υμπατριωτες για σας δεν εχει καμια χρησιμοτητα η καταγωγη σας απο τον Ηρακλη αν δεν κανετε εκεινα για τα οποια αναδειχτηκε εκεινος ο πιο ενδοξος και ο πιο ευγενης." ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ

ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΣΤΙ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ..
«ΟΥΤΕ ΤΟ ΖΕΙΝ ΘΕΜΕΛΟΝ ΚΑΛΟΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΝΗΣΚΕΙΝ,ΑΛΛΑ ΤΟ ΤΑΥΤΑ ΑΜΦΟΤΕΡΑ ΕΚΤΕΛΕΣΘΑΙ»ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ
(Oυτε το να ζεις ειναι επιθυμητο,ουτε το να πεθαινεις,αλλα και τα δυο να τα πραττεις αξιοπρεπως)

Το κειμενο αυτό απευθυνεται σε οσους εκτιμουν και θαυμαζουν την ανδρειοτερη πολη της Ελληνικης ιστοριας(Λουκιανος),και θα ηθελαν μια συγκροτημενη παραθεση πληροφοριων για την τεκμηριωση της εκτιμησης τους.Ομως,απευθυνεται και σε οσους μεθοδευμενα και υπουλα επιθυμουν την αμαυρωση της ενδοξοτερης αυτης πολης της Ελλαδας,που είναι η πεμπτουσια της αρετης και της ανδρειοσυνης,ειτε από αμαθεια,ειτε από ημιμαθεια,ειτε ακομα χειροτερα(και αυτό είναι πιο επικινδυνο),επιτηδευμενα και στρατευμενα για διαφορους λογους.
Ακριβως επειδη ο ορθος λογος επιτασσει την αναζητηση της αληθειας και όχι την ικανοποιηση του εκαστοτε εγωισμου,θα υπαρχει από μερους μου η κατά δυναμη αποφυγη επικρισεων και σχολιασμων καθως και η αποφυγη υποκειμενισμου.Σκοπος πρεπει να είναι η ευρεση της αληθειας,αν υπαρχει αυτή και οποια είναι,και γι΄αυτόν τον λογο η αξιολογικη κλιμακα πηγων θα είναι επι τω πλειστον πρωτογενης και ιστορικα κοντα στα γεγονοτα που θα αναφερθουν.(π.χ.ο Αριστοτελης εζησε στα χρονια της παρακμης της σπαρτης και γραφει με γνωμονα αυτό το δεδομενο.Επισης,είναι λογικη η αρνητικοτητα του για τη Σπαρτη,αφου οι σπαρτιατες που ηταν πολύ κλειστοι απεναντι σε άλλες πολεις,ειδικα στην μακεδονια ,του στερησαν την προσβαση και κατ’επεκταση την ευρεση πληροφοριων.)
Ο λογος της συγκεκριμενης εργασιας είναι το βιβλιο ¨ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΤΟΥΣ¨του Δ.Σαραντακου, στο οποιο γινεται αναφορα στην σπαρτη και για το οποιο κρινω την αναγκαιοτητα της αποσαφηνησης της αληθειας γυρω από το θεμα,και της κατακρισης καποιων μερων του βιβλιου που είναι εσφαλμενα και δημιουργουν συνχυση στους μη γνωστες.

Το μερος του βιβλιου που αναφερομαι,θα το παραθεσω στο τελος. Θα γραψω ο,τι εχω να γραψω χωρις να επισημανω τα σημεια του βιβλιου που αντιτιθεμαι επειδη επιθυμω να παραθεσω μια τεκμηριωμενη και ολοκληρωμενη αποψη για την Αρχαία Σπάρτη χωρις να διακοπτεται η ροη.Στο τελος,ο καθενας θα βγαλει το δικο του συμπερασμα.
- "Και ποιος δεν θαυμαζει τις αρετες αυτων των ανθρωπων?Οι οποιοι με μια γνωμη δεν εγκατελειψαν την θεση,στην οποια τους εθεσε η Ελλαδα,και προσφεραν προθυμα την ζωη τους χαριν της σωτηριας ολων των Ελληνων και προτιμησαν εναν λαμπρο θανατο απο μια επαισχυντη ζωη.Ποιος θα μπορουσε να φανταστει οτι 300 ανθρωποι θα επιτεθουν εναντιον μυριαδων?Γι΄αυτο απο τους μεταγενεστερους ολοι θα ζηλευουν την παλληκαρια αυτων των ανθρωπων οι οποιοι σωματικα μπορει να υπεκειψαν,εμειναν ομως αηττητοι στην ψυχη.Μονοι αυτοι αναφερονται στην ιστορια οτι με την πτωση τους εγιναν ενδοξοτεροι απο αλλους που ειχαν λαμπρες νικες.Γιατι δεν πρεπει να κρινουμε τους γενναιους αντρες απο τάποτελεσμα που ειναι αποτελεσμα τυχης αλλα απο τις διαθεσεις τους που ειναι αποτελεσμα προαιρεσης.Ποιος μπορει α θεωρησει αλλους ανδρες γενναιοτερους απο αυτους,οι οποιοι τολμησαν να αντιταξουν στα αμετρητα βαρβαρικα πληθη την ανδρεια τους?Η μαχη των θερμοπυλων αποτελουσε στιβο στον οποιο κρινοταν τα αριστεια μεταξυ εκεινων που ανεκαθεν υπηρξαν αντικειμενα θαυμασμου για την αρετη τους.Προτιμησαν ολοι τους να σωσουν τους νομους της πολης τους παρα την ζωη τους και χωρις να δυσφορησουν ενεπλακησαν σε μεγιστους κινδυνους.Δικαιως λοιπον μπορει κανεις να τους θεωρησει αιτιους της κοινης ελευθεριας των Ελληνων,παρα εκεινους που αργοτερα νικησαν τον Ξερξη.Γιατι το κατορθωμα των θερμοπυλομαχων οταν το φερναν οι περσες στο νου κατατρομαζαν ενω οι Ελληνες παροξυνονταν να επιτελεσουν παρομοια ανδραγαθηματα.Περασαν στην αθανασια για την υπερβολικη τους γενναιοτητα."Διόδωρος Σικελιώτης

-«"..ποιεῦσι γῶν τὰ ἂν ἐκεῖνος ἀνώγῃ· ἀνώγει δὲ τὠυτὸ αἰεί, οὐκ ἐῶν φεύγειν οὐδὲν πλῆθος ἀνθρώπων ἐκ μάχης, ἀλλὰ μένοντας ἐν τῇ τάξι ἐ π ι κ ρ α τ έ ε ι ν ἢ ἀ π ό λ λ υ σ θ α ι." ΗΡΟΔΟΤΟΣ Πολυμνια 104 (..και ο νομος αυτος επιτασσει παντα το ιδιο πραγμα,δεν τους επιτρεπει δηλαδη να εγκαταλειπουν το πεδιο της μαχης,οσο κι αν ειναι το πληθος τουεχθρου.Αντιθετα,τους επιβαλλει,παραμενοντας ακλονητοι στις γραμμες τους,να υπερισχυσουν η΄να σκοτωθουν.)Ηρόδοτος

-«Η Λακεδαιμονα είναι η μονη που δεν εχει υποδουλωθει ποτε κατά την αρχαικη και κλασσικη εποχη»Παυσανίας

-«Οι Λακεδαιμονιοι οιτινες θεωρουνται ως οι ανδρειοτεροι των Ελληνων..» Λουκιανός Περι ορχησεως

- «Οι Λακεδαιμονιοι εκλεγουν γεροντες εκεινους που από την παιδικη ηλικια μεχρι την γεροντικη ησαν εναρετοι.Επισης,ψηφιζουν τις προτασεις ενός καλου πολιτη ενώ τους λογους των κακων και των δειλων ουτε καν θα δεχονταν να τους ακουσουν.Ειναι σωστο να τους μιμηθουμε.» Αισχίνης κατά τιμαρχου

- «Οι Λακεδαιμονιοι εχουν δικαιως την ηγεμονια της Ελλαδος λογω εμφυτης ανδρειας και πολεμικης επιστημης και είναι οι μονοι εξ ολων των ελληνων που κατοικουν την πολη τους χωρις ποτε να εχει κυριευθει,χωρις να γινει ποτε στασις και επανασταση,χωρις ποτε να εχουν νικηθει,χωρις να εχουν φρουρια.Υπαρχει ελπις αιωνιως να είναι ελευθεροι και να είναι οι σωτηρες της Ελλαδος..»Λυσίας Ολυμπιακος

- «..Πρωτος και καλυτερος ο Λυκουργος εδιωξε από την Σπαρτη την πολυτελεια και τον πλουτο,εισαγωντας στην θεση τους την λιτοτητα και προτιμωντας για την ανδρεια έναν τροπο ζωης με ελλειψεις,αποκρουοντας την τρυφη ως καταστροφη.Με τις στερησεις αυτές οι νεοι αντεχουν την πεινα,την διψα,το κρυο,τους κοπους και τους πονους.Και ακριβως επειδη οι Λακεδαιμονιοι ανατραφηκαν με αυστηρα ηθη,αναγνωριζονται ως οι αριστοι εκ των ελληνων,και την φτωχεια τους την ανεδειξαν πιο ζηλευτη από τον πλουτο του βασιλια των περσων.Ο βαρβαρικος τροπος επιφερει σε αντιθεση με τον Σπαρτιατικο,πλαδαροτητα στο σωμα,αδυναμια στην ψυχη,ακολασια,ανανδρια,αδικια και πλεονεξια.»ΜΟΥΣΩΝΙΟΝ

- «Η γενια των Λακεδαιμονιων είναι η πιο τιμημενη και η πιο ενδοξη στην Ελλαδα.Τον Λυκουργο λοιπον που θεσπισε τους νομους και που υπακουοντας σ’αυτους ευτυχισαν οι Λακεδαιμονιοι,και τον θαυμαζω και τον θεωρω στο επακρο τον πιο σοφο.Γιατι εκεινος,χωρις να μιμηθει άλλες πολεις αλλα και νομοθετωντας αντιθετα προς τις περισσοτερες,ανεδειξε την πατριδα του πρωτη στην ευδαιμονια.»Ξενοφών

- «Οι Λακωνικοι ερωτες δεν ειχαν τιποτε το αισχρο αλλα μονο αυτοσυγκρατηση και φιλοτιμια για την αρετη»

- «Ο Λακωνικος τροπος εχει ειλικρινεια και δημιουργει ελευθερους ανθρωπους με αξιοπρεπεια που δεν ντροπιαζουν την ευγενεια ουτε λυγιζουν στην κακοτυχια.»

- «Οι νεοι εκπαιδευονταν και οι μεγαλυτεροι τους διδασκαν,και τα παιχνιδια στον ελευθερο χρονο τους ηταν γεματα αστεια και χαριτωμενες Λακωνικες συζητησεις..»

- «Ο Λυκουργος κατηργησε με το νομισμα και τον δανεισμο που επιφερει χρεη,και από τους ξενους τον εξοργιζαν μονο οσοι διεφεραν ως προς τις ασχολιες και τον τροπο ζωης(πολιτισμος)κι εκεινους τους εδιωχνε όχι επειδη ηθελε να πολεμησει το χρωμα τους η΄τα σωματα τους αλλα επειδη φοβοταν ότι με την συναναστροφη των πολιτων με αυτους θα επελθει ζηλος για τρυφη,μαλθακοτητα και πλεονεξια.»

- «Στη Σπαρτη δεν είναι ντροπη να κυριευει τους νεουςηδονη για δοξα,αλλα ηταν επιθυμητο να ενδιαφερονται για αυτή,να στενοχωριουνται όταν τα μαλωνουν και να υπερηφανευονται όταν τα επαινουν.Τη φιλοτιμια και την αγαπη για νικη επεφερε η Λακωνικη παιδεια μαζι με την περιφρονηση για οποιον είναι τεμπελης και απαθης προς αυτά τα ζητηματα..»

- «Η πολη της Σπαρτης δεν εμοιαζε με ζωη πολης,αλλα με ζωη ενός ασκητικου και σοφου ανθρωπου»
Πλούταρχος Παραλληλοι βιοι

- «Η φιλοσοφια μεταξυ των Ελληνων είναι αρχαιοτερα εις την Λακεδαιμονα και εκει υπαρχουν σοφιστες περισσοτερο από κάθε άλλο τοπο.Αλλα αρνουνται και προσποιουνται ότι είναι αμαθεις,δια να μην φανουν ότι υπερτερουν των υπολοιπων Ελληνων.Κανοντας αυτό καταφεραν να εξαπατησουν τις υπολοιπες πολεις οι οποιες για να μιμηθουν αυτους κατακοβουν τα αυτια τους(φαινιμενο των παλαιστων που εχουν σπασμενα αυτια),αλλοι τυλιγουν τα χερια τους με λουρια(πυγμαχια)αλλοι αγαπουν τα γυμνασια και φορουν κοντα πανοφωρια γιατι νομιζουν ότι με αυτά οι Λακεδαιμονιοι εξουσιαζουν τους Ελληνες.Οι Λακεδαιμονιοι είναι αριστα μορφωμενοι και εις την φιλοσοφια και εις τις συζητησεις και αυτό φαινεται από το εξης.Αν θελησει κανεις να συζητησει με τον πλεον ασημαντο από αυτους,εις τα περισσοτερα σημεια κατά την συζητησην θα εχει την εντυπωση ότι προκειται περι καποιου ανιδεου,αλλα,ξαφνικα,οπου το φερει η σειρα της ομιλιας,πετα αυτος μια φραση αξιολογον,συντομη και περιεκτικη,ωστε ο συνομιλητης του μετα φαινεται σαν παιδι μπροστα του.ΤΟ ΛΑΚΩΝΙΖΕΙΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΛΙΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΠΑΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ.Τετοιους λογους όπως των Λακεδαιμονιων μονο εξαιρετικα μορφωμενος ανθρωπος είναι δυνατον να τους λεγει.Ανθρωποι όπως ο Θαλης,ο Πιττακος,ο Βιας,ο Πρηνευς,ο δικος μας ο Σολων,ο Μυσων κ.α.ηταν ολοι εραστες της Λακωνικης παιδειας.Γι΄αυτό και ειχαν εντονη Λακωνικη βραχυλογια..»Σωκράτης*(Πρωταγορας 342)
(*ο Σωκρατης εθεωρηθηκε από ολον τον αρχαιο κοσμο ως ο σοφοτερος ολων….)

Όλα αυτά είναι καποιες ενδεικτικες παρατηρησεις διοτι εάν μπουμε στην διαδικασια να γραψουμε ότι εχει ειπωθει για την Σπαρτη,θα χαθει το νοημα του κειμενου.Οποιος επιθυμει να ασχοληθει περαιτερω υπαρχει βιβλιογραφια πλουσια.Μονο από τα Λακωνικα απφθεγματα του Πλουταρχου συμπεραινουμε πολύ ευκολα το μεγεθος της διανοιας,ετοιμολογιας,λεκτικης ευστοχιας,σοφιας και ελευθερης παιδειας που διακατεχει έναν Σπαρτιατη.
Επισης μας βοηθουνε να καταλαβουμε το ποσοστο της βλακειας που υπαρχει σε μερικους που ξεστομιζουν αποψεις όπως ότι ηταν αμορφωτοι και ανοητοι αξεστοι και αγροικοι που τους ενδιεφερε μονο η μαχη και ο πολεμος.Παρ΄ολο που πολύ από ολους αυτους γνωριζουν ότι πριν από τον πελοποννησιακο πολεμο,οι Λακεδαιμονιοι ηταν οι μονοι που προτειναν ειρηνη και μαλιστα τρεις φορες με τον Αρχιδαμο.Φυσικα όχι από δειλια,αλλα επειδη ηταν οι μονοι που καταλαβαιναν και γνωριζαν τι σημαινει πολεμος.
Την ισοτητα,την ακριβη και δυσκολοβασταχτη ισοτητα την εφερε πρωτη στον ανθρωπο η νομοθεσια του Λυκουργου.Στην Σπαρτη κυβερνουσαν οι εναρετοι και οι αριστοι,σε αντιθεση με τους υπολοιπους που κυβερνουν οι πλουσιοι.Και δεν μπορει να υπαρξει δημοκρατια οπου υπαρχει οικονομικη ανισοτητα,αφου αυτοματως δεν θα υπαρχει πολιτικη ισοτητα.Ο Πλατων στους νομους του λεει πως δεν υπαρχει δημοκρατια όταν η οικονομικη αποσταση του πλουσιου από τον φτωχο είναι πανω από πενταπλασια.Η αρχαια Σπαρτη,η αρχαιοτερη καταστατικη δημοκρατια στην Ελλαδα και σε ολην την ανθρωποτητα,μια πολιτεια που καλλιεργησε και τιμησε την εννοια της ελευθεριας οσο καμια άλλη πολη,παρουσιαζεται ως ολιγαρχικη και εχει αδικηθει πολλαπλως,η δε πραγματικη της φυση εχει σκοπιμως παραξηγηθει.Το να θεωρει καποιος ότι η περιφημη αγωγη εβασιζετο πανω σε μιλιταριστικη σκληροτητα και όχι στον αυτοελενχο,τον σεβασμο στην οργανικοτητα και την φιλοπατρια,οδηγει σε εσφαλμενη εικονα για την Σπαρτη,εξισου εσφαλμενη με αυτή που εχει διαμορφωσει στους αδαεις η χυδαια μονοθειστικη προπαγανδα για την αρχαια εθνικη ελληνικη θρησκεια.
Το γεγονος ότι η αρχαια Σπαρτη υπηρξε διαφορετικη από αυτή που θελει να πιστεψουμε το συνχρονο καταστημενο,το οποιο προσπαθει να φερει τα παντα στα αθλια μετρα του για να αισθανεται οσο γινεται λιγοτερο αβολα,είναι ξεκαθαρο.Το ιδιο το καθεστος κρυβει τα κοπρανα του πισω από τις αρχαιες κολωνες,για να προσποιηθει το άλλο πρωι ότι εκανε καποια ανακαλυψη.
Αυτό που εδειξε στην ανθρωποτητα και τον ελληνισμο η Σπαρτη,είναι η απολυτη ευθυτης και ελευθεροπρεπεια και μια αρετη μοιρασμενη ισοποσως αναμεσα στην αγαθοτητα και την ανδρεια.
Όλα αυτά επιτηδευμενα αποκρυπτονται επειδη κυριαρχει η φαυλοτης,η χυδαιοτητα και η κτηνωδια,ενώ παντα η πορεια προς τα κατω είναι ταχυτερη και ευκολοτερη.
Η ιστορια που συγγραφουν τα δουλικα του παγκοσμιου καθεστωτος,θα είναι παντα η ιστορια των νικητων,δηλαδη πλεον μια ιστορια που σχεδιαζουν οι πολυμορφοι εκπροσωποι της κτηνωδιας για να εξυπηρετει περαιτερω την κυριαρχια τους.
Η πεμπτουσια της ανθρωπινης υπερβατικοτητας και ανδρειας εκφραζεται με την μητερα των μαχων,τις θερμοπυλες,που όπως επισημανει ο Διοδωρος,παντα θα ζηλευουν οι παντες τους θερμοπυλομαχους. "...Απο που κατεβαζουν και σερνουν οι ποταμοι αυτης της ανθρωπινης δυναμης που ανατρεπει τους νομους της φυσικης μηχανικης?Πως οι λιγοι λιγοστευουν τους πολλους?Η αποκριση της μυθικης φωνης των μηδικων ειναι σταθερα καταφατικη.Το απλο μυστικο της πηγης που παραγει αυτην την θεικη υπερανθρωπινη δυναμη βρισκεται στη μετρια και συσπειρωμενη σταση του ανθρωπου εναντια στην εμφυτη ροπη του για τη ανεση,τον πλουτο, και την τρυφηλοτητα.Απεναντι σε τετοια ιδεωδη παιδειας ο συνχρονος ανθρωπος εχει να αντιπαραταξει το διαμετρικα αντιθετο..τη χρησιμοθηρια,την μαλθακοτητα, και την μαλακυνση.Ο μυθος των μηδικων δημιουργηθηκε απο την σθεναρη σταση του ανθρωπου εναντια στην λαιμαργια του ανθρωπινου φυσικου για πλουτο.Αιτια της κατακρισης ενος τετοιου τροπου ζωης ειναι η γενικη ταση του συνχρονου ανθρωπου να θηρευει τον ακαρπο ευδαιμονισμο με οποιοδηποτε επαισχυντο τροπο.Στη βαση αυτης της δυσφημησης βρισκεται η παρακμη,η αδυναμια,η ακρατεια,η δειλια και πανω απο ολα η πνευματικη αποβλακωση.....Η νομοθεσια του Λυκουργου εδημιουργησε έναν τυπο ανθρωπου εντελως ασυμμετρο,και κατ΄επεκταση ανεφικτο, απεναντι στα γνωρισματα του σημερινου ανθρωπολογικου μοντελου.Το αποτελεσμα αυτου είναι ότι σημερα που ολοι κοστολογουν τις αξιες τους με το χρημα,να λενε μερικοι ότι υπηρχε ισοτητα στη φτωχεια στη σπαρτη θελοντας προφανως να κανουν καποιο συσχετισμο με κομμουνισμο και επομενως δεν ¨περνουσαν¨καλα,όμως δεν μπορουν να καταλαβουν ότι όταν ΟΛΟΙ εχουν οικονομικη ισοτητα και δεν υπαρχει νομισμα,δεν ευσταθει η εννοια του φτωχου αφου δεν υπαρχει ο πλουσιος για να συγκριθει.
Το αγαλματιο του γελωτα που ειχε στηθει από τον Λυκουργο ,σημειο απουσιας κάθε περιττου στοιχειου ευθυμιας στο παιδαγωγικο ιδεωδες της πολιτειας του λυκουργου,συμβολιζει κατι μοναδικο.Απ’όλα τα ζωα ο ανθρωπος μονο γελα,γιατι μονο αυτος αντιλαμβανεται τον ψυχικο πονο και την λυπη καθως και το τελος του.Η αγωγη στη Σπαρτη οδηγησε τον ανθρωπο τοσο κοντα στη φυση,οσο κοντα βρισκονται τα ζωα.Αρκει να μην σχετισουμε απλο’ικα την ανθρωπινη ψυχικη κατασταση με τη κατασταση του ζωου.ΟΙ Σπαρτιατες ηξεραν να γελουν μονο μπροστα στη φοβερη θεα της αληθειας,που κατά κανονα παγωνει τα προσωπα των ανθρωπων.Εκει που οι αλλοι γελουν ο Σπαρτιατης διατηρει σχετικη σοβαροτητα,αλλα εκει που οι αλλοι λυγιζουν και κλαιουν μπροστα σε επικειμενο τελος,τοτε είναι αυτος που χαμογελα..Στις θερμοπυλες,λιγο πριν πεσουν,ο περσης ανιχνευτης τους βλεπει να χτενιζουν τα μαλλια τους και να στολιζουν την οψη τους με εορταστικη σοβαροτητα…


