλητής προσαρμόζοντας την έννοια της νίκης στο υλικό μέρος του αγώνα, άνοιγε τον νου για την πιο μεγάλη νίκη. Στην ένωση με το όντως ον. Το παράδειγμά του θα το μετέφεραν σε όλα τα επίπεδα, και θα το μιμούνταν οι επόμενοι.
Το αγαπημενο  αγωνισμα ηταν το Παγκρατιο,για το οποιο οι βαρβαροι καθε εποχης αποκαλουν...βαρβαρο!!!Ομως ας δουμε γιατι το θεωρουσαν το τελειοτερο αγωνισμα..

"Γνωριζω παλαιστας και παγκρατιαστας που συχνα επιδιωκουν εκτος απο αγαπην δια την τιμην και ζηλον δια την νικην μεχρι του σημειου θανατου,οταν τα σωματα τους εχουν παραδωσει καθε δυναμη και συνεχιζουν να αναπνεουν και να εφαρμοζουν λαβες πνιγμου μονο με το πνευμα τους,ενα πνευμα το οποιο εχουν εθισει να περιφρονει τον φοβο με καθε δυνατοτητα..αναμεσα εις αυτους τους αγωνιστας ο θανατος δια την αποκτηση ενος κλαδου ελιας η' σελινου ειναι ενδοξος και μεγαλοπρεπος."ΦΙΛΩΝ Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ

Εκείνο που ενθουσίαζε τους θεατές, ήταν ο συνδυασμός του τρίπτυχου: φυσική ικανότητα, πνευματική διαύγεια και ηθική τελειότητα. Τα αγωνίσματα της πάλης και της πυγμής έφτασαν στο σημείο να περιορίζουν σημαντικά τις κινήσεις των αγωνιζομένων με αποτέλεσμα να καταπνίγουν την ολοκλήρωση του θεάματος που περίμεναν και απαιτούσαν οι θεατές αλλά και που επιζητούσαν οι αθλητές. Το παγκράτιο αντίθετα έφτανε σε αυτή την ολοκλήρωση του θεάματος, με την ελευθερία που παρείχε στους αγωνιζομένους, οι οποίοι, αν και επιχειρούσαν επικίνδυνες λαβές και κτυπήματα, εν τούτοις ποτέ δεν είχαν ως στόχο την εξόντωση του ανταγωνιστή, όπως αρκετές φορές συμβαίνει και σήμερα σε παρόμοιους επαγγελματικούς - επίλεκτους αγώνες που θυμίζουν περισσότερο Ρωμαϊκή αρένα παρά πεδίο δόξης και ευγενούς άμιλλας.
Το να φτάσει όμως ένας αθλητής, στο σημείο να δέχεται χτυπήματα και λαβές σκληρά και επικίνδυνα, χωρίς να δημιουργείται μέσα του η επιθυμία να εξοντώσει αυτόν που του τα επιφέρει, χρειάζεται τεράστια ψυχική προετοιμασία. Και αυτή ακριβώς, επιτυγχάνονταν στις παλαίστρες, στους χώρους δηλαδή εκείνους που κυριαρχούσε πρώτα η φιλοσοφική διδασκαλία και έπειτα οι αγώνες.

Στην παλαίστρα, κάθε κτύπημα παγκρατιαστή στον ανταγωνιστή του, είναι και ένα σφυρηλάτημα στην ψυχική αντοχή, στο σθένος, στην υπομονή, στην εγκαρτέρηση, στην αυτοπεποίθηση, στην αυτοσυγκράτηση, στην αυτοκυριαρχία. Κάθε λαβή υποταγής, είναι και ένα μάθημα για τον εγωισμό του, για τα όρια του που οδηγεί στην αυτογνωσία. Η μεγάλη δύναμη, τότε μόνο αποβαίνει ωφέλιμη, όταν διατίθεται για αγαθές, ανθρωπιστικές και πατριωτικές πράξεις. Και οι παγκρατιαστές, αυτήν ακριβώς την διδασκαλία την είχαν ως ευαγγέλιο, ως αρχή, ως άπαν! Γι αυτό το παγκράτιο δεν ήταν μόνο ένα απλό θεαματικό αγώνισμα. Ήταν μια ολοκληρωμένη φιλοσοφική θεώρηση της ίδιας της ζωής με τους κανόνες της, τους οποίους ο παγκρατιαστής, πρέπει να σέβεται και να αγωνίζεται για την επικράτηση τους. Κι αυτή ακριβώς ήταν η φιλοσοφία που ήταν και το ουσιαστικό πνεύμα της Ολυμπιακής Ιδέας, η οποία ξεσήκωνε τα πλήθη απο ενθουσιασμό και είναι αυτή που με τόση γλαφυρότητα έχουν αποδώσει ιστορικοί και συγγραφείς, όπως με την περίπτωση του Αρριχίων του Φυγαλέα, 2 φορές Ολυμπιονίκη στο παγκράτιο, ο οποίος στην τρίτη Ολυμπιάδα το 564 π.Χ. υπακούοντας στην προτροπή του προπονητή του Εριξία «ως καλόν εντάφιον τον εν Ολυμπία μην απηπείν» έφτασε στο σημείο «και νεκρός εστέφθη». Όσον αφορά τα τεχνάσματα που εφαρμόζονταν στο παγκράτιο και ήταν τόσα «ων ουκ έστιν αριθμός» ήταν εκείνα που προσέδιδαν την ιδιαίτερη αίγλη, επιβεβαιώνοντας την ελευθερία του αθλήματος, αλλά και εκείνα που οι θεατές, περίμεναν κάθε φορά με αδημονία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δουν πρωτοεμφανιζόμενα για να θαυμάσουν και να επευφημήσουν. 