Η αναφορες αφορουν την ενδοξη Σπαρτη.Το να μιλησουμε για τα χρονια του Αγη και του Κλεομενη,οπου «..ο πλουτος συγκεντρωθηκε στα χερια λιγων,η φτωχεια μαστιζε την πολη,κι η πλεονεξια μαζι με την ενασχοληση με ποταπα πραγματα,επεφεραν την τρυφη,την πλαδαροτητα και την πολυτελεια,είναι λαθος.Η Σπαρτη ξεπεσε(και οσο πιο ψηλα βρισκεσαι τοσο μεγαλυτερη είναι η πτωση) από τις περισσοτερες αρετες κανοντας αναξια γι αυτην πραγματα.»Πλουταρχος Αγις-Κλεομενης.Δεν μπορουμε επομενως να λαβουμε ως μετρο αξιολογησης της Σπαρτης αυτά τα χρονια της παρακμης,αλλα θα επικεντρωθουμε στο απογειο της ενδοξης Σπαρτης.
Ολη η δομη της Σπαρτιατικης κοινωνιας στηριζοταν στον απολυτο σεβασμο στους νομους του Λυκουργου.Καμια εξαιρεση δεν ηταν νοητη,γιατι η μια εξαιρεση θα’φερνε την άλλη.Δεν αντλουσαν την δυναμη τους από το πληθος των ανδρων,καθως ησαν οι πιο ολιγαριθμοι,αλλα από αυτό το φρονημα τους και την κοσμοαντιληψη που προσφεραν στην ανθρωποτητα.Το πνευμα του σπαρτιατη είναι αντιδιαμετρικα αντιθετο από την σταση του ¨εφιαλτη¨που προσωποποιει την εννοια της προδοσιας και της χυδαιοτητας.Μια χαμερπης σταση ζωης,το προτυπο της μικροτητας,της ευτελειας,του χαλαρου τροπου,της εμπορικης θεασης της ζωης και του ατομικισμου.Η Σπαρτη υπερεχει επειδη διαφερει και δεν διαφερει επειδη υπερεχει.Ασπιδα της Σπαρτης είναι ο τροπος ζωης της που είναι ο στυλοβατης της ελευθεροπρεπειας.
Η πολύ μαζα της ανθρωποτητας,ψαχνει να βρει ανεκαθεν τροπους λυτρωσης από την τραγικη μοιρα που περιμενει τον ανθρωπο.Επιζητουμε την τερψη της ψυχης και τον ακρατο ευδαιμονισμο που οδηγει σε τρυφη και χαλαρωση.Χρησιμοποιουμε κάθε δυνατο μεσο,την διασκεδαση,το φαγητο,την καλοπεραση,τον ερωτα,την πολυτελεια για να λησμονησουμε το αναποφευκτο,τον θανατο που μας καταδυναστευει ολους από την πρωτη αναπνοη μας και από τοτε που ο Προμηθεας εκλεψε την γνωση από τον Δια και την εδωσε στους ανθρωπους.Υπαρχει διασκεδαση στη Σπαρτη αλλα μονο μετα από σκληρη καταπονηση ψυχης και σωματος,ως ένα μικρο και φευγαλεο δωρο.Δεν ξεχνα ποτε ο Σπαρτιατης να κοιταξει στα ματια τον θανατο και την σκληροτητα της ζωης,και να τους ανταποδωσει ένα υπεροπτικο χαμογελο.Και αυτό το χαμογελο είναι αποτελεσμα της ελευθεριας απεναντι στο φοβο του θανατου,η μεγαλυτερη μορφη ελευθεριας που μπορει να γνωρισει ο ανθρωπος.Πως μπορει αλλωστε να είναι ελευθερος ο φοβισμενος,αυτος που ζει για να φοβαται τον θανατο.Φυσικα όπως αναφερεται στο επιγραμμα των Λακεδαιμονιων που υπηρχε στην Σπαρτη,δεν ηταν πεισιθανατοι.Προτιμουσαν να νικησουν παρα να σκοτωθουν.Αποδεχοντουσαν τον θανατο μονο όταν ηταν αναποτρεπτος και προς οφελος της σεπτης Λακεδαιμονας.Γι αυτό και τον ομηρικο τροπο μαχης και ηρωες όπως ο Κυναιγηρος,μπορει να τον τιμουσαν αλλα δεν τον υιοθετουσαν.Ηταν μια αδελγοτητα πολεμιστων που ειχαν εκλειψει την εννοια δικο μου και δικο σου.Αυτο φαινεται και από το ότι δεν ευσταθουσε η εννοια της μοιχειας.Η σχεσεις γι’αυτους δεν ηταν η κτητικη σταση που επικρατει σημερα και που ουσιαστικα ο καθενας αγαπα μονο τον εαυτο του ικανοποιωντας τις αναγκες του.Αυτος είναι και ο λογος της ζηλειας.

Οι Λακεδαιμονιοι σε αντιθεση με σημερα ειχαν κατανοησει οσο σκεπτονται και ενεργουν για το συμφερον της πολης,αυτή θα είναι ακμαια και δυνατη.Αν όμως σκευτοταν πρωτα τον εαυτο τους και αν υπακουαν στα ενστικτα τους και όχι στους νομους,η πολη θα παρηκμαζε και μαζι με αυτην και ο εκαστοτε πολιτης.Αυτη η αποψη ειχε διατυπωθει και από τον Περικλής στους αθηναιους και φαινεται πως αποτελουσε κοινην παραδοχη σε ολους.
Οσον αφορα μερικους που λενε ότι ειχαν ¨δουλους¨θα πρεπει να εμημερωθουν ότι δεν ηταν δουλοι οι ειλωτες γιατι μπορουσαν να εχουν εγγεια περιουσια και πολεμουσαν μαζι με τους Σπαρτιατες στους πολεμους,που αποδεικνυει ότι δεν ειχαν σχεση με την εννοια του δουλου.Δεν υπηρχε περιπτωση να τους τοποθετουσαν οι σπαρτιατες ως βοηθους στην πλατη τους αν ενιωθαν ότι απειλουνται.Ειχε γινει κατανομη αρμοδιοτητων οπου καποιοι θα ασχολουνταν με γεωργικες εργασιες(ειλωτες),καποιοι με παραγωγη οπλων(περιοικοι)και καποιοι καλουνταν ανα πασα στιγμη να δωσουν την ζωη τους για την προστασια της Λακεδαιμονας(σπαρτιατες ομοιοι).Για την κατανοηση του πως ηταν η σχεση μεταξυ ομοιων και ειλωτων ειναι ενδεικτικο το κατωθι αποφθεγμα,οπου φαινεται καθαρα πως αν ο ειλωτας ειχε την προχειρη εννοια του δουλου οπως δινουν σημερα οι πολλοι,δεν θα τολμουσε να συμπεριφερθει ασχημα σε "αφεντη"και αν το εκανε,μπορουμε να φανταστουμε την συνεχεια.Κρινετε μονοι σας λοιπον.."Οταν ενας απο τους ειλωτες του συμπεριφερθηκε ασχημα του ειπε "Αν δεν ημουν οργισμενος θα σε σκοτωνα.."ΧΑΡΙΛΛΟΣ(Λακων.αποφθ.Πλουταρχος)
Γενικοτερα η κατασταση του δουλου στην αρχαια Ελλαδα ηταν μια μορφη αναγκαστικης εργασιας που εμπεριειχε δικαιωματα και δεν εχει καμια σχεση με την εννοια του σκλαβου που εννοουμε σημερα.Ηταν κυριως αποτελεσμα τυχης το να υπαρξεις δουλος εστω μια φορα.Χαρακτηριστικο παραδειγμα ο Πλάτωνας που υπηρξε τρεις φορες στην ζωη του δουλος.Οποιοι συσχετισμοι λοιπον των συνχρονων για ακρατες και κτηνωδης εκμεταλλευσεις των Ελληνων σε αλλους είναι ανθελληνικες.
Ηττημενος στη ζωη τι αξια εχει να νικησεις στη μαχη.Αγωνας εναντια στον εαυτο σου,εναντιον των ενστικτων,των παθων και των αδυναμιων,Αυτή ηταν η αντιληψη που διαφοροποιησε την Σπαρτη.Δημιουργησαν μια κοινωνια διχως διακρισεις στηριγμενες στον πλουτο.Αυτην την αντιληψη προστατευαν στρατιωτικα.Αυτη την δαδα ανδρειας , ηθικης και λιτοτητας.Με τις πραξεις ξςχωριζει ο αριστος και όχι με τα λογια,γι΄αυτό κανεις Σπαρτιατης δεν εγραψε ποτε τιποτα.Ο,τι ειχε να πει θα το πουν οι πραξεις του.Αυτοι διαβιωναν ολοι μαζι ενώ ολοι οι υπολοιποι συμβιωνουμε χωρια.Ανελιξη χωρις αξιοπρεπεια δεν είναι νοητηκαι αξιοπρεπεια χωρις γενναιοτητα ανεφικτη.Αυτο επιτυνχανεται μονο όταν εχεις ξεπερασει τον φοβο και εκει βρισκεται η επιτυχια τους με την σκληρη εκπαιδευση.Οταν οι αλλοι γονατιζαν από φοβο αυτοι δεν πατουσαν στη γη.Οποιος μαχεται με το κεφαλι ψηλα,οποιος αισθανεται την ιεροτητα της στιγμης,οποιος βγαινει από την μαχη τραγουδωντας όπως οι Λακεδαιμονιοι,εχει κανει ένα βημα στην ατραπο της γνωσης.Η εναρετη ζωη καταξιωνει και η συνεχεις επιδιωξη της αρετης.¨Να επιλεγεις τα δυσκολα για να σφυρηλατεις την αρετη σου¨ελεγε ο Πυθαγόρας.Ζωντας εναρετα εισαι πραγματικος πολεμιστης και όχι απλα συμμετεχοντας σε μια μαχη.Γιατι το να ζεις εναρετα σημαινει να εισαι Ηρακλης και να τα βαζεις με την Λερναια υδρα που αποσυμβολισμενη είναι οι ανρωπινες ορεξεις και αναγκες.Οποιος επιδιωκει την ευτυχια ικανοποιωντας τες,πετυχαινει μονο τον πολλαπλασιασμο τους.
Ο ασιατικος δεσποτισμος, η απολυταρχια και ο το ανθωπινο συνοθηλευμα περιττωματων και μηδενικων που προσωποποιουνται στους διαχρονικους εφιαλτες είναι ο πραγματικος εχθρος της αιωνιας Σπαρτης.
¨Βεβαια μεσα στη βαρβαροτητα και κτηνωδια που μεγαλωνουμε τα παιδια μας,βλαστους απαλους στη διακριση και το γουστο μαχλων τραγων,ποιος τολμα να πιασει στο στομα του τετοιους πολιτες?
Νομιζω πως οι Σπαρτιατες εκεινον που σημερα χλευαζει τη ζωη που εζησαν στην εποχη της ακμης τους,θα τον εκακιζαν στην γλωσσα τους σαν ακρατη,και προς την κοινην απομαλακιζομενον διαιταν..
ΜΗΝ ΜΙΛΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΥΣ!¨Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ
Υ.Γ.1Για εκτεταμενη ανημερωση σχετικα με το πώς ζουσαν οι Σπαρτιατες αναφορα γινεται στο λακεδαιμονιων πολιτεια του Ξενοφωντα ο οποιος ειχε ζησει στη Σπαρτη ένα διαστημα και τα παιδια του παρ’ότι ηταν Αθηναιος,περασαν την Σπαρτιατικη αγωγη)
Υ.Γ.2ΠΗΓΕΣ.Αρχαιες,Λιαντινης,Ρασσιας,Καργακος.
Υ.Γ.3Την εργασια αυτή την αφιερωνω στον παιδικο και αδελφικο μου φιλο Χρηστο,στον Αλφεο και στον Αντρεα..

Παραθετω το κειμενο του Σαραντακου(είναι και ¨λακωνας¨ αν κρινω απ την καταληξη –ακος)και τα συμπερασματα δικα σας..
«Η μελέτη της Σπάρτης και της κοινωνικής δομής της κρύβει αρκετές εκπλήξεις για τον ιστορικό. Εν πρώτοις πρέπει να διευκρινιστεί για ποια Σπάρτη μιλάμε, γιατί η Σπάρτη της αρχαϊκής εποχής σε πολλά σημεία διαφέρει τόσο από τη Σπάρτη των κλασικών χρόνων, που θα 'λεγε κανείς ότι πρόκειται για δυο διαφορετικές πόλεις.(*ασχετα αν μετα μιλα για την παρακμη(εποχη Αγησιλαου-Αγι-Κλεομενη και το παρουσιαζει ότι ετσι ηταν και στην ακμη της η Σπαρτη)Πολύ πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ήδη από τον 6ο π.Χ. αιώνα, η Αθήνα εθεωρείτο το αντίθετο της Σπάρτης σε πολλά πράγ­ματα. Στην πραγματικότητα η Σπάρτη από τον 6ο αιώνα και μετά, ώς το τέλος της ιστορίας της δεν έχει προσφέρει τίποτα στην τέχνη, στην επιστήμη, στη φιλοσοφία, στον πολιτισμό γενικότερα. Ουσιαστικά ποτέ της δεν έπαψε να είναι ένα άθροισμα από πέντε χωριά, που οι κάτοικοι τους διαβιούσαν συνεχώς σε καθεστώς στρατοπέδου. Την πολιτείαν ομοίαν κατεστησάμεθα στρατόπεδο λέει ο Ισοκράτης.Η ευθυμία, τα αστεία και το χιούμορ ήταν επισήμως κατακριτέα και ελαφρώς ύποπτα. Όταν ο Αρχίλοχος ο Πάριος τόλμησε να απαγ­γείλει στο κοινό της Σπάρτης σατιρικό του ποίημα, για το πώς έχασε σε μάχη με τους Θράκες την ασπίδα του αλλά δεν τον ένοιαξε πολύ, γιατί μια και γλίτωσε θα 'βρισκε άλλην, οι Έφοροι, που δεν έπαιζαν με τέτοια «ιερά» θέματα, διέταξαν αμέσως την απέλαση του.Τη Σπάρτη διοικούσε μια σκυθρωπή και καχύποπτη ολιγαρχία, που είχε επιβάλει σε όλους την ισότητα, αλλά μιαν ισότητα στη φτώ­χεια, στη σκληραγωγία και στην αμάθεια. Σ' όλους ανεξαιρέτως τους Σπαρτιάτες απαγορευόταν να ταξιδεύουν έξω από την επικράτεια χω­ρίς ειδική άδεια, που σπανιότατα δινόταν. Ομοίως, ούτε οι ξένοι μπο­ρούσαν να μπουν και να μείνουν για πολύ στο σπαρτιατικό κράτος.Η διοίκηση ήθελε να ξέρει κάθε κίνηση και κάθε ενέργεια των πάντων. Δεν υπήρχε δυνατότητα ατομικής ζωής και για όλες τις πρά­ξεις του ο κάθε Σπαρτιάτης έπρεπε να παίρνει την έγκριση των κρα­τούντων. Ουδείς ην αφειμένος ως εβούλετο ζειν λέει ο Πλούταρχος.(*Μηπως όμως αναφερεται στην αναρχια κ.Σαραντακο και στο να κανει κανεις ο,τι γουσταρει?)Όταν ο Αγησίλαος αντελήφθη κάποιους Σπαρτιάτες να κάνουν κάτι το τελείως αθώο(?), αλλά με δική τους πρωτοβουλία και χωρίς εντολή, δεν τους είπε τίποτα, αλλά τη νύχτα έστειλε στρατιώτες και τους σκό­τωσαν.Ταυτόχρονα τη διοίκηση χαρακτήριζε η απόλυτη αδιαφάνεια και μυστικότητα στις αποφάσεις και στις ενέργειες. Ο Θουκυδίδης(*Αθηναιος του οποιου η στρατηγια του ειχε αφαιρεθει εξαιτιας της ηττας του από τον Βρασιδα και τους Σπαρτιατες.Ποσο γνωστης και αντικειμενικος ηταν?Σιγουρα παντως δεν ηταν σαν τον Ξενοφων που εζησε στη Σπαρτη και ξερει τι γραφει..)περι­γράφει εκτενώς της πολιτείας το κρυπτόν, τονίζοντας ότι η Εκκλησία του Δήμου στη Σπάρτη είχε καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα. Σπανι­ότατα συνερχόταν, κανείς εκτός από τον εισηγητή δε ζητούσε το λόγο και οι αποφάσεις δεν παίρνονταν με ψηφοφορία παρά «δια βοής», και ήταν πάντα επικυρωτικές των προτάσεων των εφόρων. Μία και μόνη φορά μίλησε εκτός από τον εισηγητή και άλλος ένας και έγινε ψηφοφορία, αλλά και πάλι όλοι ψήφισαν ομόφωνα την εισήγηση.Ζώντας ανάμεσα σε υποδουλωμένους πληθυσμούς (τους περίοι­κους και τους είλωτες), που ήταν τουλάχιστον πενταπλάσιοι σε αριθ­μό, οι Σπαρτιάτες ασκούσαν συνεχή και απίστευτα σκληρή τρομοκρα­τία σε βάρος τους. Κάθε χρόνο οι έφοροι κήρυτταν την «Κρυπτεία» κατά των ειλώτων. Ήταν μια επιχείρηση που γινόταν κρυφά τη νύχτα με σκοπό την εξόντωση των πιο θαρραλέων και πιο ρωμαλέων (και γι' αυτό επικίνδυνων για το καθεστώς) ειλώτων.Κατά το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού Πολέμου συνέβη ένα απαίσιο γεγονός, που μας το μαρτυρεί ο Θουκυδίδης. Οι είλωτες όπως και οι περίοικοι είχαν στρατευθεί και είχαν πολεμήσει γενναία για τη Σπάρτη και οι έφοροι κάλεσαν όσους είλωτες διακρίθηκαν να τους ανταμείψουν. Παρουσιάστηκαν δύο χιλιάδες είλωτες.Οι έφο­ροι τους στεφάνωσαν, τους άφησαν να παρελάσουν στο κέντρο της Σπάρτης και τους υποσχέθηκαν ότι θα τους ελευθέρωναν. Τη νύχτα όμως και οι δύο χιλιάδες εξαφανίστηκαν(?)(*μηπως τους πηραν εξωγηινοι?) και κανείς δεν έμαθε ποτέ, με ποιόν τρόπο και σε ποιο μέρος θανατώθηκαν!Αλλά και η θρυλούμενη ισότητα των Σπαρτιατών ήταν ψέμα. Ορι­σμένοι, και πρώτοι οι ελέγχοντες την πολιτεία έφοροι, ήταν «πιο ίσοι από τους ίσους» για να θυμηθούμε τον Όργουελ. Και προνόμια με­γάλα είχαν, και περιουσίες τεράστιες είχαν συγκεντρώσει, αλλά και τους δημόσιους πόρους και χρήματα σπαταλούσαν χωρίς έλεγχο.(*ΣΕ ΠΟΙΑ ΕΠΟΧΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ??ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΑ ΟΛΑ ΕΙΧΑΒ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ) Κι όταν κάποτε το κακό έφτασε στο απροχώρητο και βρέθηκαν κάποιοι σαν τον Άγη και τον Κλεομένη να ανασυγκροτήσουν το καθεστώς και να κάνουν αληθινή ισότητα, οι έφοροι και οι περί αυτούς πλουτίσα-ντες τους σκότωσαν. Κι αυτό σήμανε και το τέλος της Σπάρτης.Το πρόβλημα είναι πως για τη Σπάρτη, την ιστορία της και την κοινωνική της δομή δεν έχει γράψει κανένας Σπαρτιάτης ούτε μία γραμμή. Όσα ξέρουμε τα έχουν γράψει ξένοι, ιδίως Αθηναίοι ή φιλο-Αθηναίοι. Έτσι μας εντυπωσιάζουν κάποιες αντιφάσεις, όπως για παράδειγμα το ότι υπήρχε άγαλμα του Γέλωτος και είναι τουλάχιστον περίεργο να τιμάται το γέλιο σε μια σκυθρωπή πόλη, που οι άρχοντες της δε σήκωναν τα αστεία.Πολύ σημαντικότερη όμως είναι η ανακολουθία που διαπιστώ­νουμε, εξετάζοντας τη θέση των γυναικών στη Σπάρτη. Θα περίμενε κανείς πως στη δημοκρατική Αθήνα οι γυναίκες θα ήταν πιο ελεύθε­ρες παρ' ό,τι στην ολιγαρχική Σπάρτη. Εντούτοις συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Στην Αθήνα η γυναίκα δεν είχε κανένα πολιτικό ή κοινω­νικό δικαίωμα. Αντίθετα στη Σπάρτη οι γυναίκες είχαν πολύ μεγάλες ελευθερίες. Όχι* μόνο διατηρούσαν τα δικαιώματα τους στην πατρική περιουσία, αλλά μπορούσαν και παντρεμένες να αποκτήσουν δικιά τους. Έτσι, τον καιρό του Άγη και του Κλεομένη τα περισσότερα χω­ράφια της Λακεδαίμονας ανήκαν σε Σπαρτιάτισσες.Πολύ μεγάλες ήταν και οι σεξουαλικές ελευθερίες των γυναικών της Σπάρτης. Το λεγόμενο ότι «στη Σπάρτη δεν υπήρχαν μοιχοί» δεν έχει καμιά σχέση με την συζυγική πίστη, αλλά υποδήλωνε ακριβώς το αντίθετο. Δεν υπήρχε η έννοια της μοιχείας, γιατί οι Σπαρτιάτισσες μπορούσαν ελεύθερα να έχουν ερωτικές σχέσεις με άλλους άντρες,(*ουδεν σχολιον.Αμμετρη η ασχετοσυνη..) παντρεμένους και μη. Όταν μάλιστα, στον Β' Μεσσηνιακό Πόλεμο, οι άντρες τους λείψανε πολλά χρόνια μακριά τους, οι Σπαρτιάτισσες δέχτηκαν τις ερωτικές περιποιήσεις των ειλώτων, χωρίς καμιά συνέπεια σε βάρος τους, μολονότι από όλη αυτή την ιστορία γεννήθηκαν πολλά παιδιά, οι λεγόμενοι Παρθενίαι, τους οποίους τελικά η πολι­τεία, μη μπορώντας να τους εξομοιώσει με τους πατεράδες τους αλλά μη θέλοντας να τους κάνει ισότιμους με τους άλλους Σπαρτιάτες, τους ξεφορτώθηκε στέλνοντας τους να ιδρύσουν στη Μεγάλη Ελλάδα την αποικία του Τάραντα.Αυτή η ελευθερία εκφραζόταν και στη γυναικεία αμφίεση. Δυο χιλιάδες χρόνια πριν εφευρεθεί η «μίνι» φούστα, οι Σπαρτιάτισσες φορούσαν τις φαινομηρίδες, που ήταν πολύ κοντοί χιτώνες, που όχι μόνο άφηναν τους μηρούς των γυναικών ακάλυπτους, αλλά ήταν και σχιστοί στο πλάι, περίπου ώς τη μέση.Εκτός αυτού σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούσαν (οι νέες κοπέ­λες φυσικά) να κυκλοφορούν τελείως γυμνές. Αυτό το θέσπισε, κατά την παράδοση, ο Λυκούργος, αρχικά μόνο κατά τα στρατιωτικά γυ­μνάσια των νεαρών, θέλοντας έτσι να τους εξασκήσει ώστε να προσέ­χουν τα παραγγέλματα του «επιλοχία», όταν γύρω τους στις κερκίδες του σταδίου, στέκονταν εκατοντάδες ολόγυμνα κορίτσια.Η ιδιάζουσα ελευθερία των γυναικών στη Σπάρτη, που σκανδάλι­ζε τους Αθηναίους δεν ήταν η μοναδική περίπτωση στην Αρχαία Ελ­λάδα. Μολονότι στις περισσότερες ελληνικές χώρες η γυναίκα ήταν πλήρως υποδουλωμένη στον άνδρα, σε ορισμένες άλλες απολάμβανε σημαντική ισοτιμία μ' αυτόν. Εκτός από τη Σπάρτη και σε άλλες δω­ρικές πόλεις, όπως στο Άργος, τη Γόρτυνα της Κρήτης (και σε όλη την Κρήτη γενικώς), αλλά και σε αιολικές, όπως στις πόλεις της Λέσβου, οι γυναίκες είχαν εξέχουσα θέση.Στη Λέσβο επίσης οι γυναίκες ήταν πολύ πιο ελεύθερες, όχι μόνο από τις Ατθίδες αλλά κι από τις περισσότερες Ελληνίδες. Μπορού­σαν να μορφωθούν, διατηρούσαν τα δικαιώματα τους στην πατρική εξουσία και είχαν κοινωνικές δραστηριότητες. Φαίνεται πως στη δω­ρική και στην αιολική φυλή επιβιώσανε πολλοί θεσμοί και συνήθειες της παλαιότερης μητρογραμμικής κοινωνίας, που επικρατούσε κατά την προϊστορική εποχή στο Αιγαίο.

Υ.Γ Για αψογη αναληση του τι εστι Σπαρτη δειτε το παρακατω βιντεο με τον πλεον αρμοδιο αναλυτη και μεγαλο συνχρονο φιλοσοφο Δ.ΛΙΑΝΤΙΝΗ:http://video.google.com/videoplay?docid=-6941156671492100116&hl=en&emb=1

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ΕΚΓΥΜΝΑΣΗ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ.


."Οσον αφορα την γυμναστικη θα πρεπει να την θεωρουμε επιστημη και καθολου κατωτερη τεχνη απο οποιαδηποτε αλλη."

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ.


Ενα απο τα σημαντικοτερα θεματα των αρχαιων Ελληνων ειναι η εκγυμναση του σωματος που ειχε σκοπο το αποτελεσμα της αρμονιας.Δεν χωρουσε για τον Ελληνα η μονοπλευρη αντιληψη μιας ανθρωπινης οντοτητας που ειναι μονο πνευματικη η΄μονο γυμνασμενη.Η αρμονικη συζευξη αυτων των δυο ηταν το επιθυμητο αποτελεσμα.Η γυμναστικη ηταν για τους αρχαιους το κυριοτερο μεσω αγωγης των νεων και γι΄αυτο υπηρχαν παρα πολλα δημοσια γυμναστηρια.Εργο των παιδοτριβων και γυμναστων ηταν "καλους τε και ισχυρους ποιειν τους ανθρωπους τα σωματα."(Πλατων).

Ολοι οι γνωστοι φιλοσοφοι και πολιτικοι της αρχαιοτητας,ειχαν πολλες διακρισεις σε αγωνισματα παλης,πυγμαχιας και παγκρατιου.Οπως επισης ηταν κορυφαιοι πολεμιστες(με εξαιρεση καποιων λιγων οπως ο Διογενης που ως αναρχικος φιλοσοφος αδιαφορουσε για τα κοινα)με ανδραγαθηματα φοβερα οπως αυτο του Σωκρατη οταν ελαβε μέρος στη Μάχη της Ποτίδαιας (432 π.Χ.), όπου εσωσε από βεβαιο θάνατο τον Αλκιβιαδη μενωντας μονος και πολεμωντας με απαραμιλλο θαρρος. Τη "χάρη" αυτή ανταπέδωσε στο Σωκρατη ο Αλκιβιαδης στη Μάχη του Δηλίου (424 π.χ.)

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ

Το παγκράτιο ήταν το αγαπημένο άθλημα των αρχαίων φιλοσόφων γιατι αποτελουσε την μεσοτητα αναμεσα στην παλη και την πυγμαχια.Ο παγκρατιαστης ηταν ανωτερος στην πυγμαχια απο εναν παλαιστη και ανωτερος στην παλη απο εναν πυγμαχο.Ο Σωκρατης ανέφερε: "Οσοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη σύνεση και την αρετή της ευγένειας της άθλησης, αλλά σπαταλούν άσκοπα το χρόνο τους σε συμπόσια και παρόμοιες καταστάσεις, βαίνουν προς την καταστροφή, εξαπατώντας τον εαυτό τους σε όλη τους τη ζωή. Χτυπιούνται μεταξύ τους σαν να είχαν σιδερένια κέρατα και όπλα κι αφανίζονται από την ίδια την απληστία τους".Ο μυθιστοριογράφος Απολλόδωρος αναφέρεται στον Ηρακλή που τσάκιζε τα πλευρά τών αντιπάλων του, υπόδειγμα "ηρωικό" για τους αθλητές « Ο Σωκράτης ήταν παγκρατιστής. Ο Πλάτων το ίδιο και παλαιστής. Μάλιστα, υπήρξε δύο φορές ισθμιονίκης και μία πυθιονίκης, με μία νίκη στο παγκράτιο και δύο στην πάλη. Τ’ όνομά του δεν ήταν Πλάτων. Επονομάσθηκε έτσι επειδή ήταν πλατύς, ευρύς στο στήθος. Ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας το διδάχθηκε και το έμαθε στον στρατό του. Η λέξη παγκράτιον είναι σύνθετη από τον παν και το κρατώ. Ο Δίας απεκαλείτο Ζευς Παγκράτης, δηλαδή Παντοδύναμος. Ηταν το πιο δημοφιλές άθλημα στη αρχαιότητα O ιστορικός Φιλόστρατος το χαρακτηρίζει ως “το εν Oλυμπία το κάλλιστον”.

Το παγκράτιο υπήρξε, αναμφισβήτητα το μεγαλοπρεπέστερο, θεαματικότερο και διακριτικότερο αγώνισμα στην Ολυμπία, κι αυτό διότι δεν είναι τυχαίο που το χαρακτηρίζει ως το κάλλιστον, ο Φιλόστρατος. Παγκράτιο, λέξη σύνθετη από το παν + κράτος = αυτός που εξουσιάζει, που έχει την απόλυτη δύναμη. Ζευς παγκρατής, ήταν η ιδιότητα που είχαν προσδώσει στον Δία οι Έλληνες καθώς αυτός εξουσίαζε τα πάντα! Αργότερα, οι χριστιανοί δίδουν τον χαρακτηρισμό αυτόν στον Θεό, Παντοκράτορα! Ουσιαστικά, θα μπορούσαμε να πούμε, σε αθλητικά πλαίσια, ότι το παγκράτιο αποτελεί «μάχη υποταγής», αγώνας όπου ο κάθε αθλητής προσπαθεί να υποτάξει τον αντίπαλο.Ο λεξικογράφος Σουίδας, αναφέρει για τον παγκρατιαστή: «..ταις χερσί και ποσί πυκτομαχούσι» δηλαδή αυτός που μάχεται κτυπώντας με τα χέρια και τα πόδια.
«Παγκρατής» είναι ο τα πάντα κρατών, σύμφωνα με τον σχολιαστή του Σοφοκλή. Ο σχολιαστής του Αισχύλου γράφει ότι ο Ζευς καλείται «παγκρατεύς», διότι επικρατεί, κυριεύει και βασιλεύει πάνω σε όλους. Την Αθηνά, ο Αριστοφάνης στις «Θεσμοφοριάδουσες» ;, την αποκαλεί «παγκρατές κόρα» (πανίσχυρη κόρη) του Δία «παγκρατές Ζευς». Για τον Ηρακλή λέγανε ότι «παγκρατές ήτορ έχων», ότι έχει πανίσχυρη καρδιά!
Ας δούμε όμως τι λένε οι αρχαίοι για το άθλημα του παγκρατίου.
Ο Αριστοτέλης, στην ρητορική του αναφέρει: «ο θλίβειν και κατέχειν δυνάμενος παλαιστικός, ο δε ως αι τηι πληγήι πυκτικός, ο δ’ αμφότεροις παγκρατιαστικός» (παλαιστής είναι αυτός που μπορεί να αρπάζει και να περισφίγγει τον άλλον, πυγμάχος είναι αυτός που καταφέρει πληγές με κτυπήματα, ενώ αυτός που αγωνίζεται και με τους δύο τρόπους είναι παγκρατιαστής).
Ο σχολιαστής στον Πλάτωνα μας δίνει τον ορισμό: «..εστί Δε τούτο αγών της εξ ατελούς πάλης και ατελούς πυγμής συγκείμενος» (Πολιτ. 386 )
Ο Πλούταρχος: « ότι γαρ μέμικται το Παγκράτιον εκ τε πυγμής και πάλης»
Κατά τον Φιλόστρατο η πάλη, η πυγμή και το παγκράτιο μπήκαν στους Ολυμπιακούς αγώνες για πολεμική χρησιμότητα αφού κατά τον συγγραφέα, στο Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες: «κλασθέντων αυτοίς ξιφών τε και δοράτων, πολλά ταις χερσί γυμνάς έπραξαν .... πάλη και παγκράτιο ως ες το πρόσφορον το πολέμω εύρηται...» (Γυμν.11 )
Ο Πλούταρχος το επιβεβαιώνει: «ταύτα μη τα πάντα μιμήματα δοκεί και γυμνάσματα των πολεμικών είναι» (Ηθικά 639Ε)
Ο Φιλόστρατος επίσης, καταδεικνύοντας το καλύτερο αγώνισμα στην Ολυμπία λεει χαρακτηριστικά: «εις αυτά ήκεις Ολυμπία και των εν Ολυμπίαι το κάλλιστον τουτι γαρ δη ανδρών το Παγκράτιον» (Εικόνες Β΄1)
Στην αρχαία Ελλάδα, πίστευαν ότι όλα τα αθλήματα γεννήθηκαν από κάποιον θεό. Για το Παγκράτιο, πίστευαν ότι το εφεύρε ο ήρωας Θησέας, ο οποίος νίκησε τον Μινώταυρο με τέχνασμα Παγκρατίου (Πλούταρχος). Ο σχολιαστής του Πινδάρου αναφέρει: «...ο Θησεύς ο Αθηναίος ... ηνίκα γαρ εν τω Λαβυρίνθω εξησθένει προς την ισχύν του Μινωταύρου, παγκρατίω αυτόν διαπαλαίων περιγέγονεν, ου γαρ είχε μάχαιραν...»
Κατά τον Παυσανία το επινόησε ο ήρωας - ημίθεος Ηρακλής.
Στον σχολιαστή του Πίνδαρου (Νεμ.3,27) αναφέρεται ότι σύμφωνα με τον Αριστοτέλη το αγώνισμα του παγκρατίου έγινε «έντεχνο», από παλαιότερη μορφή που είχε, και διαμορφωτής αυτού θεωρείται ο Λεύκαρος ο Ακαρνάνας!
«...ο Δε Λεύκαρον φησι τον Ακαρνάνα πρώτον έντεχνον το παγκράτιον ποιήσαι». Αριστοτέλης
"Οι παγκρατιαστας επρεπε να διδασκονται τα πιο δυσκολα γυμνασματα και φυσικα να αντεχουν εις τους πονους και να μην λαμβανουν υποψιν των τας πληγας εκ των χτυπηματων,δια να εχουν ετσι την δυνατοτητα να ανταποκρινονται εις πασης φυσεως δυσκολιες"ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