Στο εργο του Λουκιανου,Αναχαρσης η' περι γυμναστικης,περιγραφεται περιεκτικοτατα η αναγκαιοτητα και ο σκοπος των αγωνισματων  και ιδιαιτερα των πολεμικων τεχνων:

"Για ολους τους ελληνες,ο σκοπος της εξασκησης ειναι πρακτικος και ωφελιμος στα σωματα δινοντας τους ευρωστια και δυναμη.Δεν δινουν σημασια στα δωρα και τις αμοιβες,και αυτος ειναι ο λογος που η ανταμοιβη του νικητη ειναι η ελια.Ειναι ενα συμβολο για την διακριση του νικητη που θα του δωσει την δυνατοτητα της απολυτης δοξας να πολεμησει στην πρωτη γραμμη του πολεμου.(Σκευτητε την διαφορα με σημερα)Πρεπει για τους Ελληνες αν επιθυμεις την δοξα,να υποφερεις πολλους κοπους,οπως ο Ηρακλής,και να ερχεται ως καρπος αυτων.

Η ενασχοληση με τις πολεμικες τεχνες εχει ως αποτελεσμα την ανδρεια των αγωνιστων,τα καλλη των σωματων που εχουν θαυμασια ευρωστια και τεχνη εξαιρετικη,δυναμη ακαταμαχητη,τολμη,φιλοτιμια και ψυχικο σθενος ακατανικητο.

Για τους ελληνες για να γινει μια πολη ευδαιμων και οι πολιτες αριστοι,ειναι αναγκαια και χρησιμη η ενασχοληση με αυτα και η αναζητηση του κοπου.Διοτι δεν θεωρουσαν πολη τα οικοδομηματα και τις πολυκατοικιες,αλλα το συνολο των πολιτων που χρησιμοποιουσαν ολα αυτα απλα για διαμονη και ασφαλεια,οπως συμβαινει με την ψυχη που κατοικει
στο σωμα.Οι πολιτες με την εξασκηση και εν καιρο ειρηνης θα ωφεληθουν διαγωντας εναρετο βιο και σε πολεμο θα ειναι ικανοι να διαφυλαξουν την ελευθερια τους.Γυμναζομενοι με σκοπο την σκληραγωγια,επωφελουμαστε να ειμαστε ανθεκτικοι σε ολες τις συνθηκες και να υπομενουμε τους κοπους.Να μη φοβομαστε τα χτυπηματα,ουτε να υποχωρουμε στον φοβο των πληγων.Οι πολιτες γινονται ορμητικοι στους κινδυνους και αφοβοι,γεματοι αυτοπεποιηθηση και συνχρονως ευρωστοι και δυνατοι.Επερχεται η συμμετρια διοτι το περιττο και αχρηστο μερος των σαρκων αποβαλλεται με τον ιδρωτα.Κατα αυτον τον τροπο και η υγεια διατηρηται και αργοτερα απο καθε αλλον ο ανθρωπος θα ασθενησει.

Ουτε νοσημα λοιπον,ουτε κοπος δυναται να καταλαβει ενα τετοιο σωμα που εχει αυξησει την δυναμη του απο την μεγαλη προπονηση.Εξασκουμενος στα επιπονοτερα και δυσκολοτερα ειναι ευκολωτερο να υπομενεις τα μικροτερα.