"Γνωριζω παλαιστας και παγκρατιαστας που συχνα επιδιωκουν εκτος απο αγαπην δια την τιμην και ζηλον δια την νικην μεχρι του σημειου θανατου,οταν τα σωματα τους εχουν παραδωσει καθε δυναμη και συνεχιζουν να αναπνεουν και να εφαρμοζουν λαβες πνιγμου μονο με το πνευμα τους,ενα πνευμα το οποιο εχουν εθισει να περιφρονει τον φοβο με καθε δυνατοτητα..αναμεσα εις αυτους τους αγωνιστας ο θανατος δια την αποκτηση ενος κλαδου ελιας η' σελινου ειναι ενδοξος και μεγαλοπρεπος."ΦΙΛΩΝ Ο ΙΟΥΔΑΙΟΣ


Εκείνο που ενθουσίαζε τους θεατές, ήταν ο συνδυασμός του τρίπτυχου: φυσική ικανότητα, πνευματική διαύγεια και ηθική τελειότητα. Τα αγωνίσματα της πάλης και της πυγμής έφτασαν στο σημείο να περιορίζουν σημαντικά τις κινήσεις των αγωνιζομένων με αποτέλεσμα να καταπνίγουν την ολοκλήρωση του θεάματος που περίμεναν και απαιτούσαν οι θεατές αλλά και που επιζητούσαν οι αθλητές. Το παγκράτιο αντίθετα έφτανε σε αυτή την ολοκλήρωση του θεάματος, με την ελευθερία που παρείχε στους αγωνιζομένους, οι οποίοι, αν και επιχειρούσαν επικίνδυνες λαβές και κτυπήματα, εν τούτοις ποτέ δεν είχαν ως στόχο την εξόντωση του ανταγωνιστή, όπως αρκετές φορές συμβαίνει και σήμερα σε παρόμοιους επαγγελματικούς - επίλεκτους αγώνες που θυμίζουν περισσότερο Ρωμαϊκή αρένα παρά πεδίο δόξης και ευγενούς άμιλλας.
Το να φτάσει όμως ένας αθλητής, στο σημείο να δέχεται χτυπήματα και λαβές σκληρά και επικίνδυνα, χωρίς να δημιουργείται μέσα του η επιθυμία να εξοντώσει αυτόν που του τα επιφέρει, χρειάζεται τεράστια ψυχική προετοιμασία. Και αυτή ακριβώς, επιτυγχάνονταν στις παλαίστρες, στους χώρους δηλαδή εκείνους που κυριαρχούσε πρώτα η φιλοσοφική διδασκαλία και έπειτα οι αγώνες.

Στην παλαίστρα, κάθε κτύπημα παγκρατιαστή στον ανταγωνιστή του, είναι και ένα σφυρηλάτημα στην ψυχική αντοχή, στο σθένος, στην υπομονή, στην εγκαρτέρηση, στην αυτοπεποίθηση, στην αυτοσυγκράτηση, στην αυτοκυριαρχία. Κάθε λαβή υποταγής, είναι και ένα μάθημα για τον εγωισμό του, για τα όρια του που οδηγεί στην αυτογνωσία. Η μεγάλη δύναμη, τότε μόνο αποβαίνει ωφέλιμη, όταν διατίθεται για αγαθές, ανθρωπιστικές και πατριωτικές πράξεις. Και οι παγκρατιαστές, αυτήν ακριβώς την διδασκαλία την είχαν ως ευαγγέλιο, ως αρχή, ως άπαν! Γι αυτό το παγκράτιο δεν ήταν μόνο ένα απλό θεαματικό αγώνισμα. Ήταν μια ολοκληρωμένη φιλοσοφική θεώρηση της ίδιας της ζωής με τους κανόνες της, τους οποίους ο παγκρατιαστής, πρέπει να σέβεται και να αγωνίζεται για την επικράτηση τους. Κι αυτή ακριβώς ήταν η φιλοσοφία που ήταν και το ουσιαστικό πνεύμα της Ολυμπιακής Ιδέας, η οποία ξεσήκωνε τα πλήθη απο ενθουσιασμό και είναι αυτή που με τόση γλαφυρότητα έχουν αποδώσει ιστορικοί και συγγραφείς, όπως με την περίπτωση του Αρριχίων του Φυγαλέα, 2 φορές Ολυμπιονίκη στο παγκράτιο, ο οποίος στην τρίτη Ολυμπιάδα το 564 π.Χ. υπακούοντας στην προτροπή του προπονητή του Εριξία «ως καλόν εντάφιον τον εν Ολυμπία μην απηπείν» έφτασε στο σημείο «και νεκρός εστέφθη». Όσον αφορά τα τεχνάσματα που εφαρμόζονταν στο παγκράτιο και ήταν τόσα «ων ουκ έστιν αριθμός» ήταν εκείνα που προσέδιδαν την ιδιαίτερη αίγλη, επιβεβαιώνοντας την ελευθερία του αθλήματος, αλλά και εκείνα που οι θεατές, περίμεναν κάθε φορά με αδημονία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δουν πρωτοεμφανιζόμενα για να θαυμάσουν και να επευφημήσουν. Να πούμε ότι σχολές παγκρατίου που απέκτησαν μεγάλη φήμη, ήταν αυτές των Αθηνών, της Ρόδου, της Αίγινας, των Θηβών, των Συρακουσών και της Αλεξάνδρειας. Τέλος ας τονιστεί και το γεγονός ότι τον Ολυμπιονίκη παγκρατιαστή οι θεατές αποκαλούσαν «ισόθεο», η δε πόλη καταγωγής του γκρέμιζε ένα μέρος των τειχών της για να περάσει μέσα Αυτός.



ΠΥΓΜΑΧΙΑ

Η πυγμαχία ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα αθλήματα των αρχαίων Ελλήνων, που πρώτοι απ' ότι φαίνεται την καθιέρωσαν και που διεξαγόταν σε κάθε Ολυμπιακό αγώνα.Στα ομηρικά έπη συναντάται αγώνισμα το οποίο τελέσθηκε δίπλα στην πυρά του Πατρόκλου, όπου νίκησε ο υιός του Αλκίνοου ο Λαοδάμας . Έφορος και προστάτης της πυγμής ήταν ο Απόλλων. Για τον λόγο αυτόν και ο Αχιλλεύς καλεί τους Αχαιούς στο αγώνισμα αυτό, ώστε να φανεί σε ποιόν ο Απόλλων θα δώσει καρτερία, και επιμονή. Αυτό διότι ο Απόλλων φόνευσε τον Φορβάντα στην πυγμή, ο οποίος άριστος πύκτης φόνευε τους αντιπάλους του, μέχρι τη στιγμή κατά την οποία θέλησε να προκαλέσει ακόμη και τους Θεούς των οποίων την εκπροσώπηση ανέλαβε ο Απόλλων.Εφευρέτης της πυγμής από τους Έλληνες θεωρείτο ο Πολυδεύκης(Διόσκουροι Πολυδεύκης.) Ο Φιλόστρατος την παρουσιάζει ως λακωνικό εύρημα, το οποίο μεταχειρίσθηκαν οι Λακεδαιμόνιοι για να συνηθίζουν τα χτυπήματα στο πρόσωπο, καθ' όσον στην αρχή δεν φορούσαν κράνη για να προφυλάσσονται. Ο Πλάτων αποδίδει την εφεύρεση του αγωνίσματος στον ομηρικό ήρωα Επειόν, γιο του Πανοπέως.Στον δε Aμυκο γιο του Ποσειδώνος και της Νύμφης Βυθινίδος έλεγαν ότι ανήκει η εφεύρεση των πυκτικών ιμάντων. Οι ιμάντες ήταν ταινίες δερμάτινες, οι οποίες καλούνταν στρόφια, τις οποίες έδεναν γύρω από το περικάρπιο, τον καρπό και μέχρι του πήχεως ενώ τα δάχτυλα αφήνονταν ελεύθερα. Aπό τους ομηρικούς χρόνους, όταν ο Ευρύαλος αφού φόρεσε το ζώμα, πήρε και ιμάντες για να περιδέσει τα χέρια του. Αργότερα, οι ιμάντες αυτοί, οι οποίοι καλούνταν μαλακότεροι ή μιλειχείς, κλήθηκαν οξείς διότι προστέθηκαν εξογκώματα εφ' όσον το χέρι οπλίζονταν.Τους εναγώνιους νόμους και διατάξεις της αρχαίας πυγμής όρισε ο Ονομαστός Σμυρναίος, ο οποίος νίκησε στην Ολυμπία στην 23ή ολυμπιάδα το 688 π.Χ. Λόγω του γεγονότος ότι οι εναγώνιοι νόμοι και διατάξεις δεν είχαν την πληρότητα της πάλης, δεν προστάτευαν τους αγωνιστές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι παρατηρούνται πολλοί σοβαροί τραυματισμοί. Για τον λόγο αυτόν οι πύκτες φορούσαν τις καλούμενες αμφώτιδες για προστασία της κεφαλής.

ΠΑΛΗ

Η πάλη ηταν ένα αρχαίο ολυμπιακό άθλημα, στο οποίο δυο άνδρες πάλευαν και ο δυνατότερος στεφόταν νικητής. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τον νικητή της πάλης, σπουδαιότερο όλων, αυτός είναι και ο λόγος που στο αρχαίο ολυμπιακό πένταθλο, ο τελικός νικητής ήταν ο νικητής του 5ου στη σειρά αγωνίσματος, της πάλης.Κατα τον Φιλοστρατο η πιο επιπονη προπονηση ηταν της παλης.Το παγκράτιο στην Αρχαία Ελλάδα ήταν μια μορφή πάλης.

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

"Τι πρεπει λοιπον να πιστευουμε για την γυμναστικη?Τι αλλο απο το να την θεωρουμε επιστημη που προερχεται απο την συνθεση της παιδοτριβικης και ιατρικης?Σχετικα με την παιδοτριβικη εχει να κανει με την συστηματοποιηση γνωσεων πανω στην διαμορφωση του σωματος,ενω σχετικα με την ιατρικη αναφερομαι σε αρρωστιες και παθησεις που με γνωση και εξασκηση σωστης γυμναστικης-διατροφης μπορουν να αποφευχθουν.Συμφωνα με την παραδοση πρωτος ο Προμηθέας ασχοληθηκε με την γυμναστικη.Στην συνεχεια ο Ερμήςγυμνασε κι αλλους και ηταν ο πρωτος που δημιουργησε την παλαιστρα.Οι Λακεδαιμονιοι ηθελαν οι γυμναστες να γνωριζουν και πολεμικη τακτικη,διοτι θεωρουσαν ακομη και τους αγωνες πολεμικη εξασκηση.Ακομη και τον χορο,την πιο αμεριμνη εκδηλωση τον συσχετιζαν με πολεμο και χορευαν με τροπο σαν να παλευουν.Οι Λακεδαιμονιοι γυμναζονται με αυτον τον τροπο,οχι για χαρη αγωνων αλλα για αποκτηση ανθεκτικοτητας."Φιλόστρατος,γυμναστικος

"Η γυμναστικη ειναι ανωτερη απο την ιατρικη διοτι ειναι προτιμοτερο να εχει κανεις υγεια,παρα να προσπαθει να την ανακτησει και επιφερει την αρμονια του φυσικου καλλους που δεν προερχεται απο επιπλαστες μεθοδους."Σωκρατης,Γοργιας 464 c

ΣΚΟΠΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Η κάθοδος του Θεού στον άνθρωπο γίνεται με την ενέργεια της δημιουργικής έκχυσης θεϊκής ενέργειας. Αντίθετα η άνοδος του ανθρώπου προς το Θεό επιτυγχάνεται με την λεγόμενη ηθική υπέρβαση, η οποία προϋποθέτει το στοιχείο του αγώνα.
Ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται ως σωματικό, ψυχικό και πνευματικό ον. Όλα αυτά τα στοιχεία του, συμμετέχουν στον αγώνα της υπέρβασης: στους σωματικούς, ψυχικούς και πνευματικούς αγώνες αντίστοιχα.
Οι αρχαίοι Έλληνες ζώντας στο φυσικό περιβάλλον, κατανόησαν νωρίς το πνεύμα του αγώνα αυτού για την υπέρβαση. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο αγώνας αυτός προϋποθέτει το "μόνος προς μόνον". Οι Ολυμπιακοί αγώνες υπηρέτησαν το πνεύμα αυτό καθώς το σώμα ήταν το μέσο της πράξης αυτής και η ολοκληρωμένη πνευματική υπέρβαση ο στόχος της. Ο αθλητής προσαρμόζοντας την έννοια της νίκης στο υλικό μέρος του αγώνα, άνοιγε τον νου για την πιο μεγάλη νίκη. Στην ένωση με το όντως ον. Το παράδειγμά του θα το μετέφεραν σε όλα τα επίπεδα, και θα το μιμούνταν οι επόμενοι.
Οι Χριστιανοί ως γνωστόν, εννοιοποίησαν τη φύση, δίνοντας Αρχή και Τέλος, Δημιουργό και Κρίση. Ο Ιησούς Χριστός, ως ο Θεάνθρωπος, (Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος) είναι το αιώνιο ηθικό πρότυπο ανθρώπινης υπέρβασης, και θεϊκής ομοίωσης. Είναι ο αγώνας.
Ο Μέγα Αντώνιος, μας λέει στην φιλοκαλία "Οι εν Ολυμπίοις αγωνιζόμενοι, ουκ επί τη του ενός ή δευτέρου ή τρίτου νίκη στεφανούνται αλλ όταν πάντας τους αγωνιζομένους αυτοίς νικήσωσιν ούτω τοίνυν χρη, έκαστον θέλοντα υπό του Θεού σταφανωθήναι, γυμνάζειν την αυτού ψυχήν επί το σωφρονείν ου μόνον περί τα σωματικά, αλλά και περί κέρδη. Και αρπαγάς και φθόνον και περί τροφάς και κενάς δόξας και λοιδορίας και θανάτους και όσα τοιαύτα εστίν". Σημαντικό το απόσπασμα αυτό καθώς αποκαλύπτει, φωτίζει και τελειοποιεί τα πάντα.
Η Ασκητική επομένως ως κίνηση προέβαλε έναν και μόνο σκοπό. Την ομοίωση του ανθρώπου με το Θεό. Η πορεία είναι σαφής: ο άνθρωπος πιστεύει (οντολογική υπέρβαση), γνωρίζει (γνωσιολογική υπέρβαση), βιώνει (ηθική υπέρβαση). Πρόκειται για αγώνα ηθικής υπέρβασης, αλλιώς επιστροφής στον Ένα. Διαφαίνεται ξεκάθαρα ότι τέτοια τελείωση προϋποθέτει την εξομοίωση. Ο Μέγας Αντώνιος λέει πάλι:δε μας ενδιαφέρει ποιός θα βγει πρώτος ή δεύτερος ή τρίτος. Μας ενδιαφέρει ο σκοπός, η εκπλήρωση του καλού σκοπού. Έτσι, γίνονταν όμως και στους Ολυμπιακούς αγώνες. Όπως οι Άγιοι είναι Εν προ Ενός, έτσι και οι τερματίσαντες στους Ολυμπιακούς αγώνες είναι τελικά ισάξιοι. Το κριτήριο αυτό βέβαια διαχρονικά πέρασε και τονίστηκε στην Καινή Διαθήκη, όταν ο Ιωάννης απαίτησε από τον Κύριο την πρωτοκαθεδρία, εκείνος δυναμικά αντέτεινε ότι μπροστά στο Θεό δεν υπάρχει πρώτος ή έσχατος, αλλά όλοι είναι το ίδιο, θέση που κατά απόλυτο τρόπο υποστηρίχτηκε από τον Απόστολο Παύλο. Όπως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν σταθερό σημείο αναφοράς την αρετή, έτσι οι Χριστιανοί έχουν την προσωποποιημένη αρετή, τον Ιησού Χριστό. Οι Λάκωνες δεν ελάμβαναν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο άθλημα αυτό για να μην αλλοιώσουν το πολεμικό παγκράτιο, που ήταν χτύπημα και νεκρός. Ηταν πολεμική τέχνη.

Στο εργο "Ανάχαρσις "του Λουκιανου γινεται αντιληπτη με συγκλονιστικο τροπο η διαχρονικοτητα που κατεχει η κοσμοαντιληψη των Ελληνων.Εκτυλισσεται ενας διαλογος μεταξυ ενος σκυθη(ρωσος)βαρβαρου,τον Αναχαρση με τον Σολωνα με θεμα την απορια του στο για πιο λογο καποιος να ανταλλασει χτυπηματα και να χτυπαει.

Για τον Σόλων λοιπον και κατεπεκταση για ολους τους ελληνες,ο σκοπος της εξασκησης ειναι πρακτικος και ωφελιμος στα σωματα δινοντας τους ευρωστια και δυναμη.Δεν δινουν σημασια στα δωρα και τις αμοιβες,και αυτος ειναι ο λογος που η ανταμοιβη του νικητη ειναι η ελια.Ειναι ενα συμβολο για την διακριση του νικητη που θα του δωσει την δυνατοτητα της απολυτης δοξας να πολεμησει στην πρωτη γραμμη του πολεμου.(Σκευτητε την διαφορα με σημερα)Πρεπει για τους Ελληνες αν επιθυμεις την δοξα,να υποφερεις πολλους κοπους,οπως ο Ηρακλής,και να ερχεται ως καρπος αυτων.

Η ενασχοληση με τις πολεμικες τεχνες εχει ως αποτελεσμα την ανδρεια των αγωνιστων,τα καλλη των σωματων που εχουν θαυμασια ευρωστια και τεχνη εξαιρετικη,δυναμη ακαταμαχητη,τολμη,φιλοτιμια και ψυχικο σθενος ακατανικητο.

Για τους ελληνες για να γινει μια πολη ευδαιμων και οι πολιτες αριστοι,ειναι αναγκαια και χρησιμη η ενασχοληση με αυτα και η αναζητηση του κοπου.Διοτι δεν θεωρουσαν πολη τα οικοδομηματα και τις πολυκατοικιες,αλλα το συνολο των πολιτων που χρησιμοποιουσαν ολα αυτα απλα για διαμονη και ασφαλεια,οπως συμβαινει με την ψυχη που κατοικει
στο σωμα.Οι πολιτες με την εξασκηση και εν καιρο ειρηνης θα ωφεληθουν διαγωντας εναρετο βιο και σε πολεμο θα ειναι ικανοι να διαφυλαξουν την ελευθερια τους.Γυμναζομενοι με σκοπο την σκληραγωγια,επωφελουμαστε να ειμαστε ανθεκτικοι σε ολες τις συνθηκες και να υπομενουμε τους κοπους.Να μη φοβομαστε τα χτυπηματα,ουτε να υποχωρουμε στον φοβο των πληγων.Οι πολιτες γινονται ορμητικοι στους κινδυνους και αφοβοι,γεματοι αυτοπεποιηθηση και συνχρονως ευρωστοι και δυνατοι.Επερχεται η συμμετρια διοτι το περιττο και αχρηστο μερος των σαρκων αποβαλλεται με τον ιδρωτα.Κατα αυτον τον τροπο και η υγεια διατηρηται και αργοτερα απο καθε αλλον ο ανθρωπος θα ασθενησει.

Ουτε νοσημα λοιπον,ουτε κοπος δυναται να καταλαβει ενα τετοιο σωμα που εχει αυξησει την δυναμη του απο την μεγαλη προπονηση.Εξασκουμενος στα επιπονοτερα και δυσκολοτερα ειναι ευκολωτερο να υπομενεις τα μικροτερα.

Με αυτον τον τροπο,οι πολιτες γινονται καλοι φυλακες της πολεως και της οικογενειας τους εξασφαλιζοντας την ελευθερια και την ανεξαρτησια που προσδιδει η δυναμη τους.Δεν ρεπουν σε τιποτα κακο,ουτε ενεκα της αργιας γινονται αυθαδεις αλλα συντελουν στην ευτυχια της κοινωνιας αφου ολοι επιδιωκουν τα καλυτερα.

Για τους Λακεδαιμονιους,χαρακτηριστικη ειναι η πληροφορια του Λουκιανου και του Αριστοτελη οτι η εκπαιδευση τους δεν εχει σχεση με των υπολοιπων καθως ειναι πολυ πιο σκληρη,με σκοπο να υποφερουν καθε δοκιμασια οι μελλοντες να σωζουν την πατριδα.Ο Ξενοφων μας πληροφορει πως οι ασκησεις των λακεδαιμονιων με πολλα βαρη και ασκησεις σε ολο το σωμα μεχρι και τον λαιμο,τους εκανε να ειναι οι ρωμαλεωτεροι ολων,και ειναι ο λογος που τους καθιστα επικρατεστερους σε ολη την Ελλαδα και που δεν χρειαζονται τειχη.

Οπως ακριβως οι φυσικοι φιλοσοφοι πιστευαν πως αν λειψει η διχονοια και ο πολεμος απο τον κοσμο,θα σταματησουν τα ουρανια σωματα και η καθολικη αρμονια αφου ετσι συντηρηται η συμπαντικη οικονομια,ετσι πρεπει να υπαρχει φιλοδοξια και φιλονικια που επιφερει την ευγενης αμιλλα αναμεσα στους πολιτες.Η αμοιβαια υποχωρηση χωρις αντιρρηση,αντισταση και μαχη δεν πρεπει να ονομαζεται ομονοια.

Αν αφαιρεσεις απο την ζωη των ανθρωπων την αγαπη για τη δοξα,τι αλλο αγαθο μας μενει αναρωτιεται ο Σολων.Περα απο αυτο,αν δεν κανεις τα παντα και οτι περναει απο το χερισου να θεσεις τον εαυτο σου ικανο να προασπιζει την ελευθερια του και να προστατευει την οικογενεια του και τα αγαπημενα του προσωπα γενικα,τοτε πως μπορεις να εχεις προσδοκοιες και απαιτησεις.?Τα δικαιωματα απαιτουν δυναμη...

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ...ΕΛΛΑΔΑ!!

Πριν σηκωθειτε πρωι πρωι να πατε στην εκκλησια για την σημαντικη εορτη της κυριακης της ορθοδοξιας,διαβαστε το τι λενε οι παπαδες(αφου πολλα δεν προκειται να τα καταλαβετε οπως τα λενε)και συλλογιστειτε το ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.Τα συμπερασματα δικα σας ..Μερα που ειναι κιολας σημερα μην ξεχναμε...

1ος Αναθεματισμός
Ἐπὶ τοῖς φρονοῦσι καὶ λέγουσι κτιστὴν εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνάργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος, ὡς κτιστὴν ἐκ τούτου πάντως καὶ αὐτὴν τὴν θείαν οὐσίαν ἀναγκαζομένοις δοξάζειν. Κτιστὴ γὰρ κατὰ τοὺς Ἁγίους ἐνέργεια, κτιστὴν δηλώσει καὶ φύσιν ἄκτιστον δέ, ἄκτιστον χαρακτηρίζει οὐσίαν. Κἀντεῦθεν ἤδη κινδυνεύουσι εἰς αθεΐαν παντελῆ περιπίπτειν, καὶ τὴν ἑλληνικὴν μυθολογίαν καὶ τὴν τῶν κτισμάτων λατρείαν, τῇ καθαρᾷ καὶ ἀμώμω τῶν χριστιανῶν πίστει προστριβομένοις. Μὴ ὁμολογοῦσι δὲ κατὰ τὰς ἁγίας θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τὸ τῆς Ἐκκλησίας εὐσεβὲς φρόνημα, ἄκτιστον εἶναι πᾶσαν φυσικὴν δύναμιν καὶ ἐνέργειαν τῆς τρισυποστάτου θεότητος ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους φρονούν και λένε ότι είναι φτιαχτή κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, και αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι και η θεία ουσία είναι χωρίς άλλο φτιαχτή· γιατί η δημιουργημένη ενέργεια, σύμφωνα με τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι [εκ των υστέρων] φτιαγμένη- δημιουργημένη και η [θεία] ουσία [της τρισυπόστατης Θεότητας]. Κι από κει και πέρα, πλέον, κινδυνεύουν να πέσουν σε ολοκληρωτική αθεΐα, όσοι ζουν με την καθαρή κι αμόλυντη χριστιανική πίστη, και να δεχθούν την ελληνική μυθολογία και την λατρεία των κτισμάτων – δημιουργημάτων. Σε όσους, άρα, δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας, τρεις φορές ανάθεμα.

2ος ΑναθεματισμόςΤοῖς τὰ ἑλληνικὰ διεξιοῦσι μαθήματα, καὶ μὴ διὰ παίδευσιν μόνον ταῦτα παιδευομένοις, ἀλλὰ καὶ ταῖς δόξαις αὐτῶν ταῖς ματαίαις ἑπομένοις, καὶ ὡς ἀληθέσι πιστεύουσι καὶ οὕτως αὐταῖς ὡς τὸ βέβαιον ἐχούσαις ἐγκειμένοις, ὥστε ἑτέρους ποτὲ μὲν λάθρα, ποτὲ δὲ φανερῶς ἐνάγειν αὐταῖς καὶ διδάσκειν ἀνενδοιάστως ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους ασπάζονται τις διδασκαλίες των Ελληνων και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις μάταιες θεωρίες τους και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και παρασύρουν σ’ αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό, τρεις φορές ανάθεμα.


3ος ΑναθεματισμόςΤοῖς μετὰ τῶν ἄλλων μυθικῶν πλασμάτων, ἐφ᾿ ἑαυτῶν καὶ τὴν καθ᾿ ἡμᾶς κλίσιν μεταπλάττουσι, καὶ τὰς πλατωνικὰς ἰδέας ὡς ἀληθεῖς δεχομένοις καὶ ὡς αὐθυπόστατον τὴν ὕλην παρὰ τῶν ἰδίων μορφοῦσθαι λέγουσι, καὶ προφανῶς διαβάλλουσι τὸ αὐτεξούσιον τοῦ Δημιουργοῦ, τοῦ ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι παραγαγόντος τὰ πάντα, καὶ ὡς ποιητοῦ πᾶσιν ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιτιθέντος ἐξουσιαστικῶς καὶ δεσποτικῶς ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, με δική τους πρωτοβουλία, διαστρεβλώνουν τις δικές μας πεποιθήσεις και δέχονται ως αληθινές τις πλατωνικές ιδέες και λέγουν ότι η ύλη, ούσα αυθύπαρκτη, μορφοποιείται από τις ίδιες ιδέες, και προφανώς αμφισβητούν το αυτεξούσιο του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη, τρεις φορές ανάθεμα.


4ος ΑναθεματισμόςΤοῖς δεχομένοις καὶ παραδίδουσι τὰ μάταια καὶ ἑλληνικὰ ῥήματα, ὅτι τε προΰπαρξίς ἐστι τῶν ψυχῶν, καὶ οὐκ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος τὰ πάντα ἐγένετο, καὶ παρήχθησαν, ὅτι τέλος ἐστὶ τῆς κολάσεως ἡ ἀποκατάστασις αὔθις τῆς κτίσεως, καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, καὶ διὰ τῶν τοιούτων λόγων τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν λυομένην πάντως, καὶ παράγουσαν εἰσάγουσιν, ἣν αἰωνίαν καὶ ἀκατάλυτον αὐτός τε ὁ Χριστὸς καὶ Θεὸς ἡμῶν ἐδίδαξε, καὶ παρέδοτο καὶ διὰ πάσης τῆς Παλαιᾶς καὶ Νέας Γραφῆς ἡμεῖς παρελάβομεν ὅτι καὶ ἡ κόλασις ἀτελεύτητος καὶ ἡ βασιλεία ἀΐδιος, διὰ δὲ τῶν τοιούτων λόγων ἑαυτούς τε ἀπολλύουσι, καὶ ἑτέροις αἰωνίας καταδίκης προξένους γενομένοις ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες ελληνικές αντιλήψεις, ότι και οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι τα πάντα δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία, και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταλυθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός ως αιώνια και ακατάλυτη μας δίδαξε, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, και καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη, τρεις φορές ανάθεμα.

5ος ΑναθεματισμόςΤοῖς εὐσεβεῖν μὲν ἐπαγγελλομένοις τὰ τῶν Ἑλλήνων δὲ δυσσεβῆ δόγματα τῇ ὀρθοδόξῳ καὶ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ περί τε ψυχῶν ἀνθρωπίνων, καὶ οὐρανοῦ καὶ γῆς, καὶ τῶν ἄλλων κτισμάτων ἀναιδῶς ἢ μᾶλλον ἀσεβῶς ἐπεισάγουσιν ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν τις ασεβείς δοξασίες των Ελλήνων στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα με αναίδεια ή πολύ περισσότερο με ασέβεια, τρεις φορές ανάθεμα.


6ος ΑναθεματισμόςΤοῖς τὴν μωρὰν τῶν ἔξωθεν φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμοῦσι, καὶ τοῖς καθηγηταῖς αὐτῶν ἑπομένοις, καὶ τάς τε μετεμψυχώσεις τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν, ἢ καὶ ὁμοίως τοῖς ἀλόγοις ζῴοις ταύτας ἀπόλλυσθαι, καὶ εἰς τὸ μηδὲν χωρεῖν δεχομένοις καὶ διὰ τοῦτο ἀνάστασιν, καὶ κρίσιν, καὶ τὴν τελευταίαν τῶν βεβιωμένων ἀνταπόδοσιν ἀθετοῦσιν ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους προτιμούν την ανόητη λεγόμενη σοφία των εκτός [χριστιανισμού] φιλοσόφων και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται τις μετεμψυχώσεις των ανθρώπινων ψυχών, ή ότι αυτές [οι ψυχές] χάνονται ομοίως με των άλογων ζώων και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και για αυτό αθετούν την ανάσταση, την κρίση και την ανταπόδοση σύμφωνα με όσα βίωσαν, τρεις φορές ανάθεμα.

7ος ΑναθεματισμόςΤοῖς λέγουσιν ὅτι οἱ τῶν Ἑλλήνων σοφοὶ καὶ πρῶτοι τῶν αἱρεσιαρχῶν, οἱ παρὰ τῶν ἑπτὰ ἁγίων καὶ καθολικῶν συνόδων, καὶ παρὰ πάντων τῶν ἐν Ὀρθοδοξίᾳ λαμψάντων πατέρων ἀναθέματι καθυποβληθέντας, ὡς ἀλλότριοι τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας διὰ τὴν ἐν λόγοις αὐτῶν κίβδηλον καὶ ῥυπαρὰν περιουσίαν κρείττονες εἰσι κατὰ πολύ, καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει, καὶ τῶν εὐσεβῶν μὲν καὶ ὀρθοδόξων ἀνδρῶν, ἄλλως δὲ κατὰ πάθος ἀνθρώπινον ἣ ἀγνόημα πλημμελησάντων ἀνάθεμα τρίς.Σε όσους λένε ότι οι σοφοί των Ελλήνων και πρωτοστάτες στις αιρέσεις – στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τούς αναθεμάτισαν, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, λόγω του ψεύτικου και βρώμικου περιεχομένου των λόγων τους – είναι πολύ καλύτεροι κι εδώ και στην μέλλουσα κρίση από τους ευσεβείς και ορθόδοξους ανθρώπους που αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια, τρεις φορές ανάθεμα.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

ΠΕΡΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ..



Αφορμη του ελληνικου σημερινου προβληματος με τους μεταναστες που κατακλυζουν την χωρα μας,πρεπει να ειπωθουν καποια θεματα,σχετικα με το ¨μωσαικο¨που επιθυμουν να δημιουργησουν τα βρωμερα συμφεροντα των δυνατων σε ολες τις χωρες,και ειδικα στην ελλαδα.Η ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ειναι το μεγαλυτερο προβλημα και λιγοτερο η πολυφυλετικοτητα .Και αυτο το λεω διοτι καποιοι ρωτουν γιατι δεν μας πειραζουν οι γαλλοι,γερμανοι κ.τ.λ,ενω εχουμε προβλημα με τους ¨μαυριδερους¨.Ο πολιτισμος τους(οσος ειναι) δεν μπορει να συνειπαρξει με τον δικο μας.Θα οδηγησει σε καταστροφη αφου καποια στιγμη θα μιλησει το φυσικο ενστικτο που παροτρεινει καθε ζωο στην επικρατηση του ειδους του.

'' ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ.''ΝΙΤΣΕ.

"ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ Ο,ΤΙ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ."ΠΛΑΤΩΝ

Δεν ειναι λογικο,ουτε δικαιο να θεωρεις την ζιμπαμπουε του χθες ΙΣΗ με την Ελλαδα του Ομηρου.Δεν ειχαν την ιδια προσφορα στην ανθρωποτητα.Αυτο που επιδιωκουν οι θεωριες περι ισοτητων ειναι ριξουν το επιπεδο των ανεπτυγμενων στο επιπεδο των υπαναπτυκτων. Δεν μπορει να λες στον ιρακινο η τον σομαλο σημερα οτι ειναι ισος προς τον ιαπωνα γιατι ποτε δεν θα προσπαθησει να γινει καλυτερος νοιωθωντας αυτην την εξισωση,θα παραμεινει υπαναπτυκτος και ο ισχυρος θα χασει την διαφορετικοτητα του αφου παψει να πιστευει στην ανωτεροτητα του.Ολοκληρη η ανθρωποτητα χανει απο τις θεωρειες αυτες.

Ωστοσο σε καποιους,η θεωρια της ισοτητας, δινει την ψευδαισθηση οτι κατεχουν καποιου ειδους ηθικης συνειδησης και ευθυκρισιας.ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΒΟΛΕΥΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ ΜΟΝΟ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ.ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ,ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ Η΄ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΟΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ, ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ,ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΟΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΜΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

ΠΑΣ ΜΗ ΕΛΛΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΣ.

Ο ελληνισμος ειναι μια συγκεκριμενη πνευματικοτητα που σχετιζεται με την ελευθερια και γι΄αυτο πολεμηθηκε.Οποια διαφορετικη αντιληψη ηταν βαρβαρικη για τους ελληνες(π.χ.κριτηριο βαρβαροτητας η βασιλεια,γιαυτο και δεν δεχονταν τον Αλεξανδρο).Καθως ειμαστε ημιμαθεις και προχειρολογοι,και πνευματικα νεοπλουτοι,ισχυριζομαστε πολλες φορες οτι επιστημη εκαναν και οι αλλοι λαοι.Οι αιγυπτιοι,οι αζτεκοι,οι κινεζοι κ.τ.λ.

ΛΑΘΟΣ.!!ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΚΑΝΑΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΟΤΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΣ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ Η ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΟΜΗΣΗ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΕΙΡΜΟ,ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ.ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΔΟΣΗ ΠΡΟΕΜΠΕΙΡΙΚΗ.ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΟΥ ΧΑΡΗ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ,ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΙΤΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗ.ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ,ΜΑΓΕΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΗΘΙΚΗ,ΚΡΥΦΤΟΥΛΙ ΚΑΙ ΑΜΠΑΡΙΖΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ..Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΩΤΟΜΕΤΡΙΚΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΟΠΩΣ ΝΕΥΤΩΝΑ,ΔΑΡΒΙΝΟ ,ΦΡΟΥΝΤ Κ.Τ.Λ.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΑΙΔΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ,ΜΙΑ ΟΡΕΣΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ Η΄ΜΙΑ ΗΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΣΣΥΡΙΑ.ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣ ΕΠΟΧΗΣ Η΄ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΑΤΙΑ.ΑΠΟ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΠΡΟΗΛΘΕ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ,Η ΥΠΑΡΞΗ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ,Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΧΩΡΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Η΄ΛΕΞΕΙΣ ΟΠΩΣ ΠΑΡΩΔΙΑ,ΚΥΝΙΣΜΟΣ,ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ,ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ?ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΕΝΑΣ ΠΡΩΙΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΚΟΣΜΟ?ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΝΕ ΜΙΑ ΕΝΝΟΜΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΕΝΗ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΔΗΜΟΥ,ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΙ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΕΛΤΕΣ,ΠΕΡΣΕΣ,ΣΚΥΘΕΣ,ΕΒΡΑΙΟΥΣ,ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ Κ.Ο.Κ.

Ο ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΚΑΙ ΝΙΚΑ ΕΝΑ ΠΕΡΣΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥΣ ΓΙΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΓΑΜΠΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΗΨΙΟΥΣ ΤΟΥ ΔΑΡΕΙΟΥ.Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ,ΕΝΩ ΑΠΟ ΨΗΛΑ "ΘΡΟΝΙΑΣΜΕΝΟΣ" Σ΄ΕΝΑ ΒΟΥΝΟ Ο ΞΕΡΞΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ.ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ,ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ,ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ,ΣΚΕΥΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ.ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΓΗ,ΕΝΩ Ο ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΛΕΩΝ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΒΛΑΚΕΣ.ΕΝΩ Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΥΜΝΕΙ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΜΕ ΚΡΙΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΙΣΟΤΙΜΟΥΣ,Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΘΟΡΙΖΟΤΑΝ ΑΠΤΟ ΤΙ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΦΑΡΑΩ.ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΑΡΑΩ ΧΤΙΖΑΝ ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ,ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ,ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ..