Με αυτον τον τροπο,οι πολιτες γινονται καλοι φυλακες της πολεως και της οικογενειας τους εξασφαλιζοντας την ελευθερια και την ανεξαρτησια που προσδιδει η δυναμη τους.Δεν ρεπουν σε τιποτα κακο,ουτε ενεκα της αργιας γινονται αυθαδεις αλλα συντελουν στην ευτυχια της κοινωνιας αφου ολοι επιδιωκουν τα καλυτερα."

Για τους Λακεδαιμονιους,χαρακτηριστικη ειναι η πληροφορια του Λουκιανου και του Αριστοτελη οτι η εκπαιδευση τους δεν εχει σχεση με των υπολοιπων καθως ειναι πολυ πιο σκληρη,με σκοπο να υποφερουν καθε δοκιμασια οι μελλοντες να σωζουν την πατριδα.Ο Ξενοφων μας πληροφορει πως οι ασκησεις των λακεδαιμονιων με πολλα βαρη και ασκησεις σε ολο το σωμα μεχρι και τον λαιμο,τους εκανε να ειναι οι ρωμαλεωτεροι ολων,και ειναι ο λογος που τους καθιστα επικρατεστερους σε ολη την Ελλαδα και που δεν χρειαζονται τειχη.

Οπως ακριβως οι φυσικοι φιλοσοφοι πιστευαν πως αν λειψει η διχονοια και ο πολεμος απο τον κοσμο,θα σταματησουν τα ουρανια σωματα και η καθολικη αρμονια αφου ετσι συντηρηται η συμπαντικη οικονομια,ετσι πρεπει να υπαρχει φιλοδοξια και φιλονικια που επιφερει την ευγενης αμιλλα αναμεσα στους πολιτες.Η αμοιβαια υποχωρηση χωρις αντιρρηση,αντισταση και μαχη δεν πρεπει να ονομαζεται ομονοια.

Αν αφαιρεσεις απο την ζωη των ανθρωπων την αγαπη για τη δοξα,τι αλλο αγαθο μας μενει αναρωτιεται ο Σολων.Περα απο αυτο,αν δεν κανεις τα παντα και οτι περναει απο το χερι σου να θεσεις τον εαυτο σου ικανο να προασπιζει την ελευθερια του και να προστατευει την οικογενεια του και τα αγαπημενα του προσωπα γενικα,τοτε πως μπορεις να εχεις προσδοκοιες και απαιτησεις.?Τα δικαιωματα απαιτουν δυναμη...

Αυτη η ταση αντιμετωπισης των γεγονοτων ως συνολο αποτελει την πηγη της ουσιαστικης υγειας της ελληνικης ζωης.Το κριτηριο τους σε ολες τις δραστηριοτητες ηταν μιας υγιης ισορροπια.Ειναι αδυνατον να σκεφτουμε καποιον Ελληνα οδηγειται σε ακροτητα και φανατισμο με οποιοδηποτε θεμα.Οι θρησκευτικες υπερβολες των εβραιων που εχουν διαβρωσει μεσω του χριστιανισμου τον Ελληνισμο και οι ακροτητες του υπερκαταναλωτισμου και τους υπερθεαματος που καλλιεργει η απολυτη εμπορικη θεαση και υπαρξη των σημερινων ανθρωποειδων,διαμορφωνουν ενα ειδος οντων που ο Ελληνας της κλασικης Ελλαδας θα θεωρουσετραγικο,αφυσικο και ακρως απροσαρμοστο..

Η ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΣΣΑ

Μπορει και αλλες ελληνικες πολεις να ανεδειξαν πλουτο ανδρων,καμμια ομως δεν ενεδειξε πλουτο γυναικων σαν την Σπαρτη.Η Σπαρτη αντιθετα απο τις αλλες πολεις ανεδειξε πληθος γυναικων,που ξεχωρισαν για το ηθος,την προσωπικοτητα,την τολμη,και οταν παρεστη αναγκη για την ανδρεια τους.Λεγεται πως η Σπαρτη ησαν οι ανδρες της.Το σωστο θα ηταν να λεγαμε οτι η Σπαρτη ησαν οι γυναικες της.Πολυ απλα διοτι οι ανδρες ησαν αυτο που ηθελαν οι γυναικες τους.Η Σπαρτιατισσα,ως μητερα και ως συζηγος,ηταν "ανδροπλαστρα".Δεν γεννουσε,επλαθε ανδρες!.