Το προκλητικο και παραδοξο ειναι οτι λεγοντας αυτα υπαρχουν καποιοι που θα χαρακτηρισουν ρατσιστικες αυτες τις αποψεις εκτος και αν υποστηριξουμε οτι ολα ξεκινησαν απτην αφρικη.ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥΣ.Ειμαστε υποχρεωμενοι να λεμε παντα την ενοχλητικη αληθεια και να αποφευγουμε το ευκολο ψεμα.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΙΣΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΡΔΕΣ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!!..

Πρεπει να διαφυλαξουμε την συνοχη μας.-

"Οι Ελληνες ειναι οι δασκαλοι και οι δημιουργοι μας.Ειναι οι θεοι για να λατρψουμε.¨ΣΕΛΛΕΥ

"Η ελλας αποτελει το λικνο του ευγενεστερου πολιτισμου που εχει γνωρισει ο ανθρωπος.Ειναι η χωρα που οφειλουμε καθε τι γενικα.."ΜΑΚΕΝΖΥ ΚΙΝΓΚ

"Σον ελληνισμο πρεπει ναναζητηθουν οι ριζες τις παιδεις ολων των δυτικων λαων."ΠΑΠΑΣ ΠΙΟΣ ΙΒ

"Οτι ειναι ο νους και η καρδια για τον ανθρωπο ειναι η ελλας για την ανθρωποτητα"ΚΑΙΤΕ

"Οι ελληνες εχουν αποδειχθει μεγιστοι διδασκαλοι της ανθρωποτητας."ΝΙΤΣΕ.

"ΠΟΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΥΛΙΣΤΙΚΟΣ,ΠΙΟ ΦΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΙΔΑΝΙΚΟΣ?ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ."

ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΟΙΩΘΑΝ ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΣΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΜΑΣ ΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΣ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ.......

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΤΑΛΜΟΥΔ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