Οι Σπαρτιατισσες ειναι οι πιο χειραφετημενες γυναικες των ιστορικων χρονων μεχρι,τουλαχιστον τις αρχες του 20ου αιωνα.Η ιδιαιτερη θεση των γυναικων στην κοινωνια της Σπαρτης αποτελει μορφωμα συγκεκριμενων ιστορικων ορων και πολεμικων συνθηκων.Η γυναικα ειναι "εικων και ομοιωμα" των στρατιωτικο-δημοκρατικων δομων της σπαρτιατικης πολιτειας.Η Σπαρτη ηθελε γερους  πολεμιστες και συνεπως χρειαζονταν γυναικες ικανες να προσφερουν τετοιον "τοκον" στην πολη.Γι'αυτο τα κοροτσια γυμναζονταν και σκληραγωγουνταν,οπως τα αγορια:ασκουνταν  στο  τρεξιμο,στην παλη,στον δισκο,στο ακοντιο και σε ολα γενικα τα αγωνισματα.Αυτην την πρωτοφανη ελευθερια γυναικων που ομοιας της σημερα δεν απολαμβανει η γυναικα σε  πανω απο τα 3/5 της γης,οι αρχαιοι συγγραφεις την υποδηλωνουν με ονομασιες οπως ανεσις η΄ ευχερεια.Η ευχερεια αυτη εκφραζοταν με την ελευθερη κυκλοφορια,χωρις καμια συνοδεια,κυριως ομως με μια συμπεριφορα που ακομα και σημερα οπου η χειραφεσια εχει φτασει σε ακροτατα σημεια,θα φαινοταν τολμηρη.Μπορουσαν να χορευουν ακομα και γυμνες,χωρις να ενοχλειται κανενας σε δημοσιους χορους.

Ολη η δαπανη της αγωγης των κοριτσιων ηταν υποθεση της πολιτειας.Η Σπαρτη ηταν η μονη  πολη οπου η εκπαιδευση των κοριτσιων ηταν προδιαγεγραμμενη και υπστηριζομενη απο την δημοσια αρχη.Η πνευματικη και διανοητικη εκπαιδευση ειναι ενδιαφερουσα απο την στιγμη που τα αγορια,σε αντιθεση με οπουδηποτε αλλου,δεν επαιρναν μορφωση υπερτερη και ως συνεπεια το πολιτιστικο επιπεδο των κοριτσιων ισως ηταν υπερτερο.Απο ολες τις Ελληνιδες μονο οι Σπαρτιατισσες  μπορουσαν να πινουν κρασι οχι μονο σε εορτες αλλα σε καθημερινη βαση.

Εχοντας οι περισσοτερες εμπιστοσυνη στην φυσικη τους καλλονη,δεν κατεγευγαν στα επικουρηματα της τεχνητης και επιπλαστης ομορφιας.Αποστρεφονταν την πολυτελεια,τα ψιμυθια και τα αρωματα.Τα ενδυματα τους ησαν απλα και το βασικο ενδυμα ησαν ο χιτων που ησαν κοντος και σχιστος στα πλαγια για τις ελευθερες ουτως ωστε να αναδεικνυεται το λαμπαδινο γυμνασμενο κορμι στα ελευθερα αγορια(γι'αυτο αποκαλουνταν φαινομηριδες) κατα τις κινησεις,και κλειστος για τις εγγαμες.

Η φημη  τους ηταν το ιδιο εντονη με των ανδρων και ησαν διασημες για την ομορφια τους (απο την ωραια Ελενη ακομη..),την αγνοτητα και την αυστηροτητα τους προς τα τεκνα και τους συζηγους τους.Ηταν ο αυστηροτατος κριτης τους.Ο Στραβων ομιλει με θαυμασμο αλλα με ατοπο συνταιριασμο για ιππον θεσσαλικοκον,Λακεδαιμονιαν δε γυναικα(10,1,13,18).Ο Αθήναιος στεκεται περισσοτερο στην ομορφια:Κατα την Σπαρτη θαυμαζεται μαλλον καλλιστος ο ανηρ και η  γυνη η καλλιστη,καλλιστας γεννωσης της Σπαρτης τας γυναικας.

Παρα της φαινομενικη αυτη ελευθεριοτητα,οι Σπαρτιατισσες φημιζονταν για την αγνοτητα τους και ως αποτελεσμα κοινωνικο,μοιχεια και πορνεια ησαν αδιανονητη.Η προσηλωση τους στα ιδεωδη της σπαρτιατικης πολιτειας ηταν υψηλοτατη.Σε περιπτωση των συχνοτατων θανατων περιερχονταν στην τραγικη θεση να υπομενουν σαν συζηγοι και κυριως ως μαναδες με εγκαρτερηση το πενθος,αν οχι με εκδηλωση υπερηφανειας οπως η μητερα του Βρασιδα.(Μη ποιειν κραυγην ,αλλα σιγην το πενθος φερειν)

Η ενασχοληση των ανδρων με τα πολεμικα,εκανε να περασει στα χερια των γυναικων η διαχειρηση του κληρου ,του οικου,η ανατροφη των παιδιων και η συνολικη εποπτεια της καταστασης.Ετσι δημιουργηθηκε ενας τυπος "αντρογυναικας" που ηταν ικανη να διαφυλαξει και να μεταδωσει στα παιδια της  το υπερηφανο φρονημα της Λακεδαιμονος.

"Αφου αφαιρεσε ο Λυκουργος την μαλαθακοτητα,το μεγαλωμα στην σκια για την αποφυγη του ηλιου και παντελως την θυληπρεπεια,καθιερωσε την συνηθεια οχι λιγοτερο απο τα αγορια,τα κοριτσια να γυμναζονται και να συμμετεχουν στις πομπες γυμνες,και να απευθηνουν περιπαικτικα σχολια και αυστηροτατη κριτικη σε οσους νεους υπεπεφταν σε σφαλματα.Απο την αλλα απηυθυναν εγκωμιαστηκα σχολια και τραγουδακια για τους πιο αξιους απο αυτους και ετσι καθοδηγουσαν τους νεαρους στην φιλοδοξια για υπερτερηση."ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ-Λυκουργος

Τα κοριτσια ησαν το παιδαγωγικο εργαλειο των νεων και οι αυστηροι κριτες τους,οι βασικοι  αναπλαστες τους.Με την σωματικη ευρωστεια των κοριτσιων που επιδεικνυονταν με την γυμνοτητα,επιτυγχανονταν η αριστη  ευγονια στην Σπαρτη οπου τα γενναια σπερματα των ανδρων ευρισκαν καρποφορηση σε ευρωστους "αγρους".

Για να γινει κατανοητη η μητριαρχικη δομη της κοινωνιας και σε σχεση με την κατασταση σημερα,ΜΟΝΟ η Σπαρτιατισσα γεννουσε Σπαρτιατη.Το παιδι της σπαρτιατισσας θεωρουνταν σπαρτιατης ακομη κι αν ο πατερας ησαν δουλος.Αντιθετα,αν ο πατερας ησαν ο ιδιος ο βασιλιας της Σπαρτης αλλα η μητερα δεν ησαν σπαρτιατισσα,δεν μπορουσε ποτε να γινει σπαρτιατης το παιδι!

Το γιατι οι Σπαρτιατισσες ησαν ετσι,το απανταει ο Λυκουργος:"Για να βλαστησει σωστα το ριζωμα αυτων που προκειται να γεννηθουν μεσα σε ισχυροτατα σωματα,και για να μαθαινουν αυτες να υπομενουν με ευρωστια τους τοκετους και να αγωνιζονται γενναια εναντια στους κοπους της γεννας.Επισης αν η αναγκη το καλεσει να μπορουν να μαχονται για τον εαυτο τους,για τα τεκνα τους και την  πατριδα.."ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ηθικα 227d 

 Σεμνυνομένης γυναικός τινος ᾿Ιωνικῆς ἐπί τινι τῶν ἑαυτῆς ὑφασμάτων ὄντι πολυτελεῖ, Λάκαινα ἐπιδείξασα τοὺς τέτταρας υἱοὺς ὄντας κοσμιωτάτους, "τοιαῦτα, ἔφη, δεῖ εἶναι τὰ τῆς καλῆς καὶ ἀγαθῆς γυναικὸς ἔργα καὶ ἐπὶ τούτους ἐπαίρεσθαι καὶ μεγαλαυχεῖν"(Οταν καποια γυναικα απο την Ιωνια περηφανευοταν για καποιο ενδυμα της πολυτελες,η Λακαινα της εδειξε τα τεσσερα παιδια της,σωστα καμαρια,και της λεει αυτα πρεπει να ειναι τα αποκτηματα μιας εναρετης γυναικας για τα οποια πρεπει να υπερηφανευεται.)

*Ας ελπισουμε να πλασουμε ως τετοιες τις κορες μας,για ενα περηφανο αυριο..