Το Ταλμούδ αποτελεί το ‘ιερότερο' βιβλίο του Ιουδαϊσμού. Η εξουσία που διαθέτει πάνω στη θρησκευτική ζωή των εβραίων προέχει εκείνη της Παλαιάς Διαθήκης. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ίδιο το Ταλμούδ στο Erubin 21b ('Εκδοση Soncino): "Υιέ μου, να προσέχεις περισσότερο στην παρατήρηση των λόγων των Γραφών, παρά στους λόγους της Παλαιάς Διαθήκης". Οι Γραφές υποστηρίζουν ότι το Ταλμούδ είναι μερικώς μια συλλογή παραδόσεων που έδωσε ο ίδιος ο Μωϋσής σε προφορική μορφή.
Ο Χριστός κατεδίκασε τις παραδόσεις του Mishnah (πρώιμο Ταλμούδ) και εκείνους που το εδίδασκαν (Γραμματείς και Φαρισαίους), επειδή εκμηδένιζε τις βιβλικές διδασκαλίες.
Στο Mishnah, οι ραββίνοι αργότερα προσέθεσαν τα Gemara (ραββινικοί σχολιασμοί) και μαζί συνέστησαν το σημερινό Ταλμούδ.
Υπάρχουν 2 διαφορετικές εκδόσεις του, εκείνο των Ιεροσολύμων και το Βαβυλωνιακό, με το δεύτερο να θεωρείται ως το αυθεντικότερο: "H εξουσία του Βαβυλωνιακού Ταλμούδ είναι επίσης ανώτερη εκείνης του Ιεροσολυμικού. Σε περιπτώσεις αμφιβολίας πρέπει κανείς να συμβουλεύεται το πρώτο προκειμένου να πάρει την απόφασή του." (R.C. Musaph-Andriesse, From Torah to Kabbalah: A Basic Introduction to the Writings of Judaism, σελ. 40).
Συνιστά τυπική τακτική παραπληροφόρησης των Φαρισαίων να αρνούνται την ύπαρξη των ακολούθων γραφών και να ισχυρίζονται ότι πρόκειται για ψευδή κατασκευάσματα των 'αντι-σημιτών'. Αυτά τα επιχειρήματα μπορούν να κερδίσουν οπαδούς μόνο ανάμεσα σε όσους είναι αρκετά νωθροί για να επισκεφθούν τις βιβλιοθήκες όπου βρίσκονται τουλάχιστον οι αγγλικές μεταφράσεις του Ταλμούδ και να ελέγξουν τα αποσπάσματα αυτά και μόνοι τους.
Ο ηρωϊκός ομότιμος καθηγητής του εβραϊκού Πανεπιστημίου Prof. Israel Shahak επιβεβαιώνει στο μνημειώδες έργο του, Jewish History, Jewish Religion" (London: Pluto Press), την κακοβουλία και τον ρατσισμό που περιέχεται στο Ταλμούδ.
ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΛΜΟΥΔ
"Οι εβραίοι αποκαλούνται ανθρώπινα όντα, αλλά οι μη-εβραίοι δεν είναι άνθρωποι. ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΝΗ". TALMUD: Baba Mezia, 114b"Ο Akum (μη-εβραίος) είναι σαν το σκυλί. Ναι, η γραφή λέει να τιμούμε το σκύλο περισσότερο από το μη-εβραίο" TALMUD: Ereget Raschi Erod, 22 30"Αν και ο Θεός δημιούργησε τον μη-εβραίο, αυτός παραμένει ΖΩΟ με ανθρώπινη μορφή. Δεν είναι πρέπον για έναν εβραίο να υπηρετείται από ένα ζώο. Επομένως θα υπηρετείται από ζώα με ανθρώπινη μορφή" TALMUD: Midrasch Talpioth, σελ. 225, Warsaw 1855"Μια έγκυος μή εβραία δεν είναι καλύτερη από ένα έγκυο ΖΩΟ. " TALMUD: Coschen Hamischpat 405"Αν και ο μη-εβραίος διαθέτει την ίδια σωματική δομή με τον εβραίο, συγκρίνεται με τον εβραίο όπως ο πίθηκος με τον άνθρωπο." TALMUD: Schene luchoth haberuth, σελ.250b"Οι ψυχές των μη-εβραίων προέρχονται από ακάθαρτα πνεύματα και αποκαλούνται ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ." TALMUD: Jalkut Rubeni gadol 12b"Αν φας μαζί με έναν μη-εβραίο είναι σαν να τρως με ένα σκύλο." TALMUD: Tosapoth, Jebamoth 94b
"Αν ένας εβραίος έχει έναν μη-εβραίο υπηρέτη ή καμαριέρα που πεθάνει, κανείς δε θα πρέπει να συλληπηθεί τον εβραίο. Θα πρέπει να πείτε στον εβραίο : 'Ο Θεός θα αποκαταστήσει την 'απώλειά' σου', σαν ακριβώς να είχε ψοφήσει ένα από τα ζώα του." TALMUD: Jore Dea 377"Η σεξουαλική επαφή μεταξύ των μη-εβραίων είναι όπως η συνουσία των ζώων." TALMUD: Sanhedrin 74b"ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΘΑΝΑΤΩΣΗ ΕΝΟΣ ΜΗ-ΕΒΡΑΙΟΥ." TALMUD: Sepher Ikkarim III c 25"Είναι ο νόμος να θανατώνεται οποιοσδήποτε αρνείται το Torah. Οι Χριστιανοί συγκαταλέγονται στους αρνητές του Τorah." TALMUD: Coschen Hamischpat, Hagah 425"'Εναν αιρετικό μη-εβραίο μπορείτε να τον σκοτώσετε ευθέως με τα ίδια σας τα χέρια." TALMUD: Abodah Zara, 4b"Κάθε εβραίος που χύνει το αίμα των αθέων (μή εβραίων), κάνει το ίδιο με μια θυσία προς το Θεό." TALMUD: Bammidber raba c 21 & jalkut 772"Οποιοσδήποτε δείχνει ανυπακοή στους ραββίνους είναι άξιος θανάτου και θα τιμωρηθεί με το να βραστεί σε καυτά κόπρανα στην κόλαση." Erubin 21b."Αν ένας εβραίος μπει στον πειρασμό να διαπράξει κακό, θα πρέπει να πάει σε μια πόλη όπου θα είναι άγνωστος και να κάνει το κακό εκεί." Moed Kattan 17a .Στο Kerithoth 6b κάτω από την υποκεφαλίδα "Oil of Anointing" ('Ελαιο του Χρίσματος) και στο Berakoth 58a οι γυναίκες των απίστων εξισώνονται με ζώα ("γαϊδούρες").Οι εβραίοι είναι Θεϊκοί : Sanhedrin 58b. "Αν ένας ειδωλολάτρης (μη-εβραίος) χτυπήσει έναν εβραίο, ο μη-εβραίος πρέπει να θανατωθεί. Το να χτυπήσει κανείς έναν εβραίο είναι το ίδιο με το να χτυπήσει το Θεό."Οι εβραίοι μπορούν ελεύθερα να εξαπατούν τους απίστους : Sanhedrin 57a . "'Ένας εβραίος δε χρειάζεται να πληρώσει σε έναν μη-εβραίο τους χρωστούμενους μισθούς για τη δουλειά του."Οι εβραίοι διαθέτουν υψηλότερο νομικό κύρος : Baba Kamma 37b. "Αν ένα βόδι ισραηλίτη σκοτώσει το βόδι ενός Κανανίτη δεν υπάρχει ευθύνη, αλλά αν το βόδι ενός Κανανίτη σκοτώσει το βόδι ενός ισραηλίτη...η πληρωμή πρέπει να αποδοθεί στο ακέραιο."Οι εβραίοι μπορούν να κλέψουν τους μη-εβραίους : Baba Mezia 24a. "Αν ένας εβραίος βρει ένα αντικείμενο χαμένο από κάποιον μη-εβραίο("ειδωλολάτρη") δε χρειάζεται αυτό να επιστραφεί." (Επιβεβαιώνεται επίσης στο Baba Kamma 113b)."Ο Θεός δε θα λυπηθεί έναν εβραίο που παντρεύει την κόρη του με έναν γέρο άνδρα ή που βρίσκει γυναίκα για τον μικρό ακόμη υιό του ή επιστρέφει ένα χαμένο αντικείμενο σε έναν άπιστο..." Sanhedrin 76a.Οι εβραίοι δικαιούνται να ληστεύουν και να φονεύουν μη-εβραίους : Sanhedrin 57a. "Όταν ένας εβραίος φονεύει έναν μη-εβραίο δεν ισχύει η θανατική ποινή. Οτιδήποτε κλέψει ένας εβραίος από έναν άπιστο μπορεί να το κρατήσει.
"Οι μη-εβραίοι είναι εκτός της προστασίας του νόμου και ο Θεός έχει 'εκθέσει τα χρήματά τους στο Ισραήλ'." Baba Kamma 37b.
Οι εβραίοι μπορούν να πουν ψέμματα σε μη-εβραίους: Baba Kamma 113a. "Οι εβραίοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν ψέμματα (τεχνάσματα) για να κατατροπώσουν έναν μη-εβραίο".Τα παιδιά των μη-εβραίων είναι υπάνθρωποι : Yebamoth 98a. "Όλα τα παιδιά των απίστων είναι ζώα.""Τα κορίτσια των μη-εβραίων βρίσκονται σε κατάσταση niddah (ακαθαρσίας) από τη γέννα τους." Abodah Zarah 36b.
"Οι μη-εβραίοι προτιμούν να συνουσιάζονται με αγελάδες" Abodah Zarah 22a-22b.
"Τα σκεύη των μη-εβραίων αναδίδουν μια χειρότερη γεύση στο φαγητό που έχει μαγειρευτεί μέσα τους." Abodah Zarah 67b.Προσβολές προς την Παναγία : Sanhedrin 106a. Η μητέρα του Ιησού ήταν μια πόρνη: "Εκείνη που ήταν απόγονος βασιλέων και κυβερνητών έκανε την πόρνη στους μαραγκούς." (Σημ. Τ' ακούς Αρχιεπίσκοπε;! ΄Η γι αυτό πηγαίνεις σ' όλες τις γιορτές και τα πανηγύρια τών Σιωνιστών-Ταλμουδιστών-Σατανιστών, μαζί με εκατοντάδες ‘Εβραιό'δουλους;!)
Επίσης στην Υποσημείωση #2 του Shabbath 104b δηλώνεται ότι στην 'αλογόκριτη' έκδοση του Ταλμούδ γράφεται ότι η μητέρα του Ιησού, "Miriam η κομμώτρια" είχε κάνει έρωτα με πολλούς άνδρες.Κακεντρέχειες για τον πρόωρο θάνατο του Χριστού: Ένα κείμενο από το Sanhedrin 106 κομπάζει επιδοκιμαστικά για την πρώιμη ηλικία στην οποία πέθανε ο Ιησούς : "Δεν έχεις ακούσει πόσο χρονών ήταν ο Balaam (Ιησούς); - Απάντησε εκείνος : Δε δηλώνεται ακριβώς, αλλά, όπως είναι γραμμένο, οι Αιματηροί και απατηλοί άνδρες δε θα ζήσουν το μισό των ημερών. Συνεπάγεται ότι ήταν 33ων ή 34ων ετών."Ο Ιησούς ήταν Μάγος : Sanhedrin 43a . Λέει ότι ο Ιησούς ("Yeshu" και στην Υποσημείωση #6, Ιησούς "ο Ναζωραίος") εκτελέστηκε επειδή εξασκούσε μαγεία.Στο Gittin 57a αναφέρεται ότι ο Ιησούς (Υποσημείωση #4) βράζει σε "καυτά σκατά".Σύμφωνα με το Sanhedrin 43a, ο Ιησούς άξιζε την εκτέλεση: "Την παραμονή του Πάσχα, ο Ιησούς κρεμάστηκε...Νομίζεις μήπως ότι ήταν κάποιον για τον οποίο θα έπρεπε να υπάρξει κάποια υπεράσπιση; Δεν ήταν ένας Mesith (πλάνος);""Οι Χριστιανοί ("minim") και όλοι οι υπόλοιποι που απορρίπτουν το Ταλμούδ θα πάνε στην κόλαση και θα τιμωρούνται εκεί για όλες τις γενιές." (βλ. Υποσημείωση #11 για τον ορισμό των "minim") Rosh Hashanah 17a .Διεσταμμένες και Παρανοικές Διδασκαλίες: Gittin 69a : "Για να θεραπεύσει τη σάρκα του ένας εβραίος, θα πρέπει να πάρει τη σκόνη που βρίσκεται στην σκιά μιας υπαίθριας τουαλέτας, να την ανακατέψει με μέλι και να την φάει". (ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ!!)_Στο Shabbath 41a δίδεται ο νόμος που κανονίζει πως οι εβραίοι θα ουρούν με ιερό τρόπο(!!!)Το Yebamoth 63a δηλώνει ότι ο Αδάμ συνουσιαζόταν με όλα τα ζώα του Κήπου της Εδέμ(!)To Yebamoth 63a δηλώνει επίσης ότι η γεωργία είναι η ευτελέστερη των ενασχολήσεων. (Ε, βέβαια η ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ αποδίδει άκοπα πολλαπλάσια!!)"'Ενας εβραίος δικαιούται να παντρευθεί ένα τρίχρονο κορίτσι (συγκεκριμένα τριών ετών "και μιας ημέρας")". Sanhedrin 55b."'Ενας εβραίος μπορεί να συνουσιαστεί με ένα παιδί, αρκεί το παιδί να είναι λιγότερο από 9 ετών." Sanhedrin 54b."Δεν είναι σημαντικό όταν ένας άντρας συνουσιάζεται με ένα μικρό κοριτσάκι." Kethuboth 11b."Μια γυναίκα που συνουσιάστηκε με ζώο δικαιούται να παντρευθεί έναν εβραίο ιερέα. Μια γυναίκα που συνευρέθηκε με έναν δαίμονα, επίσης δικαιούται να παντρευθεί έναν εβραίο ιερέα." Yebamoth 59b.Το Abodah Zarah 17a δηλώνει ότι δεν υπάρχει ούτε μια πόρνη στον κόσμο με την οποία δεν πήγε ο Ραββίνος Eleazar.Το Hagigah 27a αναφέρει ότι κανένας ραββίνος δεν μπορεί να πάει ποτέ στην κόλαση (θα έχουν το ακαταλόγιστο φαίνεται...).Στο Gittin 70a. οι ραββίνοι διδάσκουν : "Με το που θα εξέλθει κάποιος από μια υπαίθρια τουαλέτα, δε θα πρέπει να έρθει σε σεξουαλική επαφή μέχρι να έχει αναμείνει αρκετά ώστε να περπατήσει μισό μίλι, επειδή ο δαίμονας της τουαλέτας (!) βρίσκεται μέσα του στο ενδιάμεσο διάστημα. Αν παρόλα αυτά συνουσιαστεί, τα παιδιά του θα γεννηθούν επιληπτικά..."Οι έμμονες ιδέες με τις τουαλέτες και τα ανθρώπινα περιττώματα ξεδιπλώνονται σε ολόκληρο το Ταλμούδ και εξετέθησαν από τον Spielberg στην προπαγανδιστική Λίστα του Σίντλερ όπου ο εβραϊκής καταγωγής Χολυγουντιανός σκηνοθέτης επιδεικνύει ένα εβραιόπουλο να πηδά μέσα στο κάθισμα μιας τουαλέτας και να πέφτει μέσα σε μια λίμνη περιττωμάτων. Εκεί το παιδί συναντά άλλα δυο μισοβυθισμένα εβραιόπουλα που πληροφορούν τον παρείσακτο ότι αυτή η απεχθής λίμνη είναι το αποκλειστικό τους κρησφύγετο και ότι θα πρέπει να ψάξει να βρει το δικό του. Αυτό είναι το είδος των αηδιαστικών και αρρωστημένων εικόνων στις οποίες εκτίθενται διαρκώς οι θεατές σε αυτή κινηματογραφική Ολοκαυτωματική λειτουργία, όπως άλλωστε αρρωστημένο είναι και το ίδιο το Ταλμούδ που μαθαίνουν από μικροί οι εβραίοι να υπακούουν..
"Για να θεραπεύσει ένας εβραίος την ασθένεια της πλευρίτιδος ("catarrh") πρέπει να πάρει τα κόπρανα ενός άσπρου σκύλου και να ζυμώσει με βάλσαμο, αλλά αν μπορέσει να το αποφύγει καλύτερα να μη τα φάει γιατί χαλαρώνει τα σκέλη." Gittin 69b (σελ. 329)."Απαγορεύεται τα σκυλιά, οι γυναίκες ή τα φοινικόδενδρα να περνούν ανάμεσα από δυο άνδρες, ούτε πρέπει εκείνοι να περνούν ανάμεσα από σκυλιά, γυναίκες ή φοινικόδενδρα. Ειδικοί κίνδυνοι ενέχονται αν οι γυναίκες έχουν περίοδο ή κάθονται σε ένα σταυροδρόμι." Pesahim 111a."Ένας εβραίος άνδρας είναι υποχρεωμένος να λέει την ακόλουθη προσευχή κάθε ημέρα: Σε ευχαριστώ Θεέ που δε με έκανες άπιστο, γυναίκα ή σκλάβο." Menahoth 43b-44a."Επειδή οι εβραίοι είναι ιεροί δεν συνουσιάζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, εκτός αν σκοτεινιάσουν το εσωτερικό του σπιτιού τους. Ένας εβραίος σοφός μπορεί να κάνει sex την ημέρα αν χρησιμοποιήσει τα ρούχα του σαν τέντα για να προκαλέσει σκοτάδι." Shabbath 86a-86b.Αν νομίζετε ότι τα παραμύθια αναφορικά με Ολοκαυτώματα είναι τωρινό σύμπτωμα του 'εκλεκτού λαού του Θεού, θα πρέπει ενδεχομένως να ρίξετε μια ματιά σε δυο πρώιμες χονδροκοπιές από το Ταλμούδ:
Το Gittin 57b. αναφέρει ότι 4 δισεκατομμύρια εβραίοι (!!!!) - όσος περίπου δηλαδή ολόκληρος ο παγκόσμιος πληθυσμός στις ημέρες μας) σκοτώθηκαν από τους Ρωμαίους στην πόλη Bethar.
Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ώστε να συνειδητοποιηθεί το φαιδρό του πράγματος ότι τα δημογραφικά στοιχεία που διαθέτουμε από την ελληνορωμαϊκή εποχή καταδεικνύουν ότι δεν υπήρχαν εκείνο το καιρό 16 εκατομμύρια εβραίοι σε ολόκληρο τον κόσμο, πόσο μάλλον 4 δις.)
Σαν να μην έφθανε αυτή η εξόφθαλμη ανοησία, το Gittin 58a. ισχυρίζεται ότι 16 εκατομμύρια εβραιόπαιδες τυλίχθηκαν σε παπύρους από Ρωμαίους (φαίνεται λοιπόν ότι το σύμπλεγμα κατωτερότητος, κακόγουστης ψευδολογίας και μαζικής καταστροφολογίας καταδιώκει τους διεθνείς παραμυθάδες από πολύ παλιά.)
Μια αποκαλυπτική παραδοχή: Abodah Zarah 70a. "Ερωτήθηκε ο ραββίνος αν κάποιο κρασί που κλάπηκε από στην Pumbeditha μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή αν μιάθηκε εξαιτίας του γεγονότος ότι οι κλέπτες μπορεί να ήταν μη-εβραίοι (ένας 'εθνικός' που θα άγγιζε το κρασί θα το καταστούσε ακάθαρτο). Ο ραββίνος λέει ότι δεν πρέπει να υπάρξει ανησυχία και ότι επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί από εβραίους, επειδή η πλειοψηφία των κλεπτών στην Pumbeditha, το μέρος στο οποίο κλάπηκε το κρασί, είναι εβραίοι."
Φαρισαϊκές Τελετές: Erubin 21b (σελ. 150). "Ο ραββίνος Akiba του είπε, 'Δώσε μου λίγο νερό να νίψω τα χέρια μου.' -'Δε θα επαρκέσει για πόση', παραπονέθηκε ο άλλος. -'Μήπως θα επαρκέσει για να νίψεις τα χέρια σου;' -'Τι να πράξω;' Ο τελευταίος απάντησε 'Πότε αξίζει κανείς το θάνατο για την ανυπακοή στους λόγους των ραββίνων; Είναι προτιμότερο να θανατωθώ εγώ ο ίδιος, παρά να φανεί ότι παραβαίνω τη γνώμη των συναδέλφων μου.' [Αυτή είναι η τελετή της νίψεως των χειρών που κατεδικάσθη από τον Ιησού στο Ματθαίο 15: 1-9].
'Μέγας ραββίνος' εξαπατά μια γυναίκα: Kallah 51a (Soncino Minor Tractates). Διδάσκει ότι ο Θεός εγκρίνει τους ραββίνους που ψεύδονται : "Κάθονταν κάποτε οι πρεσβύτεροι στην πύλη, όταν δυο νέοι πέρασαν δίπλα τους. Ένας είχε καλυμμένο το πρόσωπό του και ο άλλος ακάλυπτο. Για εκείνον που είχε ακάλυπτο το κεφάλι του, ο ραββίνος Eliezer σχολίασε ότι είναι μπάσταρδος. Ο ραββίνος Joshua σχολίασε ότι είναι υιός μιας niddah (μιαρής - μιας δηλαδή που συνέλαβε κατά τη διάρκεια της γυναικείας εμμήνου ρύσεως). Ο ραββίνος Akiba είπε ότι είναι εξίσου μπάσταρδος και υιός μιαρής. Είπαν : 'Τι σε οδήγησε να έρθεις σε αντίθεση με τη γνώμη των συναδέλφων σου;' Απάντησε 'Θα το αποδείξω ότι ισχύει σχετικά με αυτόν. Πήγε στην μητέρα του νέου και τη βρήκε να κάθεται στην αγορά πουλώντας φασόλια. Της είπε : 'Κόρη μου, αν μου απαντήσεις στην ερώτηση που θα σου θέσω, θα σε φέρω στον ερχόμενο κόσμο.' (αιώνια ζωή). Εκείνη του είπε : 'Ορκίσου το μου'. O ραββίνος Akiba, 'παίρνοντας τον όρκο με τα χείλη του, αλλά ακυρώνοντάς τον στην καρδιά του', της είπε : 'Ποιά είναι η κατάσταση του υιού σου;' Αυτή απάντησε : ''Οταν ήρθα σε γάμου κοινωνία, είμουν μιαρή (περίοδος) και ο σύζυγός μου με κρατούσε σε απόσταση, όμως ο κουμπάρος μου έκανε έρωτα μαζί μου και μου γεννήθηκε αυτό το παιδί.' Επομένως, το παιδί ήταν εξίσου νώθο και παιδί μιας niddah. 'Ετσι ανακηρύχθηκε '...Ευλογημένος να είναι ο Θεός του ισραήλ που απεκάλυψε το μυστικό του στο ραββίνο Akiba...'.
Επιπρόσθετα προς το θέμα ότι ο Θεός (??!!) ανταμείβει τους έξυπνους κλέφτες, η προηγούμενη συζήτηση αναφέρεται στην πραγματικότητα στον Χριστό (το παιδί που 'ξεκάλυψε τη κεφαλή του'). Η αναφορά στη μητέρα του νέου είναι για τη μητέρα του Ιησού Μαρία (αποκαλούμενη Miriam και ορισμένες φορές, Miriam ή κομμώτρια, στο Ταλμούδ).
Η γενοκτονία εγκρίνεται από το Ταλμουδ: Minor Tractates, Soferim 15, Κανών 10 : Αυτό είναι το ρητό του ραββίνου Simon ben Yohai: Tob shebe goyyim harog ("Ακόμα και οι καλύτεροι των μη-εβραίων θα πρέπει όλοι τους να θανατωθούν").
Τα παραπάνω αποσπάσματα δεν προέρχονται από την έκδοση Soncino, αλλά από την αυθεντική εβραϊκή του Βαβυλωνιακού Ταλμούδ όπως αυτό αναφέρεται στην εβραϊκή Εγκυκλοπαίδεια του 1907 (εκδοθείσα υπό των Funk και Wagnalls και συντεθείσα από τον Ισίδωρο Singer) στο λήμμα 'Gentile' (Εθνικός-μή ιουδαίος).
Οι ισραηλίτες συμμετέχουν ετήσια στο εθνικό τους προσκύνημα μπροστά στον τάφο του Simon ben Yoha, προκειμένου να τιμήσουν τη μνήμη αυτού του ραββίνου που ήταν υπέρμαχος της εξόντωσης των μη-εβραίων. ("Jewish Press" της 9ης Ιουνίου, 1989, σελ. 56B)
Κατά το Purim, στις 25 Φεβρουαρίου 1994, ο αξιωματούχος του ισραηλινού στρατού Baruch Goldstein, ένας ορθόδοξος εβραίος από το Brooklyn, κατασφάγιασε 40 Παλαιστίνιους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, ενώ εκείνα γονάτιζαν σε στάση προσευχής σε ένα τζαμί. Ο Goldstein ήταν πιστός του φανατικού ραββίνου Kahane που έχει δηλώσει ότι η άποψή του για τους 'Αραβες ως 'σκύλους' είναι παρμένη 'από το Ταλμούδ." (CBS "60 Minutes", "Kahane").
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ιερουσαλήμ Ehud Sprinzak περιέγραψε την οργάνωση Kahane και τη φιλοσοφία του Goldstein:
'Πιστεύουν ότι είναι θέλημα Θεού να διαπράττουν βία ενάντια στούς goyim, ένας εβραϊκός όρος για τους μη-εβραίους.' (=Αλλόθρησκα Ζώα) (NY Daily News, 26 Φεβρουαρίου 1994, σελ. 5).
Ο ραββίνος Yitzhak Ginsburg διεκήρυξε: "Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το εβραϊκό αίμα και το αίμα των απίστων δεν είναι το ίδιο πράγμα". (NY Times, June 6, 1989, σελ.5).
(Σημ. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο, μιά και το αίμα τών Χάζαρων, ψευτο-‘εβραίων' θα περιέχει κόπρανα άσπρου (!!) σκύλου και σκόνη από τήν σκιά μιάς τουαλέττας, αφού τουλάχιστον μιά φορά στη ζωή τους θα έχουν πλευριτωθεί ή θα έχουν κάποια άλλη αρρώστεια!!)
Σε παρόμοιο ρατσιστικό και μισαλλόδοξο τόνο τα λόγια του ραββίνου Yaacov Perrin: " Ένα εκατομμύριο Άραβες δεν αξίζουν ούτε όσο ένα εβραϊκό νύχι." (NY Daily News, Feb. 28, 1994, σελ 6).
Χριστιανικά Μαργαριτάρια
«εξεγερώ τα τέκνα σου, Σιών επί τα τέκνα των Ελλήνων» («Ζαχαρίας», θ΄ 13-15)«Και εξολοθρεύσω Κρήτας» ( «Ιεζεκιήλ» κε΄ 16-17)«Προς τους εθνικούς μην πηγαίνετε και στην πόλη των Σαμαρειτών μην μπαίνετε, αλλά πηγαίνετε μάλλον στα χαμένα πρόβατα της γενεάς του Ισραήλ». («κατά Ματθαίο» ι΄5-6). Σημ. «Εθνικοί» ενν. Έλληνες.«μηδενί λαλούντες το λόγο ει μη μόνον Ιουδαίοις» «Πράξεις» ια΄19-20 και συνεχίζει: «Δεν το έκαναν αυτό φοβούμενοι τους ανθρώπους, αλλά το έκαναν τηρώντας το Νόμο». Η θεραπεία της κόρης μιας γυναίκας πού παρουσιάζεται ως «Ελληνίδα Συροφοινίκισσα στο γένος» («κατά Μάρκο» ζ΄ 26): «Κι εκείνος δεν της αποκρίθηκε ούτε μία λέξη. Και τότε οι μαθητές τον πλησίασαν και του είπαν διώξε την γιατί φωνάζει από πίσω μας. Κι εκείνος τους αποκρίθηκε: ‘Δεν είμαι σταλμένος παρά μόνο για τα χαμένα πρόβατα του οίκου του Ισραήλ. Δεν είναι σωστό να παίρνεις το ψωμί από τα παιδιά και να το δίνεις στα σκυλιά’». (Η λέξη είναι «κυνάρια», δηλαδή μικρά σκυλιά) («κατά Ματθαίον» ιε΄26 και «κατά Μάρκο» ζ΄27-28). «Ναι, Κύριε» του απάντησε τότε ή γυναίκα, «αλλά και τα σκυλιά τρώνε από τα ψίχου­λα πού πέφτουν κάτω από το τραπέζι των κυρίων τους». Τότε μόνον ικανοποιήθηκε αυτός και «θεραπεύτηκε η κόρη της από την ώρα εκείνη».«Μέχρι και Έλληνες έβαλε μέσα στο ιερό και μόλυνε τον άγιο τούτο τόπο».(«Πράξεις» κα΄28-29).Απευθυνόμενος ο Ιησούς στην Παναγία: «Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σ’ εμένα και σ’ εσένα, γυναίκα;» («κατά Ματθαίο» ιβ΄46-50, «κατά Μάρκο» γ΄31-35 , «κατά Λουκά» η΄19-20).Ιησούς - G. Bush junior: «Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου» («κατά Ματθαίο» ιβ΄30.«Φωτιά ήρθα να βάλω πάνω στη Γή και πόσο θα ήθελα να είχε ήδη ανάψει» («κατά Λουκά» ιβ΄49-50).«Νομίζετε ότι ήλθα για να επιβάλλω αναγκαστική ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων; Κάθε άλλο. Σας βεβαιώνω, ότι ο ερχομός μου θα φέρει διαιρέσεις. Από τώρα και στο εξής μια οικογένεια με πέντε μέλη θα χωριστεί σε δύο παρατάξεις: Τρείς εναντίον δύο και δύο εναντίον τριών. Ο πατέρας θα είναι αντίθετος με τον γιο του κι ο γιος με τον πατέρα του. Η μάνα με την κόρη της. Η πεθερά με τη νύφη της κι η νύφη με την πεθερά της» Ιησούς («κατά Λουκά» ιβ΄51-53).« Μη νομίσετε ότι ήλθα να βάλω ειρήνη στη Γή. Δεν ήλθα να βάλω ειρήνη, αλλά μάχαιρα. Γιατί ήλθα για να διχάσω τον άνθρωπο από τον πατέρα του και την κόρη από τη μάνα και τη νύφη από την πεθερά της. » Ιησούς (Ματθ. ι΄ 34-38.)Εάν κάποιος έρχεται προς τα μένα και δεν μισεί τον πατέρα του και την μητέρα του και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές, ακόμα και την ψυχή του, δεν γίνεται να είναι μαθητής μου» («κατά Λουκά» ιδ΄26). «Μην αγαπάτε τον κόσμο και ότι ανήκει στον κόσμο. Όποιος αγαπάει τον κόσμο δεν αγαπά τον Θεό». («Α΄επιστολή Ιωάννη» β΄15-16).‘Kύριε, να τους χτυπήσουμε με τα μαχαίρια;’ κι ένας απ’ αυτούς χτύπησε τον δούλο του αρχιερέα και του έκοψε το δεξί αυτί» («κατά Ματθαίο» κστ΄51, «κατά Μάρκο» ιδ΄47, «κατά Λουκά» κβ΄49-50, «κατά Ιωάννη» ιη΄10). [ Σημείωση: Το αυτί το κολλάει στη θέση του ο Ιησούς μόνο στον Λουκά (κβ΄51). Στα άλλα τρία Ευαγγέλια ο δυστυχής δούλος παραμένει χωρίς το δεξί του αυτί. «Σε τι αμάρτησε αυτός (αναρωτιέται ο Πορφύριος στο «κατά Χριστιανών» ΙΙΙ 20), αν το αφεντικό του τον διέταξε να πάρει μέρος στη σύλληψη του Ιησού;». ]«Όποιος έχει χρήματα ας τα πάρει. Το ίδιο κι αυτός που έχει σακίδιο. Όποιος δεν έχει, ας πουλήσει το πανωφόρι του (ιμάτιο) κι ας αγοράσει μαχαίρι» (Ιησούς «κατά Λουκά» κβ΄36-37). «Όσο για τους εχθρούς μου, αυτούς πού δεν με θέλησαν για βασιλιά τους, φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου» («κατά Λουκά» ιθ΄27). «Είναι δε εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορθάνοιχτο το στόμα τον Ισραήλ». Μέγας Βασίλειος «Patrologia Graeca» του αββά Migne.«Και ράξει ο Θεός τους επανισταμένους επί όρος Σιών επ’ αυτόν, και τους εχθρούς αυτού διασκεδάσει, Συρίαν αφ’ ηλίου ανατολών και τους Έλληνας αφ’ ηλίου δυσμών, τους κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι. Ράξειν ουν αυτούς επαγγέλλεται και καταβαλείν πάντας τους επανισταμένους τω όρει Σιών, και διασκεδάσειν αυτών την κατά της αληθείας ασεβή συμφωνίαν. Εισί δε οι εχθροί Σύροι και Έλληνες• οι μεν τα προς ανατολάς του ηλίου κατέχοντες, οι δε τα προς τας δυσμάς. Δια τούτο δε διασκεδασθήσονται, επειδή κατήσθιον όλω τω στόματι τον Ισραήλ.» (Μέγας Βασίλειος «Εnarratio in prophetam Ιsaiam», κεφ. 9, τμ. 230, γρ. 1-10.)«άχρις ου σφραγίσομεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών. Και ήκουσα τον αριθμό των εσφραγισμένων’ εκατόν τεσσαράκοντα τέσσερις χιλιάδες εσφραγισμένοι εκ πάσης φυλής υιών Ισραήλ» (Αποκ. Ιωάννη Ζ’ 1 & 3-4). Σημ. υιών = όχι θυγατέρων, Ισραήλ = Ισραήλ.Μετά, ο Ιωάννης βλέπει «αμέτρητον όχλο πιστών εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών». Σημ. ασφράγιστοι, εκτός των 144.000 Εβραίων υιών. Αναφέρονται μόνο μια φορά ενώ το 144.000 επαναλαμβάνεται. Η απλή λογική δίνει την απάντηση.Ο Ιωάννης βλέπει τώρα το αρνίον και τους 144.000 εσφραγισμένους (πού είναι τώρα ο «όχλος εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών?» , επί το όρος Σιών, να οποίοι ψάλλουν «ωδήν καινήν», την οποία δε μπορεί να μάθει κανένας άλλος εκτός από αυτούς. Ο λόγος (ΙΔ’ 4-5); «Ούτοι εισιν οι μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν’ παρθένοι γαρ εισιν (όθεν συνάγεται ότι οι εκλεκτοί είναι αποκλειστικά άντρες – και μάλιστα παρθένοι!) Ούτοι εισιν οι ακολουθούντες το αρνίον όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή τω Θεώ και το αρνίω’ και ουχ ευρέθη ψεύδος εν τω στόματι αυτών’ άμωμοι γαρ εισιν».Α΄ Πετρ., β΄ 13-14: « Υποτάγητε ουν πάση ανθρωπίνη κτίσει δια τον Κυριον, είτε βασιλεί, ως υπερέχοντι, είτε ηγεμόσιν». Α΄ Κορ., ιδ΄ 34-35: «Αι γυναίκες υμών εν ταις εκκλησίαις σιγάτωσαν· ου γαρ επιτέτραπται αυταίς λαλείν. αλλ ὑποτάσσεσθαι, καθώς και ο νόμος λέγει. Ει δε τι μαθείν θέλουσιν, εν οίκω τους ιδίους άνδρας επερωτάτωσαν· αισχρόν γαρ εστι γυναιξίν εν εκκλησία λαλείν».

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΓΑΜΟΥ :

ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΥΜΦΕΥΘΗ (ΠΑΝΤΡΕΥΘΗ)* ΣΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΑΜΗΛΙΑ ΤΕΛΕΤΗ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 2000 ΕΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΓΑΜΟ, ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΣΕ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ Ο ΠΑΠΠΑΣ "ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ", ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟΝΥΜΦΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΝΑ ΕΧΗ "ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΚΑΙ Η ΣΑΡΡΑ ΚΑΙ Ο ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ Η ΡΕΒΕΚΚΑ".ΚΑΙ ΟΤΕ ΕΙΣΗΛΘΕΝ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟΝ, ΕΙΔΟΝ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΤΙ ΗΤΟ ΩΡΑΙΑ ΣΦΟΔΡΑ... ΕΛΗΦΘΗ Η ΓΥΝΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑΝ ΤΟΥ ΦΑΡΑΩ. ΤΟΝ ΔΕ ΑΒΡΑΑΜ ΜΕΤΕΧΕΙΡΙΣΘΗΣΑΝ ΚΑΛΩΣ ΔΙ' ΑΥΤΗΝ. ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΚΑΙ ΒΟΑΣ, ΚΑΙ ΟΝΟΥΣ, ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ, ΚΑΙ ΔΟΥΛΑΣ, ΚΑΙ ΟΝΟΥΣ ΘΗΛΥΚΑΣ, ΚΑΙ ΚΑΜΗΛΟΥΣ... ΑΝΕΒΗ ΔΕ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΕΞ ΑΙΓΥΠΤΟΥ, ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΓΥΝΗ ΑΥΤΟΥ, ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΣΑ ΕΙΧΕ, ΠΡΟΣ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑΝ. ΚΑΙ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΗΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΣΦΟΔΡΑ (ΠΑΛΗΑ ΜΟΥ ΕΒΡΑΪΚΗ ΤΕΧΝΗ... ΚΟΣΚΙΝΟ) ΕΙΣ ΚΤΗΝΗ, ΕΙΣ ΑΡΓΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΧΡΥΣΙΟΝ.- ΓΕΝΕΣΙΣ ΙΒ' 16, ΙΓ' 2ΚΑΙ ΕΚΙΝΗΣΕΝ ΕΚΕΙΘΕΝ Ο ΑΒΡΑΑΜ... ΚΑΙ ΠΑΡΩΚΗΣΕΝ ΕΝ ΓΕΡΑΡΟΙΣ. ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΠΕΡΙ ΣΑΡΡΑΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥ, ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ. ΕΣΤΕΙΛΕ ΔΕ Ο ΑΒΙΜΕΛΕΧ, ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΓΕΡΑΡΩΝ, ΚΑΙ ΕΛΑΒΕΝ ΤΗΝ ΣΑΡΡΑΝ... ΚΑΙ ΕΛΑΒΕΝ Ο ΑΒΙΜΕΛΕΧ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΚΑΙ ΒΟΑΣ, ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ, ΚΑΙ ΔΟΥΛΑΣ, ΚΑΙ ΕΔΩΚΕΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΒΡΑΑΜ, ΚΑΙ ΑΠΕΔΩΚΕ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΣΑΡΡΑΝ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑΝ ΑΥΤΟΥ... ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΑΡΡΑΝ ΕΙΠΕΝ, ΙΔΟΥ ΕΔΩΚΑ ΧΙΛΙΑ ΑΡΓΥΡΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟΝ ΣΟΥ...- ΓΕΝΕΣΙΣ Κ' 14... ΚΑΙ ΥΠΗΓΕΝ Ο ΙΣΑΑΚ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΒΙΜΕΛΕΧ (ΜΑΛΛΟΝ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ) ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΩΝ ΦΙΛΙΣΤΑΙΩΝ, ΕΙΣ ΓΕΡΑΡΑ... ΚΑΙ ΚΑΤΩΚΗΣΕΝ Ο ΙΣΑΑΚ ΕΝ ΓΕΡΑΡΟΙΣ. ΗΡΩΤΗΣΑΝ ΔΕ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥ, ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ. ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ... ΔΙΑ ΤΗΝ ΡΕΒΕΚΚΑΝ, ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΟ ΩΡΑΙΑ ΤΗΝ ΟΨΙΝ... ΚΑΙ ΕΜΕΓΑΛΥΝΕΤΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΚΑΙ ΕΠΡΟΧΩΡΕΙ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟΣ, ΕΩΣΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕΓΑΣ ΣΦΟΔΡΑ. ΚΑΙ ΑΠΕΚΤΗΣΕΝ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΚΑΙ ΒΟΑΣ, ΚΑΙ ΔΟΥΛΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ...- ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΣΤ' 6-14ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΣΟ Ο ΑΒΡΑΑΜ, Ο ΓΕΝΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΦΥΛΗΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ Ο ΥΙΟΣ ΑΥΤΟΥ ΙΣΑΑΚ, ΠΑΣΑΡΑΝ ΣΤΕΓΝΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΑΡΡΑ ΚΑΙ ΡΕΒΕΚΚΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΣ, ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥΣ (!!!), ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΘΩΣ ΕΦΟΒΟΥΝΤΟ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ "ΝΤΟΥ ΚΑΙ ΣΦΑΓΗ" ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΜΒΑΝΑΝ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ (ΖΩΑ, ΧΡΥΣΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΙ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η "ΓΕΝΕΣΙ") ΩΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΕΩΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥΣ.ΜΑΛΙΣΤΑ Ο ΦΙΛΙΣΤΑΙΟΣ ΑΒΙΜΕΛΕΧ, ΜΟΛΙΣ ΑΝΕΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΡΕΒΕΚΚΑΣ, ΕΙΠΕ: ... ΙΔΟΥ, ΒΕΒΑΙΩΣ ΓΥΝΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ. ΔΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΠΑΣ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ; ... ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΑΒΙΜΕΛΕΧ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΕΚΑΜΕΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ... ΗΘΕΛΕΣ ΦΕΡΕΙΝ ΕΦ' ΗΜΑΣ ΑΝΟΜΙΑΝ.... ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΑΣ! ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΑΣ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ! ΚΑΙ ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ:* Ο ΑΝΔΡΑΣ ΝΥΜΦΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΥΠΑΝΔΡΕΥΕΤΑΙ (ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ), ΗΤΟΙ ΤΙΘΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΙΝΟΣ ΑΝΔΡΟΣ

ΑΦΟΥ EΒΓΑΛΕ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΗΣ ΧΗΡΕIΑΣ ΤΗΣ (ΕΝΝ. Η ΘΑΜΑΡ), ΕΣΚΕΠAΣΘΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΤΥΛIΧΘΗ ΜΕ EΝΑ ΚAΛΥΜΜΑ ΚΑΙ ΕΚAΘΙΣΕ ΣΤΗΝ ΔIΟΔΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΘΑΜΝA. ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕIΔΕ Ο ΙΟΥΔΑΣ, ΤΗΝ ΠEΡΑΣΕ ΓΙΑ ΠΟΡΝΗ. ΚΑΙ ΚΑΤA ΤΗΝ ΟΔΟ, ΕΣΤΡAΦΗ ΣΕ ΑΥΤHΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕIΠΕ: AΣΕ ΜΕ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΕΙΣEΛΘΩ ΜEΣΑ ΣΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ HΤΑΝ Η ΝΥΦΗ ΤΟΥ. ΑΥΤH ΤΟΤΕ ΤΟΥ ΛEΕΙ: ΤΙ ΘEΛΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣEΛΘΗΣ ΜEΣΑ ΜΟΥ; ΚΙ ΕΚΕIΝΟΣ ΕIΠΕ: ΘΑ ΣΟΥ ΣΤΕIΛΩ ΕΡIΦΙΟ ΑΙΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟIΜΝΙΟ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΕΚΕIΝΗ ΕIΠΕ: ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΗΣ EΝΑ ΕΝEΧΥΡΟ, ΜEΧΡΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΣΤΕIΛΗΣ ΑΥΤΟ. Ο ΔΕ ΕIΠΕ: ΤΙ ΕΝEΧΥΡΟ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ; ΚΑΙ ΕΚΕIΝΗ ΕIΠΕ: ΤΟ ΔΑΚΤΥΛIΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΔEΡΑΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΒΔI ΠΟΥ ΚΡΑΤAΣ ΣΤΟ ΧEΡΙ. ΚΑΙ ΕΚΕIΝΟΣ ΤΑ EΔΩΣΕ ΑΥΤA ΣΕ ΕΚΕIΝΗΝ ΚΑΙ ΕΙΣHΛΘΕ ΜEΣΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝEΛΑΒΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ. - ΓEΝΕΣΙΣ 38.14-19. ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ : ΟΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΩΝΤΑΙ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ, ΚΑΙ ΛΕEI Ο ΠΑΠΑΣ ΤΟ "ΑΡΡΑΒΩΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ", ΠΕΡΝΑ Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΤΗΝ ΒΕΡΑ ΣΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΤΗΣ ΝΥΦΗΣ, ΚΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ ΝΑ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΛΛΟΥΣΑ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ "ΝΑ ΛΑΜΠΗ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΤΗΣ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΤΗΣ ΘΑΜΑΡ".

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ
Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Τι άλλο είναι η γυναίκα παρά ένας εχθρός της φιλίας, μια αναπόφευκτη τιμωρία, ένα αναγκαίο κακό, ένας φυσικός πειρασμός, ένας επιθυμητός όλεθρος, ένας οικιακός κίνδυνος, μια ευχάριστη καταστροφή, ένα κακό της φύσεως ζωγραφισμένο με όμορφα χρώματα;»
Προς Ά Τιμόθεον κεφάλαιο 2 στοίχοι 11 - 15.ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΓΑΜΟΥ 2
Η γυναίκα στη σύναξη πρέπει να ακούει και να μαθαίνει σιωπηλή και με πλήρη υποταγή.Δεν επιτρέπω σε γυναίκα να διδάσκει στην εκκλησία ούτε να κάνει τον αφέντη στον άντρα,αλλά να μένει σιωπηλή.Γιατί ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος και ύστερα η Εύα και αυτός που απατήθηκε δεν ήταν ο Αδάμ, αλλά η γυναίκα εξαπατήθηκε καιέπεσε στην παράβαση.Θα σωθεί όμως με την τεκνογονεία αρκεί οι γυναίκες να μείνουν στην πίστη και στην αγάπη και στην άγια ζωήκαι να έχουν κοσμιότητα.>>

Οι μη μολυνθέντες με Γυναίκα Αποκάλ. 14.4Και το καλύτερο:Είναι καλό ο άνθρωπος να μην αγγίζει γυναίκα Κορινθίους Α' 7:1Α’ Τιμόθεον επιστολή 2:11-15Η γυναίκα ας μαθαίνει μέσα σε ησυχία με κάθε υποταγή• σε γυναίκα, όμως, δεν επιτρέπω να διδάσκει ούτε να αυθεντεύει επάνω στον άνδρα, αλλά να ησυχάζει.Μόλις το 1545 μ.Χ., στη Σύνοδο του Τρέντο η Καθολική Εκκλησία αποδέχτηκε ότι οι γυναίκες έχουν ψυχή.Βοήθιος «Η γυναίκα είναι ένας ναός κτισμένος πάνω σε ένα υπόνομοΧρυσόστομος: «Η γυνή άπαξ ωμίλησε και το παν κατέστρεψε»)Αυγουστίνος «Οι γυναίκες δεν πρέπει να έχουν απολύτως καμιά διαφώτιση ή παιδεία. Αλλά πραγματικά πρέπει να απομονώνονται γιατί είναι η αιτία των μισητών και ακουσίων στύσεων στους αγίους άνδρες.» Λούθηρος «Αν μια γυναίκα πεθάνει από τις πολλές γέννες δεν πειράζει. Άστε την να πεθάνει. Γι’ αυτό άλλωστε πλάστηκε.»Προς Κορινθίους Α 14:34-35 Οι γυναίκες σας ας σιωπούν μέσα στις εκκλησίες• επειδή, δεν είναι επιτρεπτό σ' αυτές να μιλάνε, αλλά να υποτάσσονται, όπως λέει και ο νόμος. Αλλά, αν θέλουν να μάθουν κάτι, ας ρωτούν τούς άνδρες τους στο σπίτι• επειδή, είναι αισχρό σε γυναίκες να μιλάνε μέσα σε εκκλησία.Προς Εφεσίους, 5:22 Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως στον Κύριο•Προς Τιμόθεο Α 2:11-15 Η γυναίκα ας μαθαίνει μέσα σε ησυχία με κάθε υποταγή• σε γυναίκα, όμως, δεν επιτρέπω να διδάσκει ούτε να αυθεντεύει επάνω στον άνδρα, αλλά να ησυχάζει. Επειδή, ο Αδάμ πλάστηκε πρώτος, έπειτα η Εύα. Και ο Αδάμ δεν απατήθηκε• αλλά, η γυναίκα, αφού εξαπατήθηκε, διέπραξε παράβαση• όμως, θα σωθεί διαμέσου τής τεκνογονίας, αν μείνουν στην πίστη και αγάπη και αγιασμό με σωφροσύνη.Διαζύγιο με ένα απλό γράμμα. Βδέλυγμα η χωρισμένη αν ξαναχωρίσει ή χηρέψει: Δευτερονόμιον 24:1-4 1. ΟΤΑΝ κάποιος πάρει γυναίκα, και νυμφευθεί μαζί της, και συμβεί να μη βρει χάρη στα μάτια του, επειδή βρήκε σ' αυτήν κάποιο άσχημο πράγμα, τότε ας γράψει σ' αυτήν γράμμα διαζυγίου, και ας το δώσει στο χέρι της, και ας τη διώξει από το σπίτι του. Και αφού αναχωρήσει από το σπίτι του, μπορεί να πάει και να συζευχθεί με άλλον άνδρα. Και αν ο δεύτερος άνδρας της τη μισήσει, και γράψει σ' αυτή γράμμα διαζυγίου, και το δώσει στο χέρι της, και τη διώξει από το σπίτι του ή αν πεθάνει ο δεύτερος άνδρας, που την πήρε για γυναίκα του, ο πρώτος της άνδρας, που την έδιωξε, δεν μπορεί να την ξαναπάρει στον εαυτό του για γυναίκα, αφού μολύνθηκε• επειδή, είναι βδέλυγμα μπροστά στον Κύριο• και δεν θα επιφέρεις αμαρτία στη γη, στην οποία ο Κύριος ο Θεός σου δίνει σε σένα ως κληρονομιά.Ο ίδιος ο Ιησούς δεν επέλεξε καμία γυναίκα για απόστολο, ούτε καν τη μητέρα του.Οι Απόστολοι συνεχίζοντας το παράδειγμα του, ουδέποτε χειροτόνησαν γυναίκα.Ο μόνος ρόλος που επεφύλασσαν για τη γυναίκα ήταν εκείνος του χρηματοδότη: πχ το Υπερώο της Σιών, ένα ιδιωτικό διώροφο σπίτι, που μεταμορφώθηκε σε χώρο συναθροίσεων ανήκε σε πλούσια γυναίκα, τη Μαρία, μητέρα του Ευαγγελιστή Μάρκου.Κολοσσαείς 3:18 Οι γυναίκες, υποτάσσεστε στους άνδρες σας, όπως αρμόζει εν Κυρίω.Υπάρχει φυσικά και η ενάρετη γυναίκα: είναι αυτή που ποτέ δεν δείχνει το πρόσωπο της σε ξένο Ιωάννης Μόσχος «Λειμών», κεφάλαιο 78Από γυναικός αρχή αμαρτίας καί δι’ αυτήν αποθνήσκομεν πάντεςΣοφία Σειράχ 25:24Δευτερονόμιον 25 5 Εάν συγκατοικώσιν αδελφοί, και αποθάνη εις εξ αυτών και δεν έχη τέκνα, η γυνή του αποθανόντος δεν θέλει υπανδρευθή με ξένον• ο αδελφός του ανδρός αυτής θέλει εισέλθει προς αυτήν, και θέλει λάβει αυτήν εις εαυτόν γυναίκα και εκπληρώσει το χρέος του ανδραδέλφου εις αυτήν. Δευτερονόμιον 25 7 Εάν δε ο άνθρωπος δεν ευαρεστήται να λάβη την γυναίκα του αδελφού αυτού, τότε η γυνή του αδελφού αυτού ας αναβή εις την πύλην προς τους πρεσβυτέρους και ας είπη, Ο αδελφός του ανδρός μου αρνείται να αναστήση το όνομα του αδελφού αυτού εν τω Ισραήλ• δεν θέλει να εκπληρώση εις εμέ το χρέος του ανδραδέλφου. Δευτερονόμιον 25 9 τότε η γυνή του αδελφού αυτού θέλει ελθεί προς αυτόν ενώπιον των πρεσβυτέρων, και θέλει λύσει το υπόδημα αυτού από του ποδός αυτού και εμπτύσει εις το πρόσωπον αυτού, και αποκριθείσα θέλει ειπεί, Ούτω θέλει γίνεσθαι εις τον άνθρωπον, όστις δεν θέλει να οικοδομήση τον οίκον του αδελφού αυτού. Δευτερονόμιον 25 11 Εάν άνθρωποι μάχωνται προς αλλήλους, και η γυνή του ενός πλησιάση διά να ελευθερώση τον άνδρα αυτής εκ της χειρός του τύπτοντος αυτόν, και εκτείνασα την χείρα αυτής πιάση αυτόν από των κρυφίων αυτού, τότε θέλεις αποκόψει την χείρα αυτής•Αριθμοί 27 Και αφού ποτίση αυτήν το ύδωρ τότε θέλει συμβή ώστε, αν ήναι μεμολυσμένη και ηδίκησε τον άνδρα αυτής, θέλει εισέλθει εις αυτήν το ύδωρ, το φέρον την κατάραν, διά πικρίαν, και η κοιλία αυτής θέλει πρησθή και ο μηρός αυτής θέλει σαπή και θέλει είσθαι η γυνή κατάρα εν μέσω του λαού αυτής.28 Εάν όμως δεν ήναι μεμολυσμένη η γυνή αλλά καθαρά, τότε θέλει μείνει αβλαβής, και θέλει συλλάβει σπέρμα.29 Ούτος είναι ο νόμος της ζηλοτυπίας, όταν γυνή τις παραδρομήση, δεχομένη άλλον αντί του ανδρός αυτής και μολυνθή•Μάρκος 10 12 και εάν γυνή χωρισθή τον άνδρα αυτής και συζευχθή με άλλον, μοιχεύεται. Α.Κορινθίους 11 6 Επειδή αν δεν καλύπτηται η γυνή, ας κουρεύση και τα μαλλία αυτής• αλλ' εάν ήναι αισχρόν εις γυναίκα να κουρεύη τα μαλλία αυτής ή να ξυρίζηται, ας καλύπτηται